ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ θεοποίηση των υλικών αγαθών και την ασυδοσία των απολαύσεων, οι ηθικές αξίες, τουλάχιστον όπως τις ξέραμε και τις διδαχτήκαμε, περνούν πρωτοφανή κρίση.

Γι’ αυτό και φαίνεται πλέον και στην ελληνική κοινωνία η καθημερινή μείωση, σε σχέση με το παρελθόν, των ηθικά αδιάφθορων. Το αποτέλεσμα είναι να επικρατεί τέτοια κατάντια που φτάσαμε στο σημείο να θεωρείται καταξίωση προσωπική και κοινωνική η όποια ανάδειξη, ακόμη και στην πολιτική, με «κόλπα» και «ντρίπλες». Διότι απλώς κυριαρχούν και κάποιοι οι οποίοι όχι μόνο κατευθύνονται, αλλά και επαίρονται να προβάλλουν τις ορμές και τα πάθη τους. Αυτές όμως οι ζωώδεις διακηρύξεις γίνονται «μόδα» και μοίρα, δυστυχώς, όχι μόνο αυτών, αλλά και κάποιου μέρους της κοινωνίας μας και κυρίως της νέας γενιάς, η οποία βιάζεται να κάνει πράξη τα όνειρά της για επιτυχία!

Γι'αυτό και δεν είναι είδηση ότι στην πολιτική αρένα, χώρο κατεξοχήν ανταγωνιστικό, έχουν βρεθεί και βρίσκονται και σήμερα κάποιοι που έχουν μια αμφιλεγόμενη σχέση με την ηθική, όπως τουλάχιστον την καταλαβαίνει η σημερινή ελληνική κοινωνία! Η πρωτοτυπία όμως είναι ότι, με στόχο την απόκτηση πολιτικής δύναμης, τώρα επαίρονται και το διαλαλούν! Και η κοινωνία αλλά κυρίως οι νέοι και οι νέες, που αναζητούν και σε αυτούς τους πολιτικούς τα «κόλπα» με τα οποία αναδείχτηκαν στα υψηλά αξιώματα, διακινδυνεύουν το παρόν και το μέλλον τους, αν παρασυρθούν από αυτή τη νέα «μόδα». Διότι οι προβαλλόμενες ως άξιες μιμήσεως αρετές δεν είναι και κανόνας επιτυχίας για όλους, που θα παραπλανηθούν και θα ακολουθήσουν αυτή τη νέα «μόδα»!  Γιατί όμως θα πρέπει να παραδοθεί κανείς αμαχητί στα κυνικά επιχειρήματα ότι η αναζήτηση της ηθικής στον χώρο της πολιτικής ισοδυναμεί με αφελή παραγνώριση των σκληρών κανόνων που διέπουν τη φύση της και τις μεθόδους εφαρμογής της;

Διαγράψαμε ξαφνικά τις προϋποθέσεις, ότι η κοινωνία αναζητάει στους πολιτικούς τις αρετές για τις οποίες ξεχωρίζουν; Αγνοούμε τους μεγάλους πολιτικούς οραματιστές, ακόμη και εκείνους που πρόσφατα δίδαξαν άξιες μιμήσεως αρετές, κυρίως, στις νέες γενιές; Γιατί τώρα είμαστε τόσο ανεκτικοί στην επιλογή προσώπων στα οποία ανατίθενται δημόσια αξιώματα, για να διαχειριστούν τις τύχες της κοινωνίας, αλλά και να αποτελέσουν πρότυπα όχι μόνο πολιτικής αλλά και κοινωνικής συμπεριφοράς; Ξεχάσαμε όλους εκείνους που με τη φρόνιμη διαγωγή τους σε όλη την πολιτική διαδρομή τους έγραψαν ιστορία για την οποία υπερηφανευόμαστε ως λαός και ως έθνος; 

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή στις 23/10