Παρά το έντονο παρασκήνιο, τις διαβουλεύσεις και τις διαφορετικές εναλλακτικές που «μπήκαν στο τραπέζι», τελικά παραμένει στην ηγεσία της Ατλαντικής Συμμαχίας για περίπου ακόμη έναν χρόνο ο Γενς Στόλτενμπεργκ.

Ο Νορβηγός πολιτικός, που βρίσκεται στην πολιτική κορυφή της πυραμίδας της Συμμαχίας, αφού στο στρατιωτικό σκέλος βρίσκεται πάντα Αμερικανός ανώτατος αξιωματικός, έχει ήδη κλείσει εννέα χρόνια στην καρέκλα του. Η παραμονή του -και μάλιστα με έκκληση στην αίσθηση καθήκοντος που τον διακρίνει- δείχνει ότι και σε αυτό το επίπεδο οι εξελίξεις αναβάλλονται για αργότερα. Και συγκεκριμένα για τον χρόνο μετά την ιστορική Σύνοδο Κορυφής, που συμπίπτει με την επέτειο των 75 χρόνων από την ίδρυση του ΝΑΤΟ, που είναι προγραμματισμένη για το 2024 και θα εξελιχθεί στις ΗΠΑ.

Στις προτεραιότητες της Ατλαντικής Συμμαχίας, η οποία βρίσκεται ουσιαστικά εμπλεκόμενη, έστω «διά αντιπροσώπου», στον πόλεμο στον ευρωπαϊκό Βορρά Ρωσίας - Ουκρανίας, είναι η είσοδος της Σουηδίας, μετά τη Φινλανδία, στον στρατιωτικό οργανισμό της Δύσης. Ζήτημα που εμπίπτει στους όρους που έχει θέσει η Τουρκία, για να συμφωνήσει στην όλη αυτή διαδικασία, συγκροτώντας έτσι την ομοφωνία που είναι αναγκαία για την είσοδο των νέων μελών. Γνωρίζοντες το παρασκήνιο στις Βρυξέλλες και την Ουάσινγκτον σχολιάζουν ότι ένας από τους λόγους που παραμένει ο Στόλτενμπεργκ στην ηγεσία της Συμμαχίας είναι οι ιδιαίτερα θετικές, μέχρι βαθμού παρεξηγήσεως, σχέσεις που διατηρεί με την Τουρκία.

Ο γενικός γραμματέας λοιπόν θα αναλάβει μέχρι την επερχόμενη Σύνοδο Κορυφής στη Λιθουανία, στα μέσα Ιουλίου, να «ρυμουλκήσει» την Άγκυρα σε μια συμφωνία για την ένταξη της Σουηδίας. Πόσο εύκολο θα αποδειχθεί κάτι τέτοιο θα φανεί τις επόμενες εβδομάδες. Είναι δεδομένο πάντως ότι η νέα κυβέρνηση Ερντογάν, που υπό την ηγεσία του Φιντάν στο υπουργείο Εξωτερικών έχει επικεντρώσει την προσοχή της στο τρίγωνο Καύκασος - Μέση Ανατολή - Κασπία, θα θέσει το ζήτημα του εκσυγχρονισμού και της αγοράς F-16. Η υπόθεση αυτή όμως έχει μπλοκαριστεί από την αμερικανική Γερουσία, ως κύρωση για την αγορά των ρωσικών πυραυλικών συστημάτων S-400, και οι Αμερικανοί αρνούνται να δεχθούν συσχετισμό με την ένταξη της Σουηδίας. Στις προτεραιότητες του ΝΑΤΟ παραμένει μια ισχυρή συμφωνία, όπου όλα τα κράτη-μέλη να «ξοδεύουν» το 2% του προϋπολογισμού τους για στρατιωτικούς εξοπλισμούς. Είναι ένα ζήτημα που την Ελλάδα δεν την πιέζει, αφού ούτως ή άλλως διαθέτει τέτοιου ύψους κονδύλια, εξαιτίας της γειτονίας της με την επιθετική Τουρκία.

Όμως άλλες χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ δεν ενδιαφέρονται να συμφωνήσουν σε κάτι τέτοιο και πολύ περισσότερο να υλοποιήσουν μια τέτοια δέσμευση. Αυτό όμως που έχει αλλάξει τους συσχετισμούς στο ευρωπαϊκό κομμάτι της Συμμαχίας είναι ότι η Γερμανία, από την ανάληψη της καγκελαρίας από τον Σολτς, έχει δεσμευθεί για 100 δισ. ευρώ επένδυση στον στρατιωτικό επανεξοπλισμό της. Αποτέλεσμα είναι ότι αυτή η δέσμευση προβλέπεται να επηρεάσει και τις συζητήσεις εντός πλέον της ΕΕ περί εξαιρέσεων στον υπολογισμό του Συμφώνου Σταθερότητας και δημοσιονομικής πειθαρχίας. Πολύ κρίσιμο το θέμα αυτό και για τα ελληνικά ενδιαφέροντα.Ένα κομβικό ζήτημα που θα τεθεί και πάλι φέτος το καλοκαίρι είναι η ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ. Με δεδομένο ότι οι Ρώσοι έχουν αναπτυχθεί πλέον ανατολικά του ποταμού Δνείπερου, άσχετα με τον χρόνο κατάληξης του πολέμου η Δυτική Ουκρανία, τόσο ως προς την ανοικοδόμησή της όσο και ως προς την αμυντική θωράκισή της, είναι μια υπόθεση της Δύσης άρα και του ΝΑΤΟ.

Ποια θα είναι η ελληνική αξιολόγηση;

Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 22/6