Η είδηση ότι οι ελληνικές Αρχές εξάρθρωσαν ακόμα ένα κύκλωμα διακίνησης μεταναστών, που λειτουργούσε με προκάλυμμα μία εκ των πολλών ΜΚΟ του χώρου, θα μπορούσε να είναι απλώς ένα συμβάν στο αστυνομικό δελτίο. Δεν είναι όμως. Είναι κάτι πολύ περισσότερο. Πρόκειται για την αποκάλυψη και αδρανοποίηση ενός ακόμα βραχίονα των διαρκών ασύμμετρων επιχειρήσεων κατά της Ελλάδας, που εκπορεύονται από κέντρα τα οποία δεν περιορίζονται στους μηχανισμούς της γείτονος. Μια ματιά στο ΔΣ και στα μέλη των ΜΚΟ που εξαρθρώθηκαν και στην εθνικότητά τους είναι διαφωτιστική. Η σταθερή γερμανική παρουσία μέσω ΜΚΟ, που τελικά λειτουργούν ως οργανώσεις trafficking και κατασκοπείας, καταδεικνύει ότι τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα απ’ όσο οι περισσότεροι φαντάζονται και εξηγεί κάποιες φαινομενικά δυσερμήνευτες καταστάσεις. Όπως π.χ. ότι αξιωματούχοι της ΕΕ επιδεικνύουν μια περίεργη εμμονή με την Ελλάδα την οποία μονίμως και μονομερώς εγκαλούν για διαχείριση του Μεταναστευτικού, που δήθεν παραβιάζει το διεθνές και ευρωπαϊκό νομικό πλαίσιο, αλλά ποτέ δεν αναφέρονται στην πηγή του προβλήματος, την Τουρκία, η οποία εργαλειοποιεί και σε συνεργασία με τις ψευδο-ΜΚΟ οργανώνει και διοχετεύει τις μεταναστευτικές ροές στη χώρα μας. Στη δημιουργία αυτού του μεροληπτικού κλίματος πρωτοστατούν διάφορες ΜΚΟ, οι οποίες επαναλαμβανόμενα καταγγέλλουν την Ελλάδα με ψευδή στοιχεία και στημένες υποθέσεις, όπως η «μικρή Μαρία» του Έβρου, και για αδιευκρίνιστους λόγους βρίσκουν ευήκοα ώτα στους διαδρόμους των Βρυξελλών. Στη συνέχεια, ω του θαύματος, αποκαλύπτεται ότι διάφορες ΜΚΟ, που πρωτοστατούν στο Μεταναστευτικό και στη συκοφάντηση της χώρας, είναι στην πραγματικότητα μέλη εγκληματικών οργανώσεων που επιδίδονται σε δουλεμπόριο και διενεργούν και κατασκοπεία κατά της Ελλάδας.
Εύλογα εγείρονται απορίες για τα κίνητρα Ευρωπαίων αξιωματούχων που τόσο πρόθυμα υιοθετούν καταγγελίες «ανθρωπιστικών» ΜΚΟ, οι οποίες στη συνέχεια αποδεικνύονται εγκληματικές οργανώσεις. Όπως αναφέρεται μεταξύ άλλων από την Αστυνομία: «Οι διακινητές παρείχαν στην Τουρκία οδηγίες και κατευθύνσεις προς τα διακινούμενα άτομα, επιβάλλοντας την τήρηση αυτών, πριν την αναχώρηση, κατά τη διάρκεια της πλεύσης και κατά την άφιξη της λέμβου στο νησί της Λέσβου, είτε προφορικά είτε κάνοντας χρήση κρυπτογραφημένων εφαρμογών επικοινωνίας, όπως επίσης παρείχαν ανάλογες οδηγίες και για την επικοινωνία κατά περίπτωση με διάφορες μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ) κατά την άφιξή τους στο νησί της Λέσβου και την απόκρυψή τους σε δύσβατες χερσαίες περιοχές». Οι μετανάστες «διαμοιράζονταν σε μικρότερες ομάδες και στη συνέχεια επικοινωνούσαν με τις μη κυβερνητικές οργανώσεις» μέλη των οποίων μετέβαιναν στις περιοχές όπου βρίσκονταν οι πρώτοι «με το πρόσχημα της παροχής σε αυτούς ανθρωπιστικής-ιατρικής βοήθειας». Τα χρήματα για το κοντραμπάντο κατατίθεντο «πριν την εκκίνηση εκάστης ροής ή και μετά από αυτή» σε δύο γραφεία μεταφοράς χρημάτων στην Τουρκία και «εκταμιεύονταν και περιέρχονταν στην κατοχή των διακινητών μετά την επιβεβαιωμένη άφιξη των μεταναστευτικών ροών στη νήσο Λέσβο, είτε με απευθείας επικοινωνία των διακινητών είτε με τις αναρτήσεις για τις αφίξεις σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης ΜΚΟ είτε με την πιστοποιημένη άφιξη των μελών των ΜΚΟ στα σημεία εντοπισμού»…
Τελικά, έπειτα «από την εργαστηριακή εξέταση πειστηρίων που κατασχέθηκαν και από την εν γένει αστυνομική έρευνα, προέκυψε η συγκρότηση και η ένταξη φυσικών προσώπων σε δύο εγκληματικές οργανώσεις». Αυτοί λοιπόν είναι που κουνούν το δάχτυλο στην Ελλάδα για το Μεταναστευτικό διότι με τον φράχτη και τον έλεγχο των συνόρων τούς χαλάει το μεροκάματο και στα αφεντικά τους το σχέδιο αποσταθεροποίησης της χώρας. Ένα επιπλέον ερώτημα που προκύπτει βέβαια είναι αν οι εγχώριοι απολογητές των κυκλωμάτων, που υιοθετούν και αναπαράγουν αμάσητη τη δουλεμπορική και πρακτορίστικη προπαγάνδα, συμπεριλαμβανομένων βουλευτών συγκεκριμένων χώρων, είναι συνέταιροι ή απλώς ανόητοι.