Κατά κοινή παραδοχή, η συζήτηση στη Βουλή για το µεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους είχε έναν µεγάλο ηττηµένο και έναν µεγάλο νικητή. Ο ηττηµένος δεν είναι άλλος από τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και ο νικητής πασιφανώς υπήρξε ο αρχηγός της ελληνικής Κεντροδεξιάς, Κυριάκος Μητσοτάκης.

Η πολυδιαφηµισµένη κοινοβουλευτική φιέστα κατέληξε σε κυβερνητικό «Βατερλώ». Από την πολύωρη συζήτηση φάνηκε περίτρανα ότι κάποιος ή κάποιοι, παρέχοντας λανθασµένη πληροφόρηση στον νεοκοµµουνιστή πρωθυπουργό, κατάφεραν να τον οδηγήσουν σε µια πολύ µεγάλη ήττα. Εκεί που περιµέναµε να αρχίσει το σφυροκόπηµα και να παραδίδεται το ένα ντοκουµέντο µετά το άλλο, αρκεστήκαµε στο επιχείρηµα για το αν υπάρχουν ή όχι πολιτικές ευθύνες στο σκάνδαλο της Novartis.

Προσωπικά, δεν θέλω να πιστέψω µια περίεργη φήµη που κυκλοφορεί εσχάτως στην πιάτσα και θέλει «υπηρεσίες» να έχουν εισβάλει στο εσωτερικό της κυβέρνησης, δηµιουργώντας εκ των έσω ρήγµα στη συνοχή του κυβερνητικού συνασπισµού. Οι ίδιες περίεργες πληροφορίες εµφανίζουν δύο-τρία πρόσωπα που χειρίστηκαν παρασκηνιακά την υπόθεση της Novartis να λειτουργούν ως «δούρειοι ίπποι», δίνοντας στοιχεία, εκτός από τον κ. Τσίπρα, και στην αντίπερα όχθη. Σε κάθε περίπτωση, εκείνο που έµεινε στον κόσµο ήταν η άθλια εµφάνιση (σ.σ.: και για να είµαστε ειλικρινείς, δεν µας συνηθίζει εντός της Βουλής) του απερχόµενου πρωθυπουργού τα ξηµερώµατα της Πέµπτης.

Ηταν ένας άλλος Τσίπρας, που δεν είχε ούτε καν επιχειρήµατα, όπως εκείνο που είχε «πετάξει» κατά τη διάρκεια της συζήτησης για την υπόθεση της πώλησης όπλων στη Σαουδική Αραβία, για κάποιον «κύριο Σφακιανάκη». Ακόµη και η πολιτική «βιτρίνα» του ΣΥΡΙΖΑ, ο πολύς κ. Πολάκης, ήταν ένας άλλος, που δεν έµοιαζε µε τον µουστακαλή υπουργό και πρώην δήµαρχο Σφακίων.

Σε αντίθεση µε τον κ. Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ, ο πρόεδρος της Ν.∆., Κυριάκος Μητσοτάκης, εµφανίστηκε µετριοπαθής, µε καθαρό λόγο, επιδιώκοντας να ενισχύσει περαιτέρω την υπεύθυνη στάση που επιδεικνύει σε όλες τις κρίσιµες στιγµές η Παράταξη των µεγάλων επιλογών. Ο αρχηγός της ελληνικής Κεντροδεξιάς, απέναντι στον λαϊκισµό, το κλίµα της µισαλλοδοξίας και την προσπάθεια ποινικοποίησης της πολιτικής ζωής, επέλεξε να εκφωνήσει µια θεσµική οµιλία, αναδεικνύοντας µια σειρά από θέµατα που θέτουν σε κίνδυνο βασικές δοµές της ∆ηµοκρατίας. Τα όσα είπε για τη διάκριση των εξουσιών και για τις επαναλαµβανόµενες παρεµβάσεις των κυβερνώντων στη ∆ικαιοσύνη αποσκοπούσαν στην εµπέδωση ενός κλίµατος ηρεµίας.

Ο κ. Μητσοτάκης όχι µόνο δεν ακολούθησε τον κ. Τσίπρα στο µακροβούτι που επιχείρησε στη «λάσπη» και στη σκανδαλολογία, αλλά, απεναντίας, θέλησε να αποστείλει το µήνυµα εντός και εκτός συνόρων ότι η Ν.∆. εγγυάται και τη σταθερότητα και την κοινωνική ειρήνη. Αυτός άλλωστε ήταν διαχρονικά και ο ρόλος της Παράταξης που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραµανλής.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, από την πρώτη ηµέρα που µπήκε στην πολιτική, έχει αποδείξει ότι πάντα βάζει το εθνικό καλό πάνω από το όποιο (πρόσκαιρο) κοµµατικό όφελος. Οσοι λοιπόν όλο αυτό το διάστηµα επεδίωξαν είτε να τον αποδοµήσουν είτε να τον υποτιµήσουν είτε να τον «διασπάσουν» απέτυχαν παταγωδώς, οδηγώντας ταυτόχρονα τον κ. Τσίπρα σε πολιτικό αδιέξοδο. Για άλλη µία φορά ο κ. Μητσοτάκης έρχεται να διαψεύσει τις Κασσάνδρες, αδιαφορώντας για τις «Σειρήνες» που έλεγαν ότι «δεν τραβάει». Την Τετάρτη το βράδυ, ο κόσµος κατάλαβε σε ποιον µπορεί να εµπιστευτεί τις τύχες του. Και αυτό θα γίνεται πιο ξεκάθαρο µέρα µε τη µέρα.

Το βασικότερο όλων, που κανείς δεν θέλει ούτε καν να ψελλίσει, είναι ότι ακόµη µία προσπάθεια που καταβλήθηκε για τη διάσπαση της Ν.∆. κατέληξε µπούµερανγκ για τους «Τσιπροκαµµένους».

Η Ν.∆. παρουσιάζεται ενωµένη όσο ποτέ άλλοτε από την ίδρυσή της. Οµως, εκείνο που έχει ακόµη µεγαλύτερη αξία είναι ότι ο κ. Μητσοτάκης έχει καταφέρει αθόρυβα να καταστήσει εαυτόν τον απόλυτο κυρίαρχο του «µεσαίου χώρου» και τον «θεµατοφύλακα» των θεσµών και της ∆ηµοκρατίας. Αυτό που αποτελεί βασικό αίτηµα των κανονικών πολιτών αυτής της χώρας.