avatar

Γιατί με ξύπνησες πρωί
Σωτήρης Ξενάκης, Βασίλης Σκουρής

ΣΥΡΙΖΑ - Τέλος αντάξιο της πορείας του

Άρθρο γνώμης

Οι εξελίξεις απελευθέρωσαν όλες τις φιλοδοξίες και το κόµµα µετατράπηκε σε αρένα όπου συγκρούονται προσωπικές ατζέντες µε παντελή απουσία ιδεολογικού στίγµατος

syriza_siriza_koumoundourou
Όποιος πει ότι οι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν αναμενόμενες ή ψεύτης είναι ή δεν παρακολουθεί καθόλου πολιτικές ειδήσεις. Για την ακρίβεια αυτό που συμβαίνει ήταν η μόνη αναμενόμενη, λογική και συμβατή με την όλη πορεία του ΣΥΡΙΖΑ κατάληξη.

Περίμενε, ας πούμε, κάποιος ότι ο Πολάκης δεν θα αμφισβητήσει στο τέλος τον Κασσελάκη; Ειδικά από τη στιγμή που ο τελευταίος απέτυχε, όπως επίσης ήταν αναμενόμενο, να δώσει δημοσκοπική και πολιτική πνοή στον ΣΥΡΙΖΑ; Επίσης περίμενε κανείς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ με τον Κασσελάκη θα αποκτούσε ποτέ σοβαρή πολιτική δυναμική και προϋποθέσεις ανάκτησης δυναμικής κόμματος εξουσίας;

Ο Κασσελάκης δεν υπήρχε ποτέ καμία περίπτωση να δώσει στον ΣΥΡΙΖΑ δυναμική εξουσίας, διότι ο τρόπος που πολιτεύεται, μιλάει, διαχειρίζεται πρόσωπα και καταστάσεις, κάνει επικοινωνία, προβάλλει ό,τι προβάλλει και επιδιώκει ό,τι επιδιώκει, με τον τρόπο που το επιδιώκει, δεν έχουν καμία σχέση με οικοδόμηση όρων πορείας πολιτικής εξουσίας. Επιπλέον, ήταν και είναι παντελώς ασύμβατος με το DNA του ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτό το γνώριζε και για αυτό δημιούργησε συνθήκες διάσπασης, εξωθώντας σε διαδοχικές φάσεις συντρόφους του σε έξοδο. Οι προθέσεις ήταν σαφείς εξαρχής για όσους ήθελαν να δουν: ένα κόμμα απαλλαγμένο από τον βαθύ ΣΥΡΙΖΑ και τις επιρροές του Αλέξη Τσίπρα και τη μετάλλαξή του σε ένα προσωποκεντρικό σχήμα Κασσελάκη. Αυτό, για τους λόγους που προαναφέρθηκαν, δεν λειτούργησε με αποτέλεσμα την πολυδιάσπαση, η οποία συνεχίζεται.

Οι εξελίξεις απελευθέρωσαν όλες τις φιλοδοξίες και ο ΣΥΡΙΖΑ μετατράπηκε σε αρένα όπου συγκρούονται προσωπικές ατζέντες με παντελή απουσία πολιτικού και ιδεολογικού στίγματος, το οποίο όπου υπάρχει είναι προσχηματικό για να δικαιολογήσει τη διεκδίκηση της ηγεσίας. Η ανοιχτή αμφισβήτηση Κασσελάκη από τον Πολάκη, την οποία ο πρώτος προσπάθησε μάταια να απενεργοποιήσει θυσιάζοντας τη Λινού, αποτελεί τη λογική εξέλιξη των πραγμάτων. Θα ήταν περίεργο σε αυτόν τον ΣΥΡΙΖΑ να έχουν όλοι ηγετικές φιλοδοξίες πλην Πολάκη.

Εδώ που τα λέμε, αν ευοδωθούν τα σχέδια του τελευταίου, ο ΣΥΡΙΖΑ ίσως για πρώτη φορά θα έχει πλήρη αντιστοιχία μεταξύ του βαθέος και πραγματικού «είναι» του και ηγεσίας. Θα έχει βρει το αυθεντική του φυσιογνωμία. Εμβληματικό τέλος αντάξιο της πορείας του.


*Δημοσιεύτηκε στην «Απογευματινή»