Η συνέντευξη του Χρίστου Χαλικιά στο parapolitika.gr και τον Γιάννη Ξυνόπουλο πραγματοποιήθηκε με αφορμή τη νέα του έκθεση «Objects That Refused to Die» ή αλλιώς «Ό,τι αρνήθηκε να πεθάνει - επιστρέφει». Ο καλλιτέχνης, γνωστός για την πολυεπίπεδη διαδρομή του που διασταυρώνει εικαστική πράξη, δραματουργία, performance και λογοτεχνική γραφή, παρουσιάζει ένα έργο που φωτίζει το παραμελημένο, το απορριφθέν και το μη-ορατό. Στο σημείωμα που συνοδεύει την έκθεση, ο ίδιος εξηγεί ότι τα έργα γεννήθηκαν από μια απλή αλλά βαθιά παρατήρηση, ό,τι πετά η πόλη δεν εξαφανίζεται, αλλά συνεχίζει να επιμένει ως σιωπηλό ίχνος ανθρώπινης παρουσίας. Με αυτήν τη φιλοσοφία, μεταφέρει στο Εκθεσιακό Lib’ro αντικείμενα που η πόλη έχει απορρίψει, αφήνοντάς τα να σταθούν μόνα τους, ακατέργαστα και αληθινά.

Η διαθεματική καλλιτεχνική ταυτότητα του Χρίστου Χαλικιά

Ο Χρίστος Χαλικιάς είναι εικαστικός καλλιτέχνης, σκηνοθέτης, μεταφραστής και συγγραφέας, με το έργο του να αναπτύσσεται στη διασταύρωση τεσσάρων πεδίων, της εικαστικής πράξης, της σύγχρονης δραματουργίας, της performance και της λογοτεχνικής γραφής, συνθέτοντας ένα ενιαίο και απολύτως αναγνωρίσιμο καλλιτεχνικό σύμπαν. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα, όπου τα τελευταία χρόνια διαμορφώνει μια έντονα διαθεματική καλλιτεχνική ταυτότητα, εστιάζοντας στο ίχνος, στο περιθώριο και στο μη-ορατό. Έχει σκηνοθετήσει πρωτότυπα θεατρικά έργα, έχει παρουσιάσει performance με κοινωνική και υπαρξιακή στόχευση και έχει μεταφράσει λογοτεχνία για σημαντικούς ελληνικούς εκδοτικούς οίκους, ενώ παράλληλα παρεμβαίνει στον δημόσιο λόγο με κείμενα και αναλύσεις που συζητούνται ευρέως. Σε δύο μήνες κυκλοφορεί το νέο του βιβλίο, την ώρα που το εικαστικό του έργο αναπτύσσεται μέσα από εκθέσεις, performance-installations και συνεργασίες με δημιουργούς από διαφορετικά καλλιτεχνικά πεδία.


Ο εικαστικός Χρίστος Χαλικιάς μιλά στο parapolitika.gr για την έκθεση «Objects That Refused to Die», όπου το περιθώριο της πόλης μετατρέπεται σε υλικό μνήμης και τέχνης.

Η καταγωγή της έκθεσης και η επιμονή της ύλης

Ο καλλιτέχνης εξήγησε ότι η αφετηρία της έκθεσης προέκυψε από την παρατήρηση των μικρών, ασήμαντων αντικειμένων που συναντώνται στο αστικό περιβάλλον και παραμένουν εκεί, παρά την εγκατάλειψή τους. Όπως σημειώνει ο ίδιος: «Ό,τι πετάει η πόλη, δεν εξαφανίζεται. Επιμένει». Για τον Χρίστο Χαλικιά, αυτά τα ευρήματα δεν είναι σκουπίδια αλλά μαρτυρίες. Μοιράστηκε ότι η πρακτική του βασίζεται στο ίχνος και όχι στην αναπαράσταση, επισημαίνοντας: «Δεν ζωγραφίζω έναν κόσμο, τον ανασύρω. Δεν επινοώ μορφές, τις αποκαλύπτω». Η επιμονή της ύλης, όπως τη χαρακτηρίζει, αποτελεί τον πυρήνα της δουλειάς του και λειτουργεί ως αφετηρία για έναν διάλογο γύρω από το τι θεωρούμε σημαντικό και τι αφήνουμε να χαθεί.

