Ενόψει των ευρωεκλογών, έχει ξεκινήσει µια συζήτηση (ανάµεσα στις πολλές) σε σχέση µε το κατά πόσο το αποτέλεσµα της συγκεκριµένης κάλπης θα επηρεάσει γενικότερα τις πολιτικές εξελίξεις. Η ευρωκάλπη είναι µια κάλπη που κατά κοινή παραδοχή τα χαρακτηριστικά της δεν έχουν καµία (απολύτως) σχέση µε εκείνα των βουλευτικών εκλογών. Στην πρώτη εκλέγονται οι εκπρόσωποι της χώρας µας στο Ευρωκοινοβούλιο, ενώ στη δεύτερη οι πολίτες αποφασίζουν για το ποιος θα κρατά το πηδάλιο της χώρας για τα επόµενα τέσσερα χρόνια. Τόσο απλά και άλλο τόσο κυνικά. Με δεδοµένο ότι δεν κρίνεται η συνέχεια της κυβέρνησης, οι ψηφοφόροι διαχρονικά (ακόµα και στις περιόδους που ο δικοµµατισµός ήταν πανίσχυρος) αντιµετώπιζαν µε µεγαλύτερη χαλαρότητα τις ευρωεκλογές. Εκεί έβρισκαν την ευκαιρία και να στείλουν µήνυµα, αλλά και να κάνουν χαβαλέ… Και το έκαναν ανέξοδα, αφού δεν υπήρχε κανένας απολύτως κίνδυνος.

Με δεδοµένο ότι οι ψηφοφόροι µόλις πριν από οκτώ µήνες προσήλθαν στις κάλπες και επαναβεβαίωσαν την εµπιστοσύνη τους στη Ν.∆. και τον Κυριάκο Μητσοτάκη, µόνο ως ανέκδοτο µπορεί να αντιµετωπίσει κανείς την όποια σεναριολογία αναπτύσσεται και συνδέει την ψήφο στον Αυτιά και τον Μεϊµαράκη µε το αν θα συνεχίσει να κρατά το πηδάλιο της χώρας ο Μητσοτάκης, απόφαση που ελήφθη από τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πριν από λίγο καιρό. Αν τότε ο κόσµος ήθελε να αλλάξει πρωθυπουργό, θα το έκανε µε περισσή άνεση. Το γεγονός, όµως, ότι δεν το έκανε πρέπει να αξιολογηθεί. Επίσης, όσοι αναλύουν τις δηµοσκοπήσεις, και καλά κάνουν και τις αναλύουν, δεν θα πρέπει να παραβλέπουν ότι, εκτός από τη φθορά του κυβερνώντος κόµµατος, εκείνο που εξακολουθεί να αποτυπώνεται στις έρευνες της κοινής γνώµης είναι και η αδυναµία των κοµµάτων της αντιπολίτευσης να πείσουν τον κόσµο ότι διαθέτουν εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης.

Το αποτέλεσµα των ευρωεκλογών κάλλιστα µπορεί να σηµατοδοτήσει ένα restart, που θα έχει ως απώτερο στόχο µια τρίτη τετραετία

Επειδή τίποτα δεν είναι τυχαίο, όταν ξεκινούν οι αναλύσεις και οι προβολές στο µέλλον, ανάµεσα στα πολλά θα πρέπει να επισηµαίνουµε ότι στις πρόσφατες εκλογές ο Μητσοτάκης, εκτός από την επίτευξη της αυτοδυναµίας, πέτυχε και κάτι πρωτόγνωρο για τα µεταπολιτευτικά δεδοµένα: Συρρίκνωσε τον ΣΥΡΙΖΑ στο 17% και το ΠΑΣΟΚ στο 12%. Αυτή είναι η πραγµατικότητα που προέκυψε από το αποτέλεσµα της κάλπης. Η επιλογή των πολιτών, όταν κλήθηκαν να αποφασίσουν ποιος θέλουν να τους κυβερνά, υπήρξε κάτι περισσότερο από ξεκάθαρη. Ο Μητσοτάκης, όταν θα έρθει πάλι η ώρα, θα κριθεί αν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες των πολιτών, όταν του έδωσαν την εντολή να τους κυβερνήσει.

Επίσης, εκείνο που στα χρόνια της Μεταπολίτευσης έχει αποδειχτεί περίτρανα είναι ότι στη σύγχρονη Ελληνική ∆ηµοκρατία οι κυβερνήσεις έχουν να επιδείξουν µια ανεπανάληπτη ανθεκτικότητα. Ακόµα κι αυτές που δεν ήταν µονοκοµµατικές - όπως εκείνη που συγκρότησε το ’15 ο Αλέξης Τσίπρας, που, παρά τις σοβαρές αναταράξεις, ολοκλήρωσε τη συνταγµατική του προθεσµία. Κανείς και τίποτα δεν µπόρεσε να µεταβάλει την απόφασή του να ολοκληρώσει τη θητεία του. Με δεδοµένο ότι ο Μητσοτάκης ήταν και εξακολουθεί να παραµένει κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού, όχι µόνο δεν τίθεται θέµα αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης, αλλά, απεναντίας, το αποτέλεσµα των ευρωεκλογών κάλλιστα µπορεί να σηµατοδοτήσει ένα restart, που θα έχει ως απώτερο στόχο µια τρίτη τετραετία. Σε κάθε περίπτωση, για να χάσει ο Κυριάκος, πρέπει να βρεθεί ο ηγέτης που θα έχει όχι την επιθυµία, αλλά τα προσόντα για να τον κερδίσει. Και προς το παρόν ούτε υπάρχει ούτε και αχνοφαίνεται στον πολιτικό ορίζοντα.

Αξίζει... Κρατήστε µια πληροφορία που θέλει τον πολύπειρο επικοινωνιολόγο Θωµά Βαρβιτσιώτη αµέσως µετά τις ευρωεκλογές να επιχειρεί τη µετάβαση στην πολιτική. Αν µου ζητούσατε µάλιστα µια εκτίµηση, χωρίς δεύτερη σκέψη δεν θα απέκλεια το ενδεχόµενο να αναλάβει υπουργικό χαρτοφυλάκιο.

Η προεκλογική οµάδα του Μεγάρου Μαξίµου

Συγκροτήθηκε σε σώµα το προεκλογικό επιτελείο της Ν.∆., που, όπως συνέβη και στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές, έχει ως έδρα το Μέγαρο Μαξίµου. Εξ όσων πληροφορούµαι, µετά την αποχώρηση Μπρατάκου, αναβαθµισµένο ρόλο σε επίπεδο κοµµατικής οργάνωσης έχει αναλάβει ο επί χρόνια στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού, Θανάσης Νέζης. Από κει και πέρα και σε ό,τι αφορά τη στρατηγική και κυρίως την επικοινωνία, δεν έχει αλλάξει σχεδόν τίποτα από το παραδοσιακό (πλέον) team. Ετσι, εκτός από τον Σταν Γκρίνµπεργκ, ρόλο και λόγο στην καµπάνια έχει ο επικοινωνιολόγος Θωµάς Βαρβιτσιώτης, ενώ σταθερά στο team από το ’15 µέχρι και σήµερα µετέχουν η Κύρα Κάπη, ο Ερικ Παρκς και ο Χρήστος Ζωγράφος. Στην ανάλυση των ερευνών παραµένει ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών, Θοδωρής Λιβάνιος, που είναι αλήθεια ότι απολαµβάνει της απολύτου εµπιστοσύνης του Μητσοτάκη στο συγκεκριµένο πεδίο. Επειδή οµάδα που κερδίζει δεν αλλάζει, την καµπάνια θα την τρέξει η Frank and Fame, την οποία έχει προξενέψει ο Βαρβιτσιώτης.

Ενδιαφέρει... Κάτι περίεργα έχουν αρχίσει να φτάνουν (ξανά) στ’ αυτιά µου σε σχέση µε τον father Alex Καρλούτσο, ο οποίος, όπως µου µεταφέρουν αυτοί που γνωρίζουν τα πολλά, έχει αποφασίσει να αποχωρήσει από την ενεργό δράση που ανέπτυσσε τα τελευταία χρόνια σε όλα τα επίπεδα.

Στη χόβολη

  • Ενα αδικαιολόγητο άγχος του προέδρου Τσίπρα έχω αρχίσει και διακρίνω ολοένα και περισσότερο µετά το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ και το κάζο που έπαθε από τον Κασσελάκη. Το επί χρόνια αφεντικό της Κουµουνδούρου δυσκολεύεται να χωνέψει ότι ο κόσµος (και αυτό φαίνεται από τις δηµοσκοπήσεις) άρχισε να επιβραβεύει τη στρατηγική του διαδόχου του. Ανεξάρτητα πάντως από το τι πιστεύει ο Τσίπρας, κανείς δεν πρέπει να παραβλέπει ότι, παρά το γεγονός πως έχει διαγράψει όλο το 3% και έχει κατουρήσει (µε την καλή έννοια), δηµοσίως, τον αρχηγό Αλέξη, κερδίζει πόντους σε κάθε δηµοσκόπηση.
  • ∆ιαδοχικές συναντήσεις µε εκδότες και καναλάρχες έχει το τελευταίο διάστηµα ο Στέφανος Κασσελάκης, που προσπαθεί να συστηθεί, εκτός των άλλων, και στο «πάνω ράφι» της κοινωνίας. Εκτός από την πρόσφατη επίσκεψη στην «Καθηµερινή» του Αλαφούζου, µαθαίνω ότι τις τελευταίες ηµέρες βρέθηκε και σε κάτι άλλες ιδιωτικές συνάξεις. Για παράδειγµα, µια πηγή µού µετέφερε ότι συναντήθηκε στην Αράχωβα µε τον ισχυρό άνδρα της Intrakat και ιδιοκτήτη του iefimerida και του Action24, Αλέξανδρο Εξάρχου.
  • Μου λένε ότι ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος του ΠΑΣΟΚ προετοιµάζεται να θέσει θέµα ηγεσίας το βράδυ των ευρωεκλογών.
  • Ενας από τους παλιούς δηµοσιογράφους της πιάτσας, µε βαρύ βιογραφικό στο ΠΑΣΟΚ, έχει αρχίσει να µιλάει και να µεταφέρει µηνύµατα εξ ονόµατος του Μητσοτάκη. Στην προσπάθειά του µάλιστα να δείξει τη στενή σχέση που διατηρεί µε τον πρωθυπουργό και κυρίως µε τη σύζυγό του, Μαρέβα, σε όλες σχεδόν τις συναντήσεις του αφήνει εκτεθειµένο το κινητό του, µήπως και δουν οι συνοµιλητές του ότι έχει απευθείας «γραµµή» µε το Μαξίµου.
  • Σας έγραφα την προηγούµενη εβδοµάδα ότι ο τέως υπουργός Επικρατείας Σταύρος Παπασταύρου εξακολουθεί να έχει ρόλο στα δρώµενα του Μαξίµου. Κάποιοι µάλιστα έσπευσαν να γράψουν ότι θα διατηρεί και γραφείο στην κεντρική διοίκηση της κυβέρνησης. Ωστόσο, από έναν φίλο πληροφορούµαι ότι ο στενός συνεργάτης και φίλος του πρωθυπουργού κατά πάσα πιθανότητα θα έχει ως έδρα το Μέγαρο Σταθάτου, όπου, ως γνωστόν, βρίσκονται πολλοί εκ των απασχολουµένων στην κεντρική προεδρία της κυβέρνησης.
  • Επί τη ευκαιρία, να σας πω ότι ο Παπασταύρου θα µετέχει και στην οµάδα στρατηγικού σχεδιασµού που θα «τρέξει» τις ευρωεκλογές.
  • Για να ξέρετε, από κάτι σοβαρούς ΠΑΣΟΚους πληροφορούµαι ότι ο πρόεδρος Ανδρουλάκης έχει κάµποσο καιρό να συνοµιλήσει (έστω και στο τηλέφωνο) µε τον Μανώλη Χριστοδουλάκη.

Δημοσιεύθηκε στο ένθετο «Secret» των «Παραπολιτικών» στις 6/4/2024.