Πρώτα φωτογραφήθηκαν και μετά το ανατίναξαν.

Ο λόγος για άνδρες του ισραηλινού στρατού και το Κοινοβούλιο της Χαμάς. Συμβολικές στιγμές και οι δύο. Η πρώτη συμβολίζει την κατάλυση του καθεστώτος της Χαμάς στη Γάζα και η δεύτερη διαμηνύει ότι δεν πρόκειται να παλινορθωθεί, ότι η επόμενη ημέρα στη Λωρίδα δεν περιλαμβάνει την τρομοκρατική οργάνωση. Από επιχειρησιακής άποψης ο IDF βρίσκεται κοντά στην τερματική φάση του αντικειμενικού σκοπού.

Αφενός, όντως οι δυνάμεις του Ισραήλ βρίσκονται στην «καρδιά» της έδρας της Χαμάς, άρα η ολοκλήρωση είναι κοντά, αφετέρου, έχουν χρονικό ορίζοντα λίγων εβδομάδων πριν η διεθνής πίεση κλιμακωθεί, κυρίως από τις χώρες που μπορούν να κάνουν αισθητή την πίεσή τους, βλέπε ΗΠΑ. Το βέβαιο είναι ότι το Ισραήλ δεν πρόκειται να σταματήσει αν δεν επιτευχθεί πλήρως ο στόχος, η παντελής και μη ανατάξιμη καταστροφή των επιχειρησιακών δυνατοτήτων της Χαμάς να σχεδιάσει και να εκτελέσει τρομοκρατικά χτυπήματα.

Οι δηλώσεις του Μπενιαμίν Νετανιάχου είναι ξεκάθαρες. «Θυμάστε όταν έλεγαν ότι δεν θα εισβάλουμε στη Γάζα; Εισβάλαμε. Είπαν ότι δεν θα φτάναμε στα περίχωρα της πόλης της Γάζας. Φτάσαμε. Είπαν ότι δεν θα μπαίναμε στο νοσοκομείο της “Σίφα”. Μπήκαμε. Δεν υπάρχει μέρος στη Γάζα που δεν θα φτάσουμε. Δεν υπάρχει κανένα κρησφύγετο, κανένα καταφύγιο για τους δολοφόνους της Χαμάς. Θα φτάσουμε εκεί και θα εξουδετερώσουμε τη Χαμάς και θα φέρουμε πίσω τους ομήρους μας. Αυτές είναι οι δύο ιερές αποστολές μας». Μετά θα τεθούν τα δύσκολα ερωτήματα. Ποια είναι η επόμενη ημέρα στο Παλαιστινιακό.

Οι Αμερικανοί έσπευσαν να οριοθετήσουν τις ισραηλινές επιλογές και να ακυρώσουν κάποιες που είχαν ήδη διατυπωθεί. «Όχι μόνιμη κατοχή, όχι μείωση εδάφους, όχι μόνιμος εκτοπισμός πληθυσμού» και βέβαια «δύο κράτη». Μέχρι στιγμής είναι πολλές οι πλευρές που λένε, καθεμία από τη δική της οπτική, τι είναι αυτό που δεν πρέπει, δεν μπορεί ή δεν θα αφήσουν να γίνει. Τι ακριβώς θα γίνει και κυρίως πώς -αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημαδεν το έχει διατυπώσει κανείς. Λογικό. Πολλοί θέλουν να γίνει αυτό που σκέπτονται και τους συμφέρει, λιγότεροι είναι εκείνοι που είναι διατεθειμένοι να εμπλακούν άμεσα στον βάλτο του Παλαιστινιακού και ακόμα λιγότεροι αυτοί που μπορούν ακόμα και αν θέλουν.

Ο δρόμος είναι μακρύς και, λαμβανομένης υπ’ όψιν της προϊστορίας του Μεσανατολικού, δεν είναι διόλου βέβαιο ότι θα οδηγήσει στον προορισμό. Η Μέση Ανατολή είναι γεμάτη διακλαδώσεις και ας είναι έρημος.

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή στις 16/11