Το τέλος της μιζέριας
Παρακολουθώ για ακόμα μία φορά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τους διαξιφισμούς για τα επεισόδια στην ΑΣΟΕΕ.
Αναρτήσεις, φωτογραφίες, περισπούδαστες αναλύσεις με μία σταθερά. Τη φωτογραφία με τα ΜΑΤ εντός του πανεπιστημιακού χώρου και την εφαρμογή όσων προβλέπονται μετά τις αλλαγές που ψήφισε η κυβέρνηση το περασμένο καλοκαίρι σε μία από τις πρώτες νομοθετικές της πρωτοβουλίες.
Κοιτώντας κάθετα το timeline μου, αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που μας ενοχλεί περισσότερο. Η εικόνα μίας διμοιρίας ΜΑΤ μέσα σε πανεπιστημιακό χώρο, μία εικόνα πρωτόγνωρη για τα ελληνικά δεδομένα, ή η κατάσταση που κατέστησε την εξέλιξη αυτή μία αναγκαιότητα.
Γιατί ένα πανεπιστήμιο στο κέντρο της πόλης, το κατά τεκμήριο καλύτερο Business School της χώρας να κλείνει με απόφαση της Συγκλήτου για μία εβδομάδα, επειδή σε ένα γειτονικό κτήριο προεξοφλείται ότι θα γίνουν επεισόδια λόγω της επετείου του Πολυτεχνείου και η περιοχή θα μετατραπεί σε απαγορευμένη ζώνη. Γιατί ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια που διαθέτουμε στη χώρα αυτή, να μην μπορεί να γιορτάσει τα 100 χρόνια λειτουργίας του με τη δέουσα λαμπρότητα που του αρμόζει;
Και τα σταθερά ερωτήματα: Γιατί πρέπει ένας πανεπιστημιακός χώρος να γίνεται καταφύγιο για παράνομο εμπόριο, ναρκωτικά ή ακόμα για πάσης φύσεως «πολεμοφόδια».
Πριν λίγες ημέρες η αστυνομία εντόπισε μέσα στην ΑΣΟΕΕ κοντάρια, κράνη, γάντια, κουκούλες full face, ρούχα-υλικά αμφίεσης για κάλυψη χαρακτηριστικών αλλά και πυροσβεστήρες, διαρρηκτικά εργαλεία, φυλλάδια αναρχικού περιεχομένου και κομμάτια από μάρμαρα και πέτρες.
Και μία παράλογη απορία: Πώς γίνεται να υπάρχουν ακόμα πολίτες που αντιδρούν στο να αλλάξει η εικόνα αυτή, την ώρα που οι ίδιοι «κρυφοκοιτάνε» τα πανεπιστήμια του εξωτερικού
Τελικά τι είναι αυτό που μας ενοχλεί περισσότερο; Η εικόνα της διμοιρίας των ΜΑΤ στην ΑΣΟΕΕ ή οι συνθήκες που κατέστησαν την επέμβασή τους αναγκαιότητα;
Όσο στα πανεπιστήμια της χώρας θα κυριαρχεί ο παραλογισμός και οι ιδεοληψίες, τόσο τα ΜΑΤ θα είναι εκεί και θα εκφράζουν την κοινή λογική και τη νομιμότητα.
Κι αν κάποιος ενοχλείται τόσο από την εικόνα αυτή, ας κάνει κάτι για να μην είναι αναγκαιότητα. Μέχρι τότε δεν υπάρχει άλλη επιλογή εκτός από τη νομιμότητα.
Αναρτήσεις, φωτογραφίες, περισπούδαστες αναλύσεις με μία σταθερά. Τη φωτογραφία με τα ΜΑΤ εντός του πανεπιστημιακού χώρου και την εφαρμογή όσων προβλέπονται μετά τις αλλαγές που ψήφισε η κυβέρνηση το περασμένο καλοκαίρι σε μία από τις πρώτες νομοθετικές της πρωτοβουλίες.
Κοιτώντας κάθετα το timeline μου, αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που μας ενοχλεί περισσότερο. Η εικόνα μίας διμοιρίας ΜΑΤ μέσα σε πανεπιστημιακό χώρο, μία εικόνα πρωτόγνωρη για τα ελληνικά δεδομένα, ή η κατάσταση που κατέστησε την εξέλιξη αυτή μία αναγκαιότητα.
Γιατί ένα πανεπιστήμιο στο κέντρο της πόλης, το κατά τεκμήριο καλύτερο Business School της χώρας να κλείνει με απόφαση της Συγκλήτου για μία εβδομάδα, επειδή σε ένα γειτονικό κτήριο προεξοφλείται ότι θα γίνουν επεισόδια λόγω της επετείου του Πολυτεχνείου και η περιοχή θα μετατραπεί σε απαγορευμένη ζώνη. Γιατί ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια που διαθέτουμε στη χώρα αυτή, να μην μπορεί να γιορτάσει τα 100 χρόνια λειτουργίας του με τη δέουσα λαμπρότητα που του αρμόζει;
Και τα σταθερά ερωτήματα: Γιατί πρέπει ένας πανεπιστημιακός χώρος να γίνεται καταφύγιο για παράνομο εμπόριο, ναρκωτικά ή ακόμα για πάσης φύσεως «πολεμοφόδια».
Πριν λίγες ημέρες η αστυνομία εντόπισε μέσα στην ΑΣΟΕΕ κοντάρια, κράνη, γάντια, κουκούλες full face, ρούχα-υλικά αμφίεσης για κάλυψη χαρακτηριστικών αλλά και πυροσβεστήρες, διαρρηκτικά εργαλεία, φυλλάδια αναρχικού περιεχομένου και κομμάτια από μάρμαρα και πέτρες.
Και μία παράλογη απορία: Πώς γίνεται να υπάρχουν ακόμα πολίτες που αντιδρούν στο να αλλάξει η εικόνα αυτή, την ώρα που οι ίδιοι «κρυφοκοιτάνε» τα πανεπιστήμια του εξωτερικού
Τελικά τι είναι αυτό που μας ενοχλεί περισσότερο; Η εικόνα της διμοιρίας των ΜΑΤ στην ΑΣΟΕΕ ή οι συνθήκες που κατέστησαν την επέμβασή τους αναγκαιότητα;
Όσο στα πανεπιστήμια της χώρας θα κυριαρχεί ο παραλογισμός και οι ιδεοληψίες, τόσο τα ΜΑΤ θα είναι εκεί και θα εκφράζουν την κοινή λογική και τη νομιμότητα.
Κι αν κάποιος ενοχλείται τόσο από την εικόνα αυτή, ας κάνει κάτι για να μην είναι αναγκαιότητα. Μέχρι τότε δεν υπάρχει άλλη επιλογή εκτός από τη νομιμότητα.
