Κάτι που δεν μπορώ να συγχωρήσω στους εκλεκτούς, κατά τα άλλα, συμπατριώτες μου είναι μια διαχρονική άποψή τους ότι είτε οι δημόσιες υπηρεσίες είτε το κράτος στο σύνολό του είναι... πορνείο. (σ.σ.: Άλλη βεβαίως είναι η έκφραση που χρησιμοποιούν, ιταλικής προέλευσης και γαλλικής ρίζας).

Καταφεύγουν λοιπόν σε αυτούς τους ακραίους χαρακτηρισμούς κάθε φορά που βγαίνουν έξω από τα ρούχα τους για τις υπηρεσίες που τους παρέχονται έναντι εκείνων που θα έπρεπε να τους παρέχονται, όπως συνήθως συμβαίνει σε κάθε πολιτισμένη χώρα. Το κράτος βεβαίως είμαστε εμείς που το στελεχώνουμε κιόλας, αν δηλαδή είμαστε τυχεροί κι έχουμε και κανένα «δόντι» και τακτοποιηθούμε στις τάξεις του, μονίμως δε. Από μας εξαρτάται δηλαδή και η λειτουργία του. Να, για παράδειγμα...

Ένας φίλος μου μού είπε ότι είχε πάει σε εφορία και, όταν έφτασε η σειρά του, ο υπάλληλος πήγε τουαλέτα παίρνοντας μαζί του και περιοδικό! Συμπέρασμα: Καλόν είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι να τρώνε όσπρια μόνο το Σαββατοκύριακο. Ένας άλλος περιμένει τη ΔΕΗ από το 2021 να του κάνει αναβάθμιση ισχύος στο ρολόι του. Του κάκου… Ένας τρίτος περιμένει την ΕΥΔΑΠ, στο εξοχικό του για μια διαρροή, μήνες τώρα Εντάξει... Αλλά, όχι, