Της Ελένης Καλογεροπούλου

Στην κόψη του ξυραφιού βρίσκονται πλέον οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλάδας και δανειστών αφού μετά τα νέα δεδομένα και το ναυάγιο των χθεσινών συνομιλιών δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής. Εάν τα επόμενα εικοσιτετράωρα δεν υπάρξει  πολιτική παρέμβαση από του ισχυρούς της Ευρώπης προκειμένου  να εκτονωθεί η κρίση τότε όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά.

Άλλωστε η εκδοχή του να πάει το θέμα χωρίς συμφωνία στο Eurogroup της Πέμπτης είναι το χειρότερο σενάριο αφού εκεί ο υπουργός Οικονομικών θα έχει να αντιμετωπίσει ένα ιδιαίτερα εχθρικό κλίμα και πολλά βέτο.

Η Αθήνα παρ το αδιέξοδο διαμηνύει ότι είναι έτοιμη να επανέλθει στις διαπραγματεύσεις οποιαδήποτε στιγμή της ζητηθεί παρά το γεγονός ότι οι υπουργοί που βρέθηκαν στις Βρυξέλλες σήμερα το πρωί θα έπαιρναν το αεροπλάνο της επιστροφής.

Η αλήθεια είναι ότι η εξέλιξη των Βρυξελλών πάγωσε το Μέγαρο Μαξίμου αφού επιθυμία του πρωθυπουργού ήταν να κλείσει όσο πιο γρήγορα γίνεται η συμφωνία- με μια αμοιβαία αποδεκτή λύση - προκειμένου να ομαλοποιηθεί η κατάσταση στην χώρα.

Έτσι και ενώ ο Γιάννης Δραγασάκης ,ο Νίκος Παππάς και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος πήγαν με συγκεκριμένες προτάσεις στις συναντήσεις αντιμετώπισαν την έμμονη του ΔΝΤ για περικοπές σε μισθούς και συντάξεις.

Συγκεκριμένα ο γνωστός σε όλους Πολ Τόμσεν επέμεινε να υπάρξουν μέτρα 2δις ευρώ για το 2016 κάτι που σημαίνει περικοπές στις συντάξει και τους μισθούς μέχρι και 20% ενώ επέμεινε να μπέι τον υψηλό ΦΠΑ και η ενέργεια.

«Οι προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης κάλυπταν  πλήρως το δημοσιονομικό κενό όπως το προσδιορίζουν οι εκπρόσωποι των θεσμών έλεγε κορυφαίος υπουργός της κυβέρνησης που πήρε  μέρος στις συνομιλίες. Ωστόσο παραμένει η επιμονή τους η κάλυψη του κενού να γίνει αποκλειστικά με περικοπές συντάξεων κατά 1% του ΑΕΠ και από αύξηση του ΦΠΑ επίσης κατά 1% του ΑΕΠ.»

Μετά το χθεσινό ναυάγιο των συνομιλιών  η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται πάντως  ότι οι εταίροι και δανειστές έχουν αποφασίσει να τραβήξουν τα πράγματα στα άκρα με το αυτό σημαίνει έχοντας κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο.  Και αυτό όπως λένε δεν είναι προφανώς να βγάλουν την Ελλάδα από το ευρώ και την ευρωζώνη, αφού κάτι τέτοιο θα δρομολογήσει ραγδαίες εξελίξεις στην παγκόσμια οικονομία  αλλά να παρέμβουν  πολιτικά  μέσα στην χώρα. Αλλιώς δεν εξηγείται η επιμονή του ΔΝΤ αλλά και η ανοχή των εταίρων σε αυτή την σκληρή στάση.  Δεδομένου μάλιστα ότι γνωρίζουν εδώ και καιρό ότι θέματα μισθών και συντάξεων αποτελούν κόκκινη γραμμή για την κυβέρνηση.