Το μετεκλογικό καλοκαίρι δεν ήταν και το καλύτερο για την κυβέρνηση και την αποτελεσματικότητά της. Όμως θα ήταν λάθος όλα να μένουν σε αυτά που έγιναν ή καλύτερα δεν έγιναν. Η ζωή και οι προκλήσεις είναι εδώ. Για παράδειγμα, το ζήτημα με τις πυρκαγιές -και με δεδομένο ότι η αντιπυρική περίοδος συνεχίζεται- δεν μπορεί να περιοριστεί στη βάση της καταγραφής των καμένων εκτάσεων. Το ζητούμενο είναι τώρα τι γίνεται. Ήδη το Μέγαρο Μαξίμου και ο Κ. Μητσοτάκης κινούνται στην επόμενη ημέρα. Χθες είχαμε στο πρωθυπουργικό γραφείο σύσκεψη για τις αναδασώσεις, τα αντιπλημμυρικά, τις αποζημιώσεις.

Αύριο Πέμπτη θα υπάρξει προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στο Κοινοβούλιο για τις πυρκαγιές. Τι συνέβη και τι θα συμβεί από εδώ και πέρα. Το επίπεδο πολιτικών αρχηγών μοιάζει φυσικά σε κάποιο βαθμό με «ευφημισμό», αφού το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, για παράδειγμα, είναι σε φάση μετάβασης ως προς την ηγεσία. Όμως η ιστορία και η επόμενη ημέρα της χώρας δεν μπορεί να περιμένει τον ΣΥΡΙΖΑ πότε θα έχει νέα εμπεδωμένη ηγετική ομάδα, αλλά ούτε και τους συσχετισμούς στα άλλα κόμματα που προσβλέπουν στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Οκτωβρίου. Γιατί σε μια τέτοια περίπτωση οι πλημμύρες θα μας βρουν στον δρόμο και η αιτιολογία δεν μπορεί να είναι ότι παρακολουθούσαμε το πολιτικό θρίλερ για το αν θα επικρατήσει η Αχτσιόγλου ή ο Κασσελάκης.

Η συζήτηση για τις πυρκαγιές, τη διαχείριση κρίσεων σε καιρούς κλιματικής αλλαγής ή για τις αναδασώσεις και τη διαχείριση των δασικών εκτάσεων είναι σοβαρή και ξεπερνά τη μικροπολιτική θεώρηση των πραγμάτων. Άλλωστε, επερχόμενες εθνικές εκλογές δεν έχουμε. Τις κάναμε τις εκλογές και μάλιστα διπλές. Τώρα είναι η ώρα να συζητηθούν προβλήματα αιχμής, να υπάρξουν προτάσεις, δημιουργικός διάλογος, προτροπές, συγκλίσεις και αποφάσεις.

Ας μην αγνοούμε μια πολύ σημαντική και μη αναστρέψιμη πραγματικότητα. Μεγάλες καταστροφές -και μάλιστα με εκατόμβες ανθρώπινων ζωών και όχι μόνον σε απώλεια ιδιωτικών περιουσιών και επιπλέον επιβάρυνσης του φυσικού περιβάλλοντος- έχουν συμβεί σε διαφορετικές δεκαετίες, επί σχεδόν όλων των κυβερνήσεων. Η πρωτοτυπία δεν είναι λοιπόν το τι συνέβη, αλλά αν αποφασίσουμε εθνικά, κρατικά και κοινωνικά τι θα κάνουμε, πώς θα συνεργαστούμε και θα συντονιστούμε για να μην ξανασυμβούν αυτά στον ίδιο δραματικό βαθμό.

Για να επιστρέψουμε στα του Μεγάρου Μαξίμου, ήδη ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης έχει ορίσει υπουργικό συμβούλιο για την Παρασκευή. Εκεί θα συζητηθούν θέματα ευρύτερης ατζέντας. Γιατί υπάρχουν και άλλα κρίσιμα μέτωπα, που θα πρέπει να ανασχεθούν. Κύριο μεταξύ αυτών, η ακρίβεια και μάλιστα ο σχεδιασμός των επιχειρήσεων για νέες θεαματικές ανατιμήσεις. Οι κατασκευαστικές επιδιώκουν αύξηση των διοδίων και οι ενεργειακές αύξηση, μέχρι και 40%, των τιμολογίων. Τέτοιου τύπου αποφάσεις θα εκτοξεύσουν εκ νέου τις τιμές των τροφίμων και τα κόστη της καθημερινότητας, όχι μόνον των οικογενειών που μειονεκτούν εισοδηματικά, αλλά του μέσου επιπέδου εισοδημάτων των Ελλήνων. Από την άλλη πλευρά, με τέτοιου τύπου ανατιμήσεις και με δεδομένο ότι ο πληθωρισμός και η διεθνής αταξία δεν προβλέπεται να περιοριστούν μέσα στο επόμενο 10μηνο, θα ακινητοποιήσουν τη δυνατότητα κυβερνητικής «ανάσχεσης» μέσω των διαφόρων έκτακτων βοηθημάτων τύπου «pass».

Φυσικά δεν χρειάζεται πανικός ούτε επιτρέπεται κλονισμός στην εμπιστοσύνη προς τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση. Πάντως η αγορά στην Ελλάδα δεν αυτορρυθμίζεται. Αυτό αποδεδειγμένα είναι μύθος. Άρα οι κυβερνητικοί πρέπει να «σφίξουν τα ζωνάρια» και να δουλέψουν με συγκρότηση, πειθαρχία και φαντασία. Γιατί απλά δεν υπάρχουν περιθώρια…

Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 30/8