"Γιατί δεν με αναφέρεις στις συνεντεύξεις σου;", παραπονιέται η Θεοδώρα Μόσχη στην αδελφή της, Χριστίνα. Η υπόσχεση της "Απογευματινής" ήταν σαφής και η εκπλήρωσή της δεν είναι απλώς μια τυπική διαδικασία, αλλά ενέχει κάτι βαθιά συναισθηματικό. Η 21χρονη σκοπεύτρια έχει μπροστά της το στοίχημα των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι, αλλά, παρ’ ότι συνδέεται, δεν είναι το πιο σημαντικό που έχει να κερδίσει. Στην πραγματικότητα, στο προηγούμενο διέπρεψε, αλλά αυτή η επικράτηση παρέμεινε μισοτελειωμένη.

Εκείνο μπήκε όταν, το καλοκαίρι του 2016, έβλεπε με τη μητέρα της, Άννα, την προσπάθεια της συνονόματής της, Άννας Κορακάκη, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο. Η Χριστίνα Μόσχη έδειξε στην τηλεόραση και είπε στη μητέρα της, "κάποια στιγμή θα με δεις και εμένα εκεί". Τότε, "μου απάντησε «ξεκαβάλα το καλάμι, ακόμη καλά καλά δεν ξεκίνησες»". Η μητέρα της όντως θα την κοιτάζει, από ψηλά. Τα δύο κορίτσια και ο πατέρας τους, Θάνος, την έχασαν το 2022. Και η γυναίκα που έφερε τη Χριστίνα Μόσχη στον κόσμο δεν είχε την ευκαιρία να την παρακολουθήσει να προκρίνεται στους Ολυμπιακούς, με την προσπάθειά της στα 10μ. αεροβόλο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Εσθονίας, όπου τερμάτισε τέταρτη, αλλά αυτό ήταν ήσσον.

xristina_mosxi_2



Χριστίνα Μόσχη: Το μούδιασμα

Μοιάζει αναμφισβήτητο, όμως, από την περιγραφή που έκανε το κορίτσι από την Κατερίνη, ότι την είχε μέσα της. "Βιώνω αυτό το συναίσθημα, της πρόκρισης, αρκετές φορές μέσα στο μήνα. Φαίνεται από τα βίντεο που υπάρχουν από τη διοργάνωση. Όταν κέρδισα το εισιτήριο, ένιωσα ένα ρίγος να διαπερνά το σώμα μου, μούδιασε το κεφάλι μου, τότε το ανακοίνωσαν και μου το είπε η Άννα Κορακάκη. Συνέχισαν να μουδιάζουν τα άκρα μου και έβαλα τα κλάματα μέσα στη συγκίνηση", περιέγραψε η Χριστίνα, που συνέχισε: "Η μητέρα μου είναι η κατευθυντήριος δύναμή μου. Το καλοκαίρι του 2024 θα κλείσουν δύο χρόνια. Είναι κίνητρο αυτό το πράγμα".

Η Χριστίνα Μόσχη από την Κατερίνη πρέπει να πάει προς την ιδιότητα του χειρουργού: έχει χέρι αλφάδι και αυτό αποδεικνύεται συναπτώς. Προσφάτως, στον αγώνα για τη σειρά του Παγκόσμιου Κυπέλλου στο Κάιρο, πήρε την πέμπτη θέση στο αγώνισμά της, το καλύτερο πλασάρισμα που έχει κάνει στη διοργάνωση.

Οι σπουδές της στην Ιατρική, στη Λάρισα, μπήκαν στον πάγο, όχι σαν χτυπημένο γόνατα, αλλά οπωσδήποτε με την υποσημείωση ότι αναμένονται. «Έχω κάνει αναστολή σπουδών φέτος, διότι μετακόμισα μόνιμα στη Δράμα για να είμαι κοντά στον προπονητή μου», Τάσο Κορακάκη, είπε η Μόσχη, η οποία τα τελευταία 2,5 χρόνια προετοιμάζεται δίπλα στον πατέρα της «χρυσής» και «χάλκινης» ολυμπιονίκη του Ρίο προ οκταετίας.

Οι προπονήσεις είναι κατά κανόνα διπλές και η Χριστίνα αφήνει την ιδιότητα του χειρουργού, «αυτή είναι το πλάνο να διαλέξω, μου αρέσει πολύ» κατά μέρος για να συμμετάσχει «στο ανώτερο αθλητικό γεγονός του κόσμου», όπως το χαρακτηρίζει. Βεβαίως, η χαρά θα είναι μισή, διότι "εμείς οι σκοπευτές δεν θα είμαστε στην τελετή έναρξης. Οι αγώνες της σκοποβολής θα γίνουν σε ένα χωριό, στο Σατορό, και αρχίζουν στις 27 Ιουλίου, ενώ η τελετή έναρξης γίνεται μία ημέρα νωρίτερα". Το δέλεαρ, βεβαίως, είναι πολύ μεγάλο για να αλλάξει κάτι, αν και "είναι στενοχώρια για έναν αθλητή να χάνει την τελετή έναρξης".


Χριστίνα Μόσχη: "(Ότ)αν μπω στον τελικό...."

Ο στόχος για τους Ολυμπιακούς είναι σαφής: "Εγώ πάω για την καλύτερη επίδοση που μπορώ να κάνω και μία θέση στον τελικό, (ότ)αν μπω τελικό, από εκεί και ύστερα ό,τι μου επιφυλάσσει. Σκέφτομαι ότι σίγουρα μπορώ να μπω στους τελικούς, ο τελικός είναι ένα πολύ απρόοπτο event στο άθλημά μας". Απρόοπτο και ψυχοφθόρο, αφού έχει τη διάρκεια ενός καθαρού ποδοσφαιρικού παιχνιδιού, δηλαδή 90 λεπτά.

Τα περισσότερα εξ αυτών, ο σκοπευτής πρέπει να είναι συγκεντρωμένος στο στόχο, ακίνητος, κάτι που παράγει σπουδαίες εικόνες. Η Μόσχη απέκτησε αυτήν την αυτοπεποίθηση επειδή "όταν ξεκίνησα μικρή, μου ήταν πιο εύκολο να βρω αυτά τα χαρακτηριστικά, μου άρεσε το διάβασμα, έπαιζα και σκάκι". Από σπορ, δε, να φαν κι οι κότες: "Ήμουν πλέι μέικερ, στον Πιερικό Αρχέλαου, στην Κατερίνη, αλλάξαμε προπονήτρια στο σύλλογο και δεν μου άρεσε το πρόγραμμα, ήμουν και μικρή. Πέρασα από στίβο, πέρασα από βόλεϊ, αλλά ο έρωτάς μου ήταν η σκοποβολή". Την άρχισε από "ζήλια", ήταν "παιδική αθωότητα" όταν φίλοι της από το γυμνάσιο της έδειξαν τους στόχους τους στο σκοπευτήριο της Κατερίνης: «Ήθελα να δω αν μπορώ να το κάνω καλύτερα". Στην ερώτηση αν είναι σίγουρη γι’ αυτό, απάντησε: "Δεν νομίζω να έκανα άλλες τόσες θυσίες σε άλλο άθλημα".

xristina_mosxi_3


Η Χριστίνα φορτσάρει, επρόκειτο να πάρει μέρος στον αγώνα του Παγκόσμιου Κυπέλλου στη Γρανάδα, που ήταν προγραμματισμένο να αρχίσει το Σάββατο 10 Φεβρουαρίου, και να τελειώσει την προσεχή Κυριακή, 18 του μήνα. Ο αγώνας της, στα 10μ. με αεροβόλο, είναι προγραμματισμένος για την Παρασκευή, 16 Φεβρουαρίου.

Σε ό,τι αφορά τα 25μ. πυροβόλο όπλο, δεν αποκλείει την πιθανότητα να προσπαθήσει να πάρει την πρόκριση και σε αυτό το αγώνισμα και να είναι και εκεί μαζί με την Κορακάκη: "Έχει ένα μίτινγκ για 25άρι στη Βραζιλία τον Απρίλιο. Πριν πέντε χρόνια είχα κάνει 549 στα 600. Δεν έχω ξαναδοκιμάσει, αλλά αν κάνω 560 στα 600 θα μπορώ να συμμετέχω και στο Παρίσι".

Στην ούγια, και παρά ό,τι προκύψει στην πορεία, οι Ολυμπιακοί είναι μια εμπειρία ζωής που διαπερνά το δέρμα. Ο λόγος που η ίδια θεωρεί ότι αισθάνεται το μεγαλείο τους; "Σίγουρα θα πω ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες άρχισαν από εμάς, και αυτά που πρεσβεύουν, η άμιλλα, η ειρήνη… Είναι το ανώτερο αθλητικό γεγονός του κόσμου. Επίσης, θα είναι οι καλύτεροι αθλητές στον κόσμο, είναι μία ευκαιρία να κάνεις ένα καλό challenge και να δεις πού βρίσκονται οι δυνάμεις σου".