Τις τελευταίες ημέρες έχει δει το φως της δημοσιότητας ακόμα μια ιστορία τουρκικού θράσους και προκλητικότητας, από αυτές που ακόμα και για τα δεδομένα της Τουρκίας προκαλούν εκνευρισμό.

Η νέα απαίτηση της Άγκυρας στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ είναι να αλλάξουν στους χάρτες, στις ΝΑΤΟϊκές ασκήσεις, αφενός οι ονομασίες που προβλέπονται από τη Συνθήκη του Μοντρέ για τα Στενά, καθώς και -το ακόμα πιο εξωφρενικό- να μην αναγράφεται η Κυπριακή Δημοκρατία ως τέτοια, με την ονομασία της, αλλά να περιγράφεται με γεωγραφικές συντεταγμένες…

Σημειώνεται ότι στις Συνθήκες τα Στενά αναφέρονται ως «Στενά των Δαρδανελίων», «Θάλασσα του Μαρμαρά» και «Στενά του Βοσπόρου» και η Άγκυρα θέλει να μετονομαστούν σε «Στενά Τσανάκαλε» και «Στενά Ιστανμπούλ» (η «Θάλασσα του Μαρμαρά» δεν την πειράζει...). Ο λόγος είναι ότι με την τουρκοποίηση των ονομασιών, πέραν του συμβολισμού, θέλει να αποδυναμώσει, προφανώς σε εθιμικό επίπεδο, τη Συνθήκη του Μοντρέ και συν τω χρόνω να αρχίσει να επικαλείται την τουρκική ονομασία τους για να ασκεί μεγαλύτερη εθνική δικαιοδοσία απ’ όση προβλέπεται στη Συνθήκη.

Οι Συνθήκες βέβαια δεν αλλάζουν έτσι, αλλά η Τουρκία είναι γνωστή για τις α λα τούρκα ερμηνείες που δίνει. Υπενθυμίζεται ότι συμβαλλόμενα κράτη στη Συνθήκη του Μοντρέ είναι οι Βουλγαρία, Ρουμανία, Σοβιετική Ένωση (σήμερα η Ρωσία ως διάδοχός της), Τουρκία, Αυστραλία, Γαλλία, Ελλάδα, Ιταλία, Αγγλία, Γιουγκοσλαβία (σήμερα η Σερβία στη θέση της). Άρα η Συνθήκη δεν αλλάζει αν δεν συμφωνήσουν οι συμβαλλόμενοι, αλλά οι τουρκικές μεθοδεύσεις ακόμα και στο συμβολικό επίπεδο δεν πρέπει να υποτιμώνται.

Ορθώς η Ελλάδα αντιτίθεται, αλλά μένει να δούμε τι θα γίνει στο ΝΑΤΟϊκό παζάρι, καθώς οι ΗΠΑ για ακόμα μία φορά έχουν μπει στη λογική κατευνασμού και ικανοποίησης των τουρκικών καπρίτσιων, διότι καίγονται να βάλουν τη Σουηδία στο ΝΑΤΟ και καλοπιάνουν τον Ερντογάν για να άρει το βέτο. Στο άλλο θέμα, της περιγραφής της Κύπρου με συντεταγμένες αντί της επίσημης ονομασίας της, Κυπριακή Δημοκρατία, τα πράγματα προφανώς είναι απαγορευτικά για την Αθήνα, όσο και να επείγεται η Ουάσινγκτον. Δεν είναι δυνατόν να αποδεχθεί υποβιβασμό της Κύπρου από κράτος σε χώρο που περιγράφεται με γεωγραφικές συντεταγμένες.

Υπάρχει ωστόσο κάτι που μένει να διαπιστωθεί, διότι προσώρας εξελίσσεται στο παρασκήνιο και σε επίπεδο υποθέσεων: Υπάρχει πρόθεση να συμπεριληφθεί η Κύπρος στους ΝΑΤΟϊκούς επιχειρησιακούς σχεδιασμούς και η περιγραφή με συντεταγμένες είναι ένας τρόπος να παρακαμφθούν οι τουρκικές αντιδράσεις; Αυτό δεν αναιρεί τη σοβαρότητα του ατοπήματος να περιγράφεται κυρίαρχο κράτος, μέλος του ΟΗΕ και της ΕΕ, ως γεωγραφικός χώρος, όμως αν η Κύπρος με κάποιο τρόπο εντάσσεται σταδιακά με πιο προχωρημένο τρόπο στη Δυτική αρχιτεκτονική ασφαλείας ως μέρος των ΝΑΤΟϊκών επιχειρησιακών σχεδιασμών, είναι σημαντικό. Επαναλαμβάνουμε, χωρίς να αναιρείται η σοβαρότητα και το άτοπο της τουρκικής απαίτησης.

Σε χθεσινή ραδιοφωνική συνομιλία μας με τον Κύπριο πρέσβη στην Ελλάδα, Κυριάκο Κενεβέζο, όταν τον ρώτησα αν υπάρχουν παρασκηνιακές διεργασίες για προσέγγιση της Κύπρου με το ΝΑΤΟ, με ό,τι προοπτικές ανοίγει αυτό, με επιδέξια διπλωματικό τρόπο άφησε να εννοηθεί ότι υπάρχουν χειρισμοί Αθήνας και Λευκωσίας που δεν μπορούν να δημοσιοποιηθούν…

Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 6/7