Στις 4 Μαΐου 2025, με αφορμή την εκδημία του Πέτρου Μολυβιάτη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε μεταξύ άλλων: «Η Ελλάδα, η Νέα Δημοκρατία και όλοι όσοι τον γνωρίσαμε, αποχαιρετούμε με σεβασμό τον Πέτρο Μολυβιάτη. Ένα πρόσωπο που σφράγισε με τη δράση του την ελληνική διπλωματία».

Αν ο πρωθυπουργός δεν το γνωρίζει, ας τον ενημερώσει κάποιος σύμβουλός του πως ο Π. Μολυβιάτης το μοναδικό διάστημα που άσκησε διπλωματία, ήταν την περίοδο της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή, όταν για δύο χρόνια (2004-2006) ήταν υπουργός Εξωτερικών. Είναι η ίδια περίοδος, μαζί με αυτή της υπουργίας της Ντόρας Μπακογιάννη στο ίδιο χαρτοφυλάκιο (2006-2009), που απαξίωσε στην πρόσφατη συνέντευξή του (Σκάι) ο κ. Μητσοτάκης.

Ενδεχομένως ο πρωθυπουργός να μη συμφωνεί με όσα λέει. Διότι πώς αλλιώς εξηγείται να χαρακτηρίζει την περίοδο Καραμανλή ως την περίοδο της ακινησίας στην εξωτερική πολιτική και ταυτόχρονα να πλέκει το εγκώμιο για τον σημαίνοντα ρόλο στην άσκηση διπλωματίας από τον Πέτρο Μολυβιάτη; Ή, αλήθεια, πώς στηλιτεύει την περίοδο της υπουργίας της Ντόρας Μπακογιάννη, όταν ο ίδιος ήταν τότε (σιωπηλός) βουλευτής και ταυτόχρονα γνωρίζει από πρώτο χέρι με ποιον κορυφαίο πολιτικό ήταν σε απόλυτη συνεννόηση η τότε υπουργός για τα θέματα της εξωτερικής πολιτικής;

Ο γράφων δεν συμμερίζεται ούτε λέξη από την κριτική που ασκούν στον πρωθυπουργό για την εξωτερική πολιτική οι κύριοι Σαμαράς και Καραμανλής. Και οι δύο είναι πολιτικοί της Ελλάδας των κλειστών οριζόντων. Ορθώς υπάρχει δίαυλος επικοινωνίας με την Τουρκία και μακάρι να έχει και απτά αποτελέσματα ο διάλογος και να μην εξαντλείται στα ευχολόγια. Επιπλέον, ο γράφων έχει σε εκτίμηση τον κ. Γεραπετρίτη και τον ανοιχτόμυαλο τρόπο που πολιτεύεται, έστω και αν πολλές φορές το κάνει με περίσσιο βολονταρισμό, αλλά χωρίς ποτέ να σκέφτεται το πολιτικό προφίλ του ή τη δημοφιλία του.

Δεν είναι συνεπώς το ζητούμενο η ουσία της μίζερης κριτικής που γίνεται στον κ. Μητσοτάκη από τους πρώην και από τους πάσης φύσεως εθναμύντορες, όσο η υποκρισία της αντίδρασής του. Διότι πολύ αργά θυμήθηκε να πάρει αποστάσεις από τον πρώην πρωθυπουργό. Επί χρόνια δεν ψέλλισε λέξη για την πενταετία Καραμανλή, που ουσιαστικά οδήγησε τη χώρα στη χρεοκοπία ούτε, βέβαια, διαφοροποιήθηκε από τις γραφικότητες των Ζαππείων.

Ακόμα, όμως, και για την εξωτερική πολιτική που όψιμα θυμήθηκε να πάρει αποστάσεις, ουδέποτε διαφώνησε με την εγκατάλειψη της Συμφωνίας του Ελσίνκι που είχε πετύχει ο αείμνηστος Κώστας Σημίτης ή για το γεγονός ότι ο κ. Καραμανλής με αρμόδιο υπουργό τον Π. Μολυβιάτη στήριξε το «όχι» στο σχέδιο Ανάν. Κατά συνέπεια, δεν έχει πραγματική πολιτική αξία η απαξίωση που επιφυλάσσει στη διακυβέρνηση Καραμανλή, παρότι είναι προφανές ότι το κάνει για εσωκομματικούς λόγους τους οποίους συντόμως θα αντιληφθούμε...

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή