Ο Στέφανος Ξεκαλάκης σε συνέντευξη του στην εφημερίδα "καρφί" μίλησε μεταξύ άλλων για το ποιο είναι το πρόβλημα της κεντροαριστεράς, πρόβλημα ηγεσίας ή πολιτικής πρότασης, αλλά και για το ποιες θα είναι οι πρώτες κινήσεις του για την επανασύνδεση του ΠΑΣΟΚ με την κοινωνία και ποιους θεωρεί ότι πρέπει να εκφράσει το κόμμα.

"Το ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια, υπό την πίεση της άσκησης των κυβερνητικών του καθηκόντων οδηγήθηκε σε μια διαρκώς κλιμακούμενη εσωστρεφής αναζήτηση των λύσεων που θα οδηγούσαν στην έξοδο από την κρίση." δήλωσε συγκεκριμένα ο Γραμματέας ΚΠΕ του ΠΑΣΟΚ. 

Στο πλαίσιο αυτό ακολούθησε μια μονοδιάστατη προσέγγιση στην άσκηση πολιτικής, για τη διαμόρφωση της οποίας έπαψε να συνδιαλέγεται με κοινωνικούς φορείς, με επιμελητήρια, με ανθρώπους της αγοράς, με την παραδοσιακή του βάση, συνέχισε.

Σήμερα το Κίνημά μας καλείται να συνδιαμορφώσει τον προγραμματικό του λόγο μαζί με τις κοινωνικές & παραγωγικές δυνάμεις του τόπου, έτσι ώστε προοπτικά μετά και την απομυθοποίηση των «αντιμνημονιακών» δυνάμεων να αποτελέσει την αξιόπιστη λύση για την παραγωγική ανασυγκρότηση της Χώρας.

Δείτε ολόκληρη την συνέντευξη του κ. Ξεκαλάκη:

Όλοι διαπιστώνουν τον κατακερματισμό των δυνάμεων της κεντροαριστεράς αλλά κάνεις δεν κάνει το πρώτο βήμα για έναν γόνιμο διάλογο. Εσείς τι προτείνετε και ποιους περιλαμβάνετε σε αυτόν τον διάλογο;

Τα τελευταία χρόνια επιχειρήθηκαν πολλές, ανεπιτυχείς προσπάθειες για τη συνεύρεση δυνάμεων του ευρύτερου χώρου της κεντροαριστεράς. Προσπάθειες που αφορούσαν συγκολλήσεις χωρίς καμία πολλαπλασιαστική προοπτική.

Ήρθε η ώρα οι όποιες συζητήσεις γίνουν για τη συμπόρευση των δυνάμεων που διέπονται από τις αρχές και τις αξίες της σοσιαλδημοκρατίας να ξεκινήσουν και να αναπτυχθούν από την κοινωνική βάση που εκφράζεται από αυτό το ιδεολογικό ρεύμα. Το νέο ξεκίνημα για την δημιουργία ενός ισχυρού σοσιαλδημοκρατικού μετώπου πρέπει να εκκινήσει από τους μαζικούς χώρους, την αυτοδιοίκηση, τα επιμελητήρια, τους επιστημονικούς φορείς.

Δεν μπορεί και δεν πρέπει να συνεχίσει να αποτελεί αποκλειστική υπόθεση κομματικών ηγεσιών.

Δεν μπορεί και δεν πρέπει να μπούμε σε λογικές αθροίσεως εκλογικών ποσοστών, αλλά σε συζητήσεις από τη βάση που θα δράσουν πολλαπλασιαστικά.

Τώρα που πλέον οι πολίτες φαίνεται να ξεπερνούν τα επίπλαστα διλήμματα περί μνημονιακών – αντιμνημονιακών και να αναζητούν – αξιολογούν την αξιοπιστία και την εφαρμοσιμότητα των προγραμματικών λόγων, ο χώρος της σοσιαλδημοκρατίας μπορεί και πρέπει να αποτελέσει την αξιόπιστη πρόταση για τη διακυβέρνηση της Χώρας.

Τα στελέχη που αποχώρησαν παραμονές των εκλογών του Ιανουαρίου και ακολούθησαν τον Γιώργο Παπανδρέου έχουν θέση σε αυτό τον διάλογο;

Ο διάλογος για την κεντροαριστερά δεν είναι υπόθεση μονάδων, αλλά κοινωνικών ομάδων. Κατά συνέπεια όλοι όσοι εντάσσονται σ’ αυτές της ομάδες έχουν και λόγο και ρόλο στην προσπάθεια ανασυγκρότησης του δημοκρατικού σοσιαλιστικού χώρου.

Ποιο είναι τελικά το πρόβλημα της κεντροαριστεράς, πρόβλημα ηγεσίας ή πολιτικής πρότασης;

Η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία αντιμετωπίζει εδώ και χρόνια μια κρίση ταυτότητας. Από το ρόλο του πρωταγωνιστή στην νομισματική ενοποίηση, πέρασε σε ρόλο κομπάρσου σε ότι αφορά στην εξέλιξη της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Αυτός ήταν και ο λόγος άλλωστε που παραμένει ανολοκλήρωτη και μονοδιάστατα προσανατολισμένη στην αξιολόγηση των οικονομικών μεγεθών.

Για να μπορέσει να εμπνεύσει ξανά, οφείλει να διαμορφώσει μια ολοκληρωμένη ρεαλιστική πρόταση με ανθρωποκεντρική διάσταση.

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η κεντροαριστερά χρειάζεται ένα Συνέδριο τύπου Επινέ προκειμένου οι βαρονίες του χώρου να μπουν στο περιθώριο και να αναγεννηθεί η κεντροαριστερά;

Προϋπόθεση για την αναγέννηση του χώρου της κεντροαριστεράς είναι η αποφυγή παντός τύπου ηγεμονισμού. Αυτή είναι η προσέγγιση που έχουμε στο ΠΑΣΟΚ και θα την υπηρετήσουμε στην πράξη υλοποιώντας έτσι τις αποφάσεις του 10ου συνεδρίου μας.

Η διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ και η μετατόπιση του κ. Τσίπρα σε πιο ρεαλιστικές θέσεις, μήπως αφαιρεί από το ΠΑΣΟΚ ζωτικό χώρο;

Ας μη γινόμαστε προφήτες ούτε ως προς τα τεκταινόμενα στο εσωτερικό του βασικού κυβερνητικού εταίρου, ούτε ως προς την τελική στάση του Πρωθυπουργού.

Ξέρετε στην παρούσα φάση η Ελληνική κοινωνία δεν αρκείται σε ρεαλιστικές θέσεις, αλλά επιζητεί τις πράξεις. Και οι πράξεις, όπως έδειξε το τελευταίο εξάμηνο, δεν είναι το βασικό ατού του Πρωθυπουργού.

Κύριε γραμματέα αφού όλες οι δημοκρατικές δυνάμεις ψήφισαν την συμφωνία, τι σημαντικό σας χωρίζει από τον σημερινό πρωθυπουργό για να μην μπορείτε να διαμορφώσετε μια προοδευτική κυβέρνηση συνεργασίας;

Μας χωρίζει η ΑΛΗΘΕΙΑ. Το ΠΑΣΟΚ, με τα όποια μικρά ή μεγάλα λάθη του δεν έκρυψε από τον Ελληνικό λαό ποια είναι η πραγματικότητα και τι θυσίες απαιτούνται για να μη γυρίσει η Χώρα πολλές δεκαετίες πίσω.

Κι αν αναλογισθεί κανείς ότι ο λόγος που φτάσαμε σήμερα στο σκληρότερο από τα τρία μνημόνια, αυτό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, είναι ότι οι κύριοι Σαμαράς και Τσίπρας προέταξαν το κομματικό τους συμφέρον και την προσωπική τους φιλοδοξία και δεν συνέβαλαν το 2010 στη διαμόρφωση κλίματος πολιτικής συναινέσεως, όπως κάνει σήμερα το ΠΑΣΟΚ, εύλογα κυριεύεται από το αίσθημα της μελαγχολίας.