Αυτό που συμβαίνει τα τελευταία 24ωρα είναι σκηνές από το μέλλον.

Σε εκλογική περίοδο, με υπηρεσιακή κυβέρνηση, κάποια «φαιά» κέντρα του εξωτερικού και ομάδες δομημένων χάκερ επιχειρούν επίδειξη δύναμης σε σενάρια αποσταθεροποίησης της χώρας. Το επίκεντρο της επίθεσης που δέχεται η χώρα μας είναι οι εσωτερικές, προαγωγικές και απολυτήριες εξετάσεις στα λύκεια. Δεν υπάρχει δηλαδή ανησυχία ότι μπορεί να υπάρξουν θύματα ή υλικές ζημιές. Η ένταση όμως της επίθεσης είναι τέτοια που έχει σημάνει συναγερμό στις υπηρεσίες εθνικής ασφαλείας: 164.000.000 «χτυπήματα», προερχόμενα από 114 χώρες, μέσω 280.000 «συνδέσμων» ανά δευτερόλεπτο.

Αφήνοντας τα τεχνικά ζητήματα στους ειδικούς, ας μείνουμε στην ουσία του όλου ζητήματος. H επίθεση δεν μπορεί να συμβεί από κάποια ομάδα χάκερ της διπλανής πόρτας. Είναι φανερό ότι η βάση της επιχείρησης σχετίζεται με κρατικές υπηρεσίες αυξημένων δυνατοτήτων. Υπάρχουν χώρες με δηλωμένα δημόσια και επίσημα απειλητικά μηνύματα εις βάρος της ευστάθειας της χώρας μας, ειδικά μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία. Όμως το πιο σημαντικό είναι πως η Ελλάδας ως κράτος, ως σύστημα εθνικής ασφαλείας αλλά και ως συντεταγμένο πολιτικό σύστημα πρέπει να αντιμετωπίσει την πρόκληση. Αρχικά ως διαχείριση κρίσης. Σε δεύτερο στάδιο, μόλις ορκιστεί πολιτική κυβέρνηση, σε δομικό πλαίσιο μιας νέας εποχήςμε τις δικές της, πρωτόγνωρες απειλές.

Ως διαχείριση κρίσης θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι στην παρούσα συγκυρία τελούμε υπό υπηρεσιακή κυβέρνηση, με τα αρμόδια υπουργεία και τις υπηρεσίες ασφαλείας σε μεταβατική φάση. Επίσης οι επιθέσεις αυτές, που τώρα περιορίζονται εντός των λυκείων της χώρας, μπορούν να επεκταθούν στις Πανελλαδικές Εξετάσεις, στις υποδομές ηλεκτρισμού, στις τηλεπικοινωνίες, στις τραπεζικές συναλλαγές και τελικά να φέρουν έστω προσωρινή τεχνική αποδιοργάνωση στην ίδια τη διεξαγωγή της εκλογικής διαδικασίας του Ιουνίου.

Με τα δεδομένα αυτά το πολιτικό σύστημα της χώρας, σε επίπεδο ηγεσίας κομμάτων πλειοψηφίας ή μειοψηφίας, θα πρέπει να δηλώσει τη συμπαράστασή του στην υπηρεσιακή κυβέρνηση, «θωρακίζοντας» έτσι το κύρος και τη λειτουργικότητά της. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να γίνει γνωστό στους στενούς μας συμμάχους, ειδικά τις πολύ προηγμένες χώρες στην επονομαζόμενη Κυβερνοάμυνα ΗΠΑ, να συνδράμουν τις εθνικές Αρχές σε διακρατικό αλλά και τεχνικό-εταιρικό επίπεδο, ώστε στην ευαίσθητη αυτή περίοδο να υπάρξει ασφάλεια. Ο αρχικός στόχος δεν μπορεί να είναι άλλος από το να υπάρξει συνδρομή, ούτως ώστε να σταθεροποιηθεί το περιβάλλον της Ελλάδας από τις επιθέσεις κυβερνοπολέμου και να νιώσει τεχνικά ισχυρή η κυβέρνηση Σαρμά. Όπου χρειαστεί θα πρέπει να υπάρξουν οι καλές υπηρεσίες και από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας στον συντονισμό των κομμάτων.

Σε πιο μόνιμη βάση -και αφού ορκιστεί η επόμενη πολιτική κυβέρνηση- θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι ο κυβερνοπόλεμος και στη βάση της παρούσας εμπειρίας δεν είναι θεωρητική απειλή για το μέλλον, αλλά πραγματικότητα. Αρμόδια για την προετοιμασία της χώρας για τη νέα αυτή εποχή δεν μπορεί να είναι άλλα παρά τα υπουργεία Εθνικής Άμυνας (στρατιωτικό επίπεδο), Προστασίας του Πολίτη (εσωτερική ασφάλεια, ηλεκτρονικό έγκλημα ) και κατ’ εξοχήν η ΕΥΠ (εθνική ασφάλεια), με το ΚΕΤΥΑΚ που συκοφαντήθηκε και βρίσκεται σε απορρύθμιση.

Το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης και οι επιτροπές από καθηγητές πανεπιστημίου είναι κατάλληλες δομές για τις πολιτικές εφαρμογές ψηφιοποίησης του κράτους, αλλά όχι γι’ αυτό το επίπεδο ασφάλειας.

Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 31/5