Μέρες που έρχονται, ας κάνουμε μια προσπάθεια να μιλήσουμε... χριστιανικά. Μια προσπάθεια να δούμε τι ισχύει στη θρησκεία μας, η οποία έχει γίνει αντικείμενο αντιπαράθεσης μεταξύ πολιτικών προσώπων που ποντάρουν σε προσέλκυση ψηφοφόρων από το χριστεπώνυμο πλήθος.

Είδαμε λοιπόν τόσο τον κ. Βελόπουλο όσο και τον κ. Νατσιό να διαγκωνίζονται για το ποιος εκφράζει καλύτερα τον Ιησού, και ο μεν ένας να θεωρεί ότι έχει προβάδισμα γιατί έχει το copywright των επιστολών του, ο άλλος επειδή έχει την ανοικτή στήριξη ορισμένων ιερών μονών.

Χωρίς να διαφέρουν στην ουσία, προειδοποίησαν, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, τους βουλευτές της ΝΔ να... προσέχουν αυτές τις άγιες μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας και της Ανάστασης, όταν θα προσέρχονται στις εκκλησίες από τις οποίες, κατά την άποψή τους, καλό θα ήταν να απέχουν. Και τούτο, γιατί αυτοί που ψήφισαν υπέρ της ισότητας του γάμου ομοφύλων και ετεροφύλων «είναι οξύμωρο» να πηγαίνουν στην Εκκλησία.

Αλήθεια, ισχύουν αυτά στη χριστιανική διδασκαλία;

Κατ’ αρχάς, οι εν λόγω πολιτικοί... ηγέτες, ως καλοί χριστιανοί, θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι ο Χριστιανισμός ξεχωρίζει από οποιαδήποτε άλλη θρησκεία για δύο λέξεις: συγχώρεση και αγάπη.

Το ζήτημα είναι ότι και τις δύο -και τη συγχώρηση και την αγάπη- τις δίνεις. Και η διδασκαλία του Ιησού τις προσφέρει απλόχερα. Αλλά για να τις δώσεις πρέπει να τις βιώνεις, να τις πιστεύεις και όχι να τις εκμεταλλεύεσαι. Οι εν λόγω πολιτικοί αρχηγοί επιχειρούν μια σκαιότατη εκμετάλλευση.

Για να ξεκαθαρίσουμε, δε, ορισμένα πράγματα, οφείλω να πω ότι προσωπικά είμαι αντίθετος σε αυτό που ψηφίσθηκε και πιστεύω ότι το ζήτημα θα μπορούσε να έχει λυθεί με άλλους, λιγότερο πανηγυρικούς, τρόπους, που θα εξέθεταν λιγότερο την παράταξη. Ωστόσο, πρυτάνευσε άλλη λογική. Το γεγονός όμως ότι κάποιοι βουλευτές ψήφισαν υπέρ του συγκεκριμένου νόμου στερεί από αυτούς το δικαίωμα της θρησκευτικής λατρείας; Όσοι υποστηρίζουν κάτι τέτοιο μπορούν να κοιταχθούν λίγο στον καθρέφτη; Και τότε «ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω».

Ας σκεφτούν αυτοί, οι τόσο αυστηροί κριτές, ότι πριν από λίγες ημέρες εορτάσαμε τη γιορτή της Αγίας Μαρίας της Αιγυπτίας. Ποια ήταν και τι κατάφερε να γίνει, χάρη στη συγχώρεση, φυσικά, που και η ίδια ζήτησε; Αλλά και ο ληστής Δυσμάς, ο ένας εκ των δύο που πλαισίωναν τον Ιησού στον Σταυρό τον Ιησού, είναι ο μόνος κατά μαρτυρία του Χριστού που γνωρίζουμε ότι όντως βρίσκεται στον Παράδεισο - το πέτυχε με μια φράση: «Μνήσθητί μου, Κύριε». Γιατί, λοιπόν, ακόμα και από την καθαρά χριστιανική άποψη οι κύριοι Βελόπουλος και Νατσιός δεν δίνουν τη δυνατότητα της μετάνοιας σε εκείνους που οι ίδιοι πιστεύουν ότι αμάρτησαν; Ποιοι είναι αυτοί που απαγορεύουν σε οποιονδήποτε αμαρτωλό να παραστεί σε μια λειτουργία της Μεγάλης Εβδομάδας ή της Ανάστασης μέσα στην Εκκλησία ; Και πού γνωρίζουν τι έχουν πράξει οι «αμαρτωλοί» βουλευτές; Αν πήγαν στον πνευματικό τους και αν πήραν ήδη συγχώρεση; Καταλαβαίνουν τι σημαίνει Εκκλησία και ποιοι έχουν δικαίωμα να μετέχουν σε αυτή;

Κατανοούμε ότι είναι δύσκολο να μην εμπλακεί μια πολιτική απόφαση αυτού του είδους με όσα κηρύσσει η θρησκεία. Αλλά θα πρέπει να καταλάβουν κάποιοι έμποροι του Χριστιανισμού ότι για τις πολιτικές αποφάσεις κριτής είναι ο λαός με την ψήφο του και για τις πνευματικού χαρακτήρα ο Χριστός την ώρα της Κρίσης. Ουδείς άλλος. Και κάτι ακόμη: η αυθαίρετη κρίση είναι ίσως χειρότερη από το ίδιο το λάθος. Ας το έχουν υπόψη τους οι κρίνοντες, ίνα μη κριθούν...

*Ο κ. Κοντογιάννης είναι δημοσιογράφος και πρώην βουλευτής ΝΔ