Ο πρωταγωνιστής και σκηνοθέτης Ρένος Χαραλαμπίδης μίλησε στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, και στον Γιάννη Ξυνόπουλο, όπου κλήθηκε να σχολιάσει όλα αυτά που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, σχετικά με τις καταγγελίες για παρενοχλήσεις στον θεατρικό χώρο.

Η φωνή του είναι η φωνή της λογικής που το τελευταίο χρονικό διάστημα έχει σχεδόν χαθεί, κι έχει αντικατασταθεί από κανιβαλισμό, και μια ατέλειωτη φημολογία στα social media.

«Αυτή την στιγμή ο χώρος του θεάτρου κινδυνεύει να μεταμορφωθεί σε μια αρένα, όπου ο όχλος σηκώνοντας το χέρι πάνω ή κάτω οδηγεί σε θάνατο ανθρώπους.

Θάνατος δεν είναι η αποδεδειγμένη ενοχή.

Θάνατος για ένα καλλιτέχνη είναι η περιρρέουσα ατμόσφαιρα.

Δεν είναι δυνατόν αυτή την στιγμή όλοι οι πρωταγωνιστές να δέχονται αστεία και πλάγιους υπαινιγμούς "μήπως το δικό σου όνομα είναι στην συνέχεια στη λίστα".

Αυτό μπορεί να λέγεται ως χιούμορ, όλοι όμως ξέρουμε ότι πίσω από το χιούμορ υπάρχει κακεντρέχεια.

Με αυτές τις συμπεριφορές που είδαμε δεν είχαμε τα αναμενόμενα αποτελέσματα όπως πίστευαν ότι θα έχουμε αυτοί που καταγγείλαν.

Δηλαδή, δεν οδηγήθηκαν στον εισαγγελέα άνθρωποι που κάνανε ποινικά αδικήματα.

Η γνώμη μου είναι ότι ποινικά αδικήματα όπως η σεξουαλική παρενόχληση πρέπει να καταγγέλλονται στην δικαιοσύνη. Όμως, μεταξύ μας επαγγελματικές διαφορές πρέπει να μας τις λύνει το πειθαρχικό του ΣΕΗ, του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών.

Εμείς πρέπει να δίνουμε το παράδειγμα του πολιτισμού, όχι το παράδειγμα της αλληλοσφαγής. Πολιτισμός σημαίνει απευθυνόμαστε στην δικαιοσύνη όταν οι νόμοι καταπατούνται, όπως στην σεξουαλική παρενόχληση, και απευθυνόμαστε στο πειθαρχικό του σωματείου μας όταν καταστρατηγούνται οι κανόνες της δουλειάς μας.

Όλα τα άλλα μόνο κακό θα μας κάνουνε, και όπως είπα στην αρχή θα μετατρέψουν την θεατρική σκηνή σε μια αρένα όπου θα χυθεί αίμα.

Αυτό δεν είναι υπέρ του θεάτρου, δεν είναι υπέρ της τέχνης, δεν είναι υπέρ του κοινού, δεν είναι υπέρ του πολιτισμού. Είναι ένδειξη παρακμής.