Η εμφάνιση του Στέφανου Κασσελάκη στο στερέωμα της εγχώριας Αριστεράς και ο κινηματογραφικός τρόπος με τον οποίο έκανε το ρεσάλτο στον ΣΥΡΙΖΑ παίρνοντας το μαγαζί μέσα από τα χέρια των συντρόφων θεωρήθηκε από ορισμένους ότι είχε στοιχεία reality show. Ο επικοινωνιακός τρόπος με τον οποίο επέλεξε ο ίδιος να προβάλλει την πολιτική του παρουσία επιβεβαίωσε την αρχική εκτίμηση. Η συνέχεια είναι ακόμα πιο εντυπωσιακή. Όλη η Κεντροαριστερά έπαθε reality. Και το ΠΑΣΟΚ. Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών υπήρξε καταλυτικό. Αμφισβητήσεις, απολύσεις, διαγραφές, επίδοξοι αρχηγοί και αρχηγίσκοι, καταγγελίες, μπηχτές, υπονοούμενα, μομφές για αρπαχτές και αργομισθίες, βουλευτές στα πρόθυρα νευρικής κρίσης. Η Αριστερά πλέον θυμίζει το κλουβί με τις τρελές. Και τα δύο κόμματα, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, έχουν το ίδιο διπλό πρόβλημα, ηγετικού προσώπου και πολιτικών προτάσεων.

Ως γνωστόν, στην πολιτική χρειάζονται και τα δύο. Το πρόσωπο τραβά τα βλέμματα και αν υπάρχει ελκυστική πολιτική πρόταση φτιάχνεις εκλογική βάση. Ο Κασσελάκης τράβηξε τα βλέμματα αλλά προφανώς για τον λάθος λόγο και επειδή στο πολιτικό διά ταύτα ουδείς κατάλαβε περί τίνος πρόκειται και τι ακριβώς θέλει να πει και να κάνει, η συνέχεια είναι γνωστή. Στο ΠΑΣΟΚ επίσης είναι προφανές ότι η στάγδην αύξηση των ποσοστών του δεν αρκεί και ότι η ηγεσία θέτει εκ των πραγμάτων χαμηλή οροφή στην όλη προσπάθεια.

Τα περί σύμπραξης και σύνθεσης των δύο χώρων έχουν θεωρητικό ενδιαφέρον και είναι από αυτά που αρέσκεται η Αριστερά να συζητά στα καφενεία. Στην πράξη αν επιχειρήσεις να συνθέσεις δύο αποτυχημένα εκλογικά αποτελέσματα, το πιθανότερο είναι ότι θα πάρεις μια πολιτική αποτυχία ως αποτέλεσμα.

Οι συνθέσεις επιτυγχάνουν όταν τα συμβαλλόμενα μέρη έχουν δυναμική, βρίσκονται σε θετικό μομέντουμ και η σύμπραξη λειτουργεί πολλαπλασιαστικά. Αν επιχειρήσεις να αθροίσεις φτωχά εκλογικά αποτελέσματα, να συνδυάσεις την εκατέρωθεν εσωκομματική γκρίνια και μιζέρια και να βάλεις στον ίδιο χώρο ένα πλήθος απογοητευμένων βουλευτών και στελεχών, το πιθανότερο είναι ότι αυτό που θα φτιαχτεί θα μοιάζει με πτέρυγα ψυχιατρικού νοσοκομείου.

Κάποια στιγμή στην πολιτική οι κύκλοι κομμάτων και προσώπων ολοκληρώνονται. Δεν σημαίνει ότι επειδή το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ είχαν κάποτε κάποια ποσοστά θα επιστρέψουν απαραίτητα σε αυτά. Εξάλλου η ατζέντα πανευρωπαϊκά έχει αλλάξει. Η Αριστερά βρίσκεται σε υποχώρηση, γιατί δεν έχει απαντήσεις στα νέα προβλήματα λόγω ιδεοληψίας και αδυναμίας αντίληψης.

Βέβαια η πολιτική απεχθάνεται τα κενά περισσότερο από τη φύση, αλλά κάποια στιγμή με κάποιον τρόπο αυτά θα καλυφθούν, δεν είναι όμως απαραίτητο ότι θα καλυφθούν από αριστερά. Δεξιά της Νέας Δημοκρατίας υπάρχει ένα no label ποσοστό εντός και εκτός Βουλής, το οποίο αθροίζει πολύ περισσότερο από όλη την Α ριστερά μαζί.