Η συνέντευξη του Χρίστου Χαλικιά στο parapolitika.gr και τον Γιάννη Ξυνόπουλο πραγματοποιήθηκε με αφορμή τη νέα του έκθεση «Objects That Refused to Die» ή αλλιώς «Ό,τι αρνήθηκε να πεθάνει, επιστρέφει»

Τα ασήμαντα αντικείμενα ως φορείς μνήμης

Στην έκθεση, ο Χαλικιάς συγκεντρώνει αποδείξεις, χαρτάκια, πλαστικά, θραύσματα μικρών αντικειμένων και τα μεταφέρει από το πεζοδρόμιο στον χώρο της τέχνης. Τα τοποθετεί χωρίς καμία αισθητική παρέμβαση, επιτρέποντας στο υλικό να μιλήσει μόνο του. Όπως αναφέρει: «Τα αφήνω να σταθούν μόνα τους, ως μικρές, σιωπηλές μαρτυρίες ανθρώπινης παρουσίας». Η μετατόπιση αυτή μεταμορφώνει το περιθώριο σε αρχείο και το ασήμαντο σε υλικό μνήμης. Η πόλη αποκτά φωνή μέσα από τα κατάλοιπα που εγκαταλείπει, επιτρέποντας στο βλέμμα του θεατή να σταθεί σε όσα συνήθως προσπερνά.

Ο καλλιτέχνης, γνωστός για την πολυεπίπεδη διαδρομή του που διασταυρώνει εικαστική πράξη, δραματουργία, performance και λογοτεχνική γραφή, παρουσιάζει ένα έργο που φωτίζει το παραμελημένο, το απορριφθέν και το μη-ορατό. Στο σημείωμα που συνοδεύει την έκθεση, ο ίδιος εξηγεί ότι τα έργα γεννήθηκαν από μια απλή αλλά βαθιά παρατήρηση.

Το βλέμμα του καλλιτέχνη στο μη-ορατό της πόλης

Ο Χρίστος Χαλικιάς εξήγησε ότι το ενδιαφέρον του βρίσκεται στο μη-ορατό, σε όσα βρίσκονται στο περιθώριο του αστικού τοπίου. Η ματιά του στρέφεται στον χώρο όπου η πόλη απορρίπτει και λησμονεί. Όπως σημειώνει στο σημείωμά του: «Η έκθεση φωτίζει τη μνήμη της πόλης εκεί όπου δεν κοιτάμε· στο περιθώριο, στο παραπεταμένο, σε ό,τι δεν έχει φωνή». Η μεταφορά αυτών των ευρημάτων σε ένα επιμελημένο περιβάλλον δημιουργεί έναν νέο χώρο στοχασμού, όπου τα αντικείμενα παύουν να είναι άχρηστα και γίνονται φορείς μιας ιστορίας που δεν ειπώθηκε ποτέ.

Ο καλλιτέχνης εξήγησε ότι η αφετηρία της έκθεσης προέκυψε από την παρατήρηση των μικρών, ασήμαντων αντικειμένων που συναντώνται στο αστικό περιβάλλον και παραμένουν εκεί, παρά την εγκατάλειψή τους. Όπως σημειώνει ο ίδιος: «Ό,τι πετάει η πόλη, δεν εξαφανίζεται. Επιμένει».

Η καλλιτεχνική του ταυτότητα και το ενιαίο σύμπαν των έργων του

Η δημοσιογραφική αφήγηση αναφέρθηκε στη συνολική διαδρομή του καλλιτέχνη: στις performance με κοινωνική και υπαρξιακή στόχευση, στις θεατρικές του σκηνοθεσίες, στις λογοτεχνικές μεταφράσεις, καθώς και στο νέο βιβλίο του που κυκλοφορεί σε δύο μήνες. Ο ίδιος ανέλυσε τη διαθεματική του ταυτότητα, η οποία διαμορφώνει ένα ενιαίο σύμπαν που συνδέει την εικόνα, το κείμενο, το σώμα και την επιτέλεση. Σε αυτό το πλαίσιο, η έκθεση «Objects That Refused to Die» εντάσσεται οργανικά στην πορεία του. Όπως υπογραμμίζει: «Με ενδιαφέρει η στιγμή όπου το ασήμαντο συναντά την επιμονή της ύλης, εκεί όπου ένα αντικείμενο επιβιώνει πέρα από τον χρόνο χρήσης του».

Στην έκθεση, ο Χαλικιάς συγκεντρώνει αποδείξεις, χαρτάκια, πλαστικά, θραύσματα μικρών αντικειμένων και τα μεταφέρει από το πεζοδρόμιο στον χώρο της τέχνης. Τα τοποθετεί χωρίς καμία αισθητική παρέμβαση, επιτρέποντας στο υλικό να μιλήσει μόνο του. Όπως αναφέρει: «Τα αφήνω να σταθούν μόνα τους, ως μικρές, σιωπηλές μαρτυρίες ανθρώπινης παρουσίας».

Πληροφορίες έκθεσης

Χώρος: Θέατρο Lib'ro, Κυψέλης 15, Αθήνα
Έναρξη: Σάββατο 6 Δεκεμβρίου
Διάρκεια: 6 Δεκεμβρίου - 7 Φεβρουαρίου
Ώρες λειτουργίας: Τετάρτη - Κυριακή, 12:00 - 15:00 και 19:00 - 22:00