Επιτρέψτε μου σήμερα να παραχωρήσω το μεγαλύτερο μέρος της στήλης σε ένα κείμενο που φιλοξενήθηκε στις 05-09-2004 στην εφημερίδα «Καθημερινή» της οικογένειας Αλαφούζου.

Ηταν η περίοδος που ο σημερινός ιδιοκτήτης του ΣΚΑΪ πίεζε προς πάσα κατεύθυνση για να αποσπάσει τη συχνότητα του Seven-X. Στο άρθρο υπό τον χαρακτηριστικό τίτλο «Ενα τηλεοπτικό “κρυφτούλι” Αγροτικής και Γ. Μπατατούδη» η «Καθημερινή», αφού ασκεί έντονη κριτική στην Αγροτική Τράπεζα, αντιμετωπίζει με δυσπιστία τον ρόλο του ΕΣΡ, της ανεξάρτητης Αρχής που σήμερα χαρακτηρίζει πυλώνα του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου ο κ. Γιάννης Αλαφούζος. Επειδή τα λόγια είναι περιττά, αναδημοσιεύουμε το κείμενο, αφήνοντας τους αναγνώστες να βγάλουν τα συμπεράσματά τους. Ελπίζουμε οι εισαγγελείς που θα ασχοληθούν με την αγοραπωλησία του Seven να λάβουν υπ’ όψιν και το σχετικό κείμενο.

«Σε καναλάρχη... αναβαθμίζεται η Αγροτική Τράπεζα, επεκτεινόμενη και στον ραδιοτηλεοπτικό τομέα. H εμπλοκή της τράπεζας με τα τηλεοπτικά ασφαλώς δεν αποτελεί στρατηγική επιλογή της διοίκησης, αλλά την έσχατη κίνηση για τη διασφάλιση των συμφερόντων της τράπεζας. Η Αγροτική επιδιώκει την κατάσχεση του 25% των μετοχών του τηλεοπτικού καναλιού Seven-X, που ανήκουν στην εταιρεία Interactive του Ομίλου Μπατατούδη. Σημειώνεται ότι ήδη έχει ενεχυριαστεί στην ATE το 35% των μετοχών του Seven από τις εταιρείες-μετόχους του καναλιού, Cosmorout (25%) και Riverina (10%).

Σύμφωνα με πληροφορίες, το συνολικό δανειακό “άνοιγμα” των εταιρειών συμφερόντων του κ. Μπατατούδη προς την Αγροτική φτάνει τα 25 εκατ. ευρώ. H Αγροτική έχει προχωρήσει στην καταγγελία του δανείου της Interactive, κλείνοντας τον τηρούμενο λογαριασμό, ο οποίος στα τέλη Μαΐου παρουσίαζε χρεωστικό υπόλοιπο της τάξης των 600.000 ευρώ, και ενεργοποίησε τις διαδικασίες για την κατάσχεση των μετοχών, αφού απέτυχε κάθε προσπάθεια αναχρηματοδότησης με τη διασφάλιση της τράπεζας.

Ετσι, στη συνέχεια η τράπεζα κοινοποίησε τα κατασχετήρια στο Seven και τον κ. Μπατατούδη, ενώ τα σχετικά έγγραφα κοινοποιήθηκαν με δικαστικό επιμελητή στο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης και στο υπουργείο Τύπου.

Λίγες ημέρες μετά, στις αρχές Ιουλίου, η Αγροτική επιχείρησε με δικαστικό επιμελητή την εκτέλεση της κατάσχεσης στα γραφεία της Interactive στη Θεσσαλονίκη, χωρίς όμως αποτέλεσμα. O λόγος είναι ότι η Intersat χρησιμοποιεί κοινά γραφεία με τον Δικέφαλο! Σημειώνεται ότι οι μετοχές του Seven δεν είναι άυλες, αλλά ενσωματώνονται σε τίτλους, τουτέστιν τα “χαρτιά” μπορεί να είναι οπουδήποτε, ακόμα και να έχουν πουληθεί από τον κ. Μπατατούδη!

Το κρυφτό Αγροτικής-Μπατατούδη, όπως είναι φυσικό, ανησύχησε τα στελέχη της ATE για το αν εξακολουθεί η Interactive να κατέχει το 25% του Seven. Ετσι, στις 5 Ιουλίου κατατέθηκε αίτηση στο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης για επιβεβαίωση ότι το 25% του Seven εξακολουθεί να ανήκει στην Interactive.

Μνημειώδης απάντηση!

Για να απαντήσει -ή, σωστότερα, για να μην απαντήσει- στην τράπεζα το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ) χρειάστηκε περίπου έναν μήνα. Στην απάντηση που υπογράφεται από τον πρόεδρο του ΕΣΡ, κ. Ιωάννη Λασκαρίδη, αναφέρεται: “Οπως προκύπτει από την αίτηση συμμετοχής της εταιρείας Seven Ραδιοφωνική και Τηλεοπτική A.E. στη διαγωνιστική διαδικασία για τη χορήγηση αδειών ίδρυσης, εγκατάστασης και λειτουργίας τηλεοπτικών σταθμών ελεύθερης λήξης εθνικής εμβέλειας (ΦΕΚ B/1536/17-10-2003), η εταιρεία Interactive συμμετέχει στην αιτούσα με ποσοστό συμμετοχής 25% (250.000 μετοχές). Το ανωτέρω ποσοστό και ο αριθμός των μετοχών προκύπτει από το τεύχος 2 έντυπο B της υποβαλλομένης αιτήσεως”.

Εν συνεχεία, ο κ. Λασκαρίδης, πραγματοποιώντας ένα άλμα λογικής, ολοκληρώνει την απάντηση με το εξής μνημειώδες: “H επιβεβαίωση του ποσοστού και του αριθμού των μετοχών της Interactive δεν είναι δυνατόν να γίνει από το αντίγραφο βιβλίων μετοχών που προσκομίζει η αιτούσα λόγω της κακής -δυσανάγνωστης- ποιότητας ορισμένων εκ των φωτοτυπιών και της έλλειψης επικύρωσης του συνολικού αριθμού των προσκομισθέντων φωτοτυπιών”.

Είναι γνωστό, βέβαια, ότι το ΕΣΡ μόνο πρότυπο ανεξάρτητης Αρχής δεν αποτελεί. Ωστόσο, ο κ. Λασκαρίδης δεν δείχνει να ενδιαφέρεται ούτε για την τήρηση των προσχημάτων. H απάντηση του προέδρου του ΕΣΡ γεννά πλήθος ερωτημάτων: Τι σημαίνει κακή και δυσανάγνωστη ποιότητα των φωτοτυπιών; Μπορεί η κάθε εταιρεία να καταθέτει στο ΕΣΡ έτσι απλά έγγραφα-μουντζούρες; Τι νόημα έχει η παραλαβή μη επικυρωμένων εγγράφων από το ΕΣΡ; Γιατί το ΕΣΡ δεν απαίτησε νέα, καθαρογραμμένα και επικυρωμένα έγγραφα; Γιατί πριν απαντήσει στην Αγροτική δεν απευθύνθηκε στην εταιρεία ζητώντας την επιβεβαίωση της μετοχικής της σύνθεσης; Ποιος αναλαμβάνει την ευθύνη αν έχει μεταβληθεί το ιδιοκτησιακό καθεστώς του Seven;

Αφέλεια 'Ή υποκρισία;

Η απογοητευτική επίσημη απάντηση του προέδρου του ΕΣΡ δημιουργεί (για άλλη μία φορά) ισχυρές αιτιάσεις για τον σημερινό τρόπο λειτουργίας και την αποτελεσματικότητα του σημαντικού αυτού οργάνου. Αν το ΕΣΡ δεν μπορεί να δώσει μια απάντηση σε ένα τόσο απλό αίτημα, είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι η ανεξάρτητη αυτή Αρχή ελέγχει αποτελεσματικά τον κρίσιμο τομέα των ραδιοτηλεοπτικών Μέσων.

Για τους γνωρίζοντες, βέβαια, η απάντηση του κ. Λασκαρίδη μόνο έκπληξη δεν προκαλεί. Τα κρούσματα κακών και αναποτελεσματικών χειρισμών είναι τόσο πολλά, και μάλιστα ορισμένα πολύ σοβαρότερα, ώστε ουδείς αμφιβάλλει ότι ο σημερινός ρόλος του είναι μόνον προσχηματικός και σίγουρα το ΕΣΡ βρίσκεται πολύ μακριά από τη θεσμική του αποστολή.

Ωστόσο, το αίτημα της Αγροτικής και η απάντηση του ΕΣΡ δεν αποτελούν αντικείμενα φιλολογικής ανάλυσης, καθώς το θέμα αναφέρεται σε επιχειρηματία, σε πολλά εκατομμύρια ευρώ και στη διασφάλιση των συμφερόντων μιας κρατικής τράπεζας. Πέραν των ενδεχομένων ακραίας αφέλειας ή αδιαφορίας ή ανικανότητας του ΕΣΡ, θα πρέπει να διερευνηθεί και η πιθανότητα μεθόδευσης, έτσι ώστε να δοθεί “πίστωση” χρόνου στον κ. Μπατατούδη. Θα πρέπει να αναζητηθεί ποιοι χειρίστηκαν τον φάκελο Seven και ποια στελέχη του ΕΣΡ χρειάστηκαν έναν μήνα για να διαπιστώσουν ότι τα έγγραφα... δεν διαβάζονται και δεν είναι επικυρωμένα».