Ποιοι ονειρεύονται να «ρίξουν» τον Μητσοτάκη κάτω από το 25%

∆ιαβάζοντας κανείς τα ευρήµατα και της δηµοσκόπησης που διενήργησε για λογαριασµό των «Παραπολιτικών» η GPO, απλώς εµπεδώνει την αίσθηση που είναι διάχυτη σε κάθε πεδίο δράσης και σχετίζεται µε την πολιτική κυριαρχία πρωτίστως του Κυριάκου Μητσοτάκη. Συγκεκριµένα, εκείνο που προκύπτει είναι η ύπαρξη ενός µετώπου που αθροίζει περί το 30%, το οποίο επιµένει να επενδύει στη σταθερότητα, θεωρώντας ότι τον στόχο αυτό τον εξυπηρετεί στον απόλυτο βαθµό η σηµερινή κυβέρνηση.

Αν και οι συνθήκες δεν είναι οι ιδανικότερες για το κυβερνών κόµµα, µόνο αδιάφορη δεν µπορεί να περάσει η ανθεκτικότητα που δείχνει η Ν.∆. Μάλιστα, κανείς (µα κανείς) δεν θα πρέπει να παραβλέπει και το γεγονός ότι µια µεγάλη µερίδα ψηφοφόρων που φαίνεται να αποστασιοποιείται από τα δρώµενα, όταν ερωτάται, όχι µόνο δεν σπεύδει να αποδοκιµάσει τις κυβερνητικές επιλογές, αλλά, απεναντίας, κρατά µια επιφυλακτική στάση, που αφήνει όλα τα ενδεχόµενα ανοικτά. Την ίδια στιγµή που η Ν.∆. και ο Μητσοτάκης καταγράφουν µια ανθεκτικότητα, τα κόµµατα της αντιπολίτευσης, µείζονος και ελάσσονος, κινούνται προς την εντελώς αντίθετη κατεύθυνση, µε πρώτο και καλύτερο το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη. Μπροστά σε αυτό το σκηνικό και πολύ πριν από τις εκλογές, µόνο απαρατήρητο δεν µπορεί να περνά το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός εξακολουθεί να διατηρεί την πολιτική του κυριαρχία.

Επιπροσθέτως, δεν είναι λίγοι εκείνοι που επισηµαίνουν πως, όταν θα έρθει η ώρα να τεθούν τα διλήµµατα, µε τα σηµερινά δεδοµένα, δεν αποκλείεται να καταγραφούν ακόµα και στις πρώτες κάλπες ποσοστά που θα εκπλήξουν. Η εξέλιξη αυτή φαίνεται ότι προβληµατίζει εσχάτως, εκτός από τα κόµµατα της αντιπολίτευσης, τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαµαρά, αλλά και διάφορες ετερόκλητες δυνάµεις, πολιτικές και επιχειρηµατικές, που έχουν κάθε λόγο να θέλουν αποδυναµωµένο τον Μητσοτάκη. Και όσο βλέπουν να αποµακρύνεται η πραγµατικότητα από τη στόχευσή τους, τόσο δείχνουν πιο πολύ τα δόντια τους, αναπροσαρµόζοντας κάθε λίγο και λιγάκι τη στρατηγική τους. Είναι οι ίδιοι που πριν από δύο χρόνια έβλεπαν ως αξιόπιστη λύση τον Κασσελάκη και που, αφού δεν τους βγήκε το «έργο», έσπευσαν να επενδύσουν στη δυναµική της πλατείας, προωθώντας για αρχηγό κόµµατος µέχρι και τη Μαρία Καρυστιανού. Μιλάµε για τις ίδιες ετερόκλητες δυνάµεις που εσχάτως αντιµετωπίζουν ως επί Γης «σωτήρα» τον Αλέξη Τσίπρα, προσπαθώντας να µας πείσουν ότι δεν ήταν ο πρωθυπουργός που κόντεψε να οδηγήσει την Ελλάδα εκτός Ευρώπης, που δίχασε τη χώρα και που προσπάθησε να «χώσει» στη φυλακή δύο πρώην πρωθυπουργούς, τον κεντρικό τραπεζίτη και έξι-επτά πρώην υπουργούς.

Το δυστύχηµα για όλους όσοι ονειρεύονται φύκια για µεταξωτές κορδέλες είναι ότι από το ’19 µέχρι και σήµερα, αν πέτυχαν κάτι, είναι να εµπεδώσουν την αναξιοπιστία τους απέναντι στους σοβαρούς του τόπου. Γιατί δεν νοµίζω ότι υπάρχει έστω και ένας αξιόπιστος άνθρωπος που πιστεύει ότι ο Τσίπρας, αφού προηγουµένως έχει επιχειρήσει το µακροβούτι στον ωκεανό της αυτοκριτικής, µπορεί να αποδειχθεί καλύτερος κυβερνήτης από τον Μητσοτάκη. Και επειδή ούτε και αυτοί που το σχεδιάζουν το πιστεύουν, εσχάτως άρχισαν να χτίζουν ένα νέο αφήγηµα, που συνδέεται µε την πτώση της Ν.∆. κάτω από το 25%, ποσοστό που αυτοµάτως θέτει εκτός µπόνους το πρώτο κόµµα. Οι ίδιοι, µάλιστα, πηγαίνουν λίγο παρακάτω τη σκέψη τους, επισηµαίνοντας ότι από τη στιγµή που θα επιτευχθεί ο συγκεκριµένος στόχος, αυτοµάτως ανοίγει µια συζήτηση σχετικά µε τη συγκρότηση κυβέρνησης «ειδικού σκοπού», που θα έχει ως αποκλειστική αποστολή να τιµωρήσει µε κάθε τρόπο τον Μητσοτάκη.

Καµία έκπληξη στο αφήγηµα, αφού είναι το ίδιο που είχαν οι ΤσιπροΚαµµένοι και το ’15, όταν επιχείρησαν να ποινικοποιήσουν τον δηµόσιο βίο. Αυτό που παραβλέπουν οι ονειροπόλοι των διαφόρων σεναρίων είναι ότι από τα δέκα χρόνια που µεσολάβησαν, υπάρχει µία κυβέρνηση και ένας πρωθυπουργός που αποτελούν παράδειγµα προς µίµηση για όλη την Ευρώπη. Εκείνο που δεν βλέπουν όσοι επιχειρούν να πάρουν τη ρεβάνς από τον Μητσοτάκη είναι το ορατό ενδεχόµενο µε τα όσα σχεδιάζουν να πετύχουν το ακριβώς αντίθετο από το επιδιωκόµενο αποτέλεσµα. Αντί να αποδυναµώσουν τη Ν.∆., να της εξασφαλίσουν τη µέγιστη δυνατή συσπείρωση, που θα της χαρίσει µια τρίτη θητεία. Κακά τα ψέµατα, το 30% των πολιτών αδιαφορεί για τα καπρίτσια και ό,τι άλλο κάνει τους «ετερόκλητους» να συνεχίζουν τον βίο τους.


Αξίζει...

Κάτι µου λέει (αλλά δεν ξέρω τι ακριβώς) ότι ο Γιάννης Αλαφούζος έχει αποφασίσει να πουλήσει τον Παναθηναϊκό µε την ολοκλήρωση του γηπέδου στον Βοτανικό.

Ξεφουσκώνει η «φούσκα» της Καρυστιανού

Την εποχή που ακόµα και στην κυβέρνηση φοβούνταν να αντιπαρατεθούν πολιτικά στα όσα έλεγε η Μαρία Καρυστιανού, από τούτη εδώ τη στήλη σάς έγραφα ότι η συγκεκριµένη κυρία φιλοδοξούσε να ηγηθεί των γεµάτων πλατειών. Αλλωστε, δεν ήταν δύσκολο να διαβάσει κανείς τη σκέψη τους, δεδοµένου ότι η ίδια αποκάλυπτε εν µέρει τους σχεδιασµούς της. Οταν λοιπόν ξεκίνησε η δηµόσια αντιπαράθεση µε τον Νίκο Καραχάλιο, απλώς επιβεβαιώθηκε τι ακριβώς σκόπευε να πράξει η Καρυστιανού. Κι αυτό, όπως αποδεικνύεται και από τη σηµερινή δηµοσκόπηση, υπήρξε το σηµείο καµπής για τα όποια πολιτικά όνειρα έκανε η επικεφαλής των οικογενειών που έχασαν τους ανθρώπους τους στα Τέµπη. Οσο φωτίζεται η δράση της Καρυστιανού, τόσο ο κόσµος αποµακρύνεται από την κυρία. Το απολύτως λογικό, που άργησε να έρθει εξαιτίας του ενοχικού συνδρόµου που κατέβαλε τους κυβερνώντες. Γιατί είναι άλλη η αντιµετώπιση του κόσµου στη χαροκαµένη µάνα και εντελώς διαφορετική στην υποψήφια αρχηγό κόµµατος.

Ενδιαφέρει...

Εσχάτως κυκλοφορεί µια φήµη στην πολιτικοδηµοσιογραφική πιάτσα, σύµφωνα µε την οποία προσφάτως υπήρξε συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα µε τον πρώην συγκυβερνήτη του, Πάνο Καµµένο.

Στη χόβολη

  • Το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός έχει αποφασίσει να µετατρέψει σε εκπρόσωπο Τύπου των υπουργείων τον αντιπρόεδρο Χατζηδάκη προφανώς και δεν εκπλήσσει τους παροικούντες την κυβερνητική Ιερουσαλήµ. Το αντίθετο, θα έλεγα, αφού πλέον αποτελεί κοινό µυστικό ότι o Μητσοτάκης έχει πλήρη εικόνα (προσωπικά) για τις ικανότητες του Κωστή. Σε τέτοιο βαθµό που δεν αποκλείεται να τον µονιµοποιήσει δίπλα στον Πίνατ.
  • Χωρίς αντίπαλο, όπως σας έχω γράψει και κατά το πρόσφατο παρελθόν, παίζει πλέον ο δήµαρχος Θεσσαλονίκης, Στέλιος Αγγελούδης, δεδοµένου ότι από τη Ν.∆. δεν υπάρχει αξιόµαχη υποψηφιότητα. Τα ονόµατα, δε, των νυν βουλευτών που ακούγονται είναι για µετά το ’27.
  • Ενας από τους υφυπουργούς που εσχάτως συγκεντρώνει αρνητικές γνώµες από συναδέλφους του βουλευτές είναι ο συµπαθής Βασίλης Σπανάκης, ο οποίος, όπως λένε οι άσπονδοι φίλοι του, έχει πάψει να απαντά και στο κινητό του τηλέφωνο. Προφανώς δεν έχει ανάγκη κανέναν όσο ο Μητσοτάκης επιµένει να τον διατηρεί, έστω και άνευ αρµοδιοτήτων, στην κυβέρνηση.
  • Σειρά ερωτηµάτων προκαλεί η προσπάθεια κάποιων εκεί στο Πεντάγωνο να επισπεύσουν τη διαδικασία της προµήθειας οχηµάτων. Ως επιχείρηµα προβάλλουν ότι πρόκειται περί µιας ευκαιρίας που είναι κρίµα (και άδικο, συµπληρώνω εγώ) να πάει χαµένη. Μιλάµε για µια δουλειά 300 εκατ. ευρώ, χωρίς διαγωνισµό. Μάλιστα, αν έχω καταλάβει καλά, έχει «ετοιµαστεί» ερήµην των Μητσοτάκη - ∆ένδια.
  • Αν λάβω υπόψη τα όσα θρυλούνται στην πιάτσα σε σχέση µε τους «δελφίνους» του ΠΑΣΟΚ, δεν αποκλείω το ενδεχόµενο να εκδηλωθεί εσωκοµµατική «εξτρεµιστική» ενέργεια πολύ πριν από τις εκλογές του ’27.
  • Στην Ουάσινγκτον θα βρίσκεται στις αρχές του επόµενου µήνα ο υπουργός Ενέργειας, Σταύρος Παπασταύρου, κάποιοι επιχειρηµατίες που έχουν «απλώσει τραχανά» και η υπερδραστήρια νέα πρέσβης των ΗΠΑ, Κίµπερλι Γκιλφόιλ. Με αφορµή τη σχετική πληροφορία, σπεύδω να σας πω ότι τα όσα είδαµε προ ηµερών στο Ζάππειο κάτι µου λέει ότι ήταν η αρχή µιας συναρπαστικής πορείας µεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ.
  • Μια υπόθεση µε πλαστά και εικονικά τιµολόγια αναµένεται να «σκάσει» κατά το αµέσως προσεχές διάστηµα. Πρόκειται για κάτι µεγάλο, που, σύµφωνα µε τους γνωρίζοντες, θα ταρακουνήσει συθέµελα την αγορά.


Δημοσιεύτηκε στο Secret των Παραπολιτικών