«Η Λευκωσία αποφασίζει, η Αθήνα συμπαρίσταται». Γνωστό είναι το δόγμα του «εθνικού κέντρου». Τι δέν πήγε ,όμως, τόσο καλά τελευταίως στη γραμμή αυτή και χρειάστηκαν δημόσιες «θεραπευτικές» δηλώσεις από την Αθήνα; Σήμερα, μέσα σ΄ ένα περίπλοκο διπλωματικό τοπίο, που θέλει να ορίσει στην ΕΕ η πολιτικά δόλια, Γερμανία, σε ρόλο «διαμεσολαβητή» μεταξύ Αθήνας και Αγκυρας, φαίνεται ότι η ηγεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας – που δεν υπολογίστηκε ιδιαιτέρως στους κεντρικούς προβληματισμούς της «Τριμερούς» του Βερολίνου - ζητά τώρα κάτι σαφές: Να μην μπει σε «χρονοντούλαπο» η υπόθεση των κατά της Τουρκίας ευρωπαϊκών κυρώσεων, που ευθέως την αφορούν. Περικυκλωμένη με πολεμικά πλοία από τον Ερντογάν, που αυθαιρέτως και παρανόμως κάνει πολεμικές επιδείξεις στην Ανατολική Μεσόγειο, απειλώντας να προχωρήσει σε γεωτρήσεις εντός της υφαλοκρηπίδας ανεξάρτητης χώρας-μέλους της ΕΕ, η Λευκωσία δείχνει τώρα πως δεν είναι διατεθειμένη να αφήσει την Τουρκια να «περάσει» χωρίς κυρώσεις σε βάρος της, από τη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η «κόντρα» της στην υπόθεση της επιβολής κυρώσεων στη Λευκορωσία ,ουσιαστικά ήταν ένα μήνυμα προς τη γερμανική διαμεσολάβηση ,αλλά και προς την Αθήνα, ότι δεν μπορεί η εληνο-τουρκική «αποκλιμάκωση» να γίνει με «δαπάνες» της Κυπριακής Δημοκρατίας, περιορισμένης σε ρόλο θεατή ενός «διερευνητικού διαλόγου» Αθήνας- Αγκυρας . Πόσο μάλλον, που η συμμαχική γραμμή Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, που αποτελεί έναν απ’ τα σημαντικά στρατηγικά στοιχεία των ιστορικών μεταβολών ,που σημειώνονται πλέον στη Μέση Ανατολή, είναι για τη Λευκωσία πολύ πιο σημαντική από την «καλή γνώμη» των Γερμανών ή των Φινλανδών για την ηγεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Εννοείται, ότι στην Αθήνα, οι γνωστοί φανατισμένοι ευρω-διεθνιστές, που ουδέποτε μελέτησαν το Κυπριακό, έκριναν πάλι αρνητικά την «κακομαθημένη»Κύπρο που όλο προβλήματα προκαλεί στην Ελλάδα και …δυσαρεστεί τους Ευρωπαίους που την στραβοκοιτάζουν, λέει, από τότε που η Λευκωσία αρνήθηκε το Σχέδιο Ανάν! (Ένα σχέδιο ,που κατά τον μακαρίτη Δημήτρη Τσάτσο «μόνον ένας παράφρων θα μπορούσε να συντάξει» και προκάλεσε τον Βαγγέλη Βενιζέλο να δηλώσει, Μάρτιο 2004, «είναι θέμα δύο λεπτών να ξετινάξεις το σχεδιο Ανάν από πλευράς συνταγματικού, διεθνούς και ευρωπαϊκού δικαίου )

Στα διπλωματικά παρασκήνια, η Λευκωσία δέχεται μπαράζ πιέσεων για να αλλάξει στάση τις επόμενες ημέρες και η Αθήνα διαπιστώνει, κατά την άποψη διπλωματικών και πολιτικών κύκλων ,ότι μάλλον δεν μέτρησε η κυβέρνηση σωστά τον παράγοντα Κυπριακή Δημοκρατία, όταν ξεκινούσε τις απόρρητες συζητήσεις της στην «Τριμερή».Το ζήτημα τώρα, για την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας είναι με ποιον τρόπο ακριβώς σκοπεύει να «συμπαρασταθεί» τελικώς η Αθήνα στην Λευκωσία ,στα όσα αυτή «αποφασίζει». Η ελληνική κυβέρνηση θα αποδεχθεί στην ΕΕ τη «μετάθεση »των κυρώσεων; Και για…πότε, άραγε ;

Το ερώτημα αυτό συνδέεται με το κατά πόσον η διπλωματία της κυβέρνησης του κ.Κυρ. Μητσοτάκη για τα ελληνοτουρκικά στην ΕΕ, ασκείται έχοντας υπ όψη τις εξαιρετικά σημαντικές γεωπολιτικές εξελίξεις που δρομολογούνται, με αμερικανικές «αρχιτεκτονικές» στην Ανατολική Μεσόγειο και με νέες διακρατικές συμφωνίες στη Μέση Ανατολή. Οι καιροί αλλάζουν ταχέως. Δεν «παίζεται» πλέον η υπόθεση της Τουρκίας στο τραπέζι των σχέσεων της με την Ευρώπη.