We keep on dreaming! Τέσσερις λέξεις που επελέγησαν από τον ίδιο τον Βαγγέλη Μαρινάκη ως κεντρικό σύνθημα της διοικητικής ηγεσίας του στον Ολυμπιακό. Ένα σλόγκαν που μετά από αποτυχίες γίνεται συχνά-πυκνά αντικείμενο χλευασμού στα χείλη των αντιπάλων των «ερυθρόλευκων». Κι όμως…

Αυτές οι τέσσερις λέξεις, δεν αποτελούν μια απλή ποδοσφαιρική φράση, μια καταγραφή της νοοτροπίας που διέπει έναν αθλητικό οργανισμό, αλλά πρέπει να αποτελούν οδηγό στη ζωή κάθε ανθρώπου: Να μην εγκαταλείπεις ποτέ τα όνειρά σου! Να μην αφήνεις κανέναν γύρω σου να σε πείσει ότι δεν μπορείς να καταφέρεις να τα υλοποιήσεις. Να μην επιτρέπεις ακόμη και στα ίδια σου τα λάθη να σε λυγίσουν!

Ο Ολυμπιακός μπορούσε να ρίξει "λευκή πετσέτα" αλλά επέλεξε να κυνηγήσει τα όνειρά του

Αυτό, ακριβώς, συμβαίνει τους τελευταίους μήνες στον Ολυμπιακό. Το περασμένο καλοκαίρι ο Βαγγέλης Μαρινάκης επέλεξε ένα μοντέλο οργανογράμματος στην ΠΑΕ που οι περισσότεροι χαρακτηρίζαμε ως «στροφή στην ποδοσφαιρική λογική». Η πρόσληψη του πολύπειρου Αντόνιο Κορδόν έμοιαζε στη θεωρία με μια από τις πιο εύστοχες αποφάσεις του ιδιοκτήτη του Ολυμπιακού. Τα προβλήματα που αντιμετώπισε ο Ισπανός στην προσωπική του ζωή, ενδεχομένως να επηρέασαν αρνητικά τη συγκεκριμένη συνεργασία, δεδομένα πάντως εκτροχίασαν τους Πειραιώτες από τους στόχους τους.

Η μία λανθασμένη απόφαση άρχισε να ακολουθεί την άλλη και τα «χαστούκια» εντός αγωνιστικού χώρου ήταν πολλές φορές ιστορικά (ΠΑΟΚ, Φράιμπουργκ). Στα χέρια ενός προπονητή με εξαιρετικά προβληματικό βιογραφικό, όπως ο Κάρλος Καρβαλιάλ, ο Ολυμπιακός έμοιαζε με ακυβέρνητο καράβι που βολοδέρνει σε τρικυμία.

Οι σπουδαίες μεταγραφές του Ολυμπιακού και η έλευση Μεντιλίμπαρ

Εκεί ο Ολυμπιακός ως οργανισμός και ο Βαγγέλης Μαρινάκης ως επικεφαλής της ομάδας είχαν δύο δρόμους να επιλέξουν: Ο ένας ήταν να αφήσουν στην άκρη τα όνειρα της φετινής σεζόν και να επιχειρήσουν ξανά να χτίσουν βήμα-βήμα τον Ολυμπιακό των επόμενων ετών. Για να χρησιμοποιήσουμε μια δημοφιλή έκφραση της αργκό των γηπέδων «να ρίξουν λευκή πετσέτα». Κανείς δεν θα τους κατηγορούσε, ενδεχομένως να συνέβαινε το αντίθετο.

Στον Πειραιά, όμως, δεν το σκέφτηκαν πολύ! Όπως δεν έχουν σκεφτεί ποτέ να προδώσουν τα ίδια τους τα όνειρα. Κατά τη διάρκεια της μεταγραφικής περιόδου, προχώρησαν στην απόκτηση εξαιρετικών ποδοσφαιριστών, αναβαθμίζοντας – έστω  και κάπως ανορθόδοξα λόγω του μεγάλου αριθμού μεταγραφών για τα δεδομένα της αγοράς του Ιανουαρίου – τους δείκτες ατομικής ποιότητας στο ρόστερ.

Κάρμο, Τσικίνιο και Όρτα απέδειξαν και στη Βουδαπέστη την αξία τους, ο Ναβάρο δίνει ήδη πολύτιμες λύσεις στην επίθεση, ενώ Καμπράλ, Βέζο, Μαρτίνς, Αμπέι περιμένουν τη δική τους ευκαιρία.

Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-czbzotl3ie3l)

Πάνω απ’ όλα, όμως, ο Ολυμπιακός εγκατέλειψε τους πειραματισμούς στον πάγκο του και έφερε στον Πειραιά μια «αλεπού» των γηπέδων που κουβαλάει δεκάδες γαλόνια από τη θητεία της στην ισπανική La Liga.

Ενδεχομένως ακόμη και ο ίδιος ο Βαγγέλης Μαρινάκης να μην περίμενε ότι ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ θα άλλαζε τα πάντα στο λιμάνι μέσα σε μόλις 13 μέρες!

Το ίδιο το ποδόσφαιρο, όμως, χρωστούσε στον οργανισμό του Ολυμπιακού μια επιβράβευση για τη διαρκή προσπάθεια να μην εγκαταλείπει ποτέ τα όνειρά του. Και κάπως έτσι οι «ερυθρόλευκοι» φίλαθλοι σε κάθε γωνιά του πλανήτη αρχίζουν να ονειρεύονται ξανά. Κάπως έτσι η καρδιά του πρωταθλητή, μοιάζει να βγαίνει από την εντατική και να κάνει… άνω κάτω μια σεζόν στην οποία οι περισσότεροι υπολόγιζαν τον Ολυμπιακό σε ρόλο κομπάρσου.

Και κάπως έτσι όλοι μας θυμηθήκαμε πόσο σημαντικό είναι να μην εγκαταλείπουμε ποτέ τα όνειρά μας. Παρά τις δυσκολίες, παρά τα εμπόδια, παρά τα ίδια μας τα λάθη. We keep on dreaming, λοιπόν. Στα γήπεδα, αλλά και στη ζωή!

Οι πανηγυρισμοί με ένα ξεχωριστό καλεσμένο!

Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Απογευματινή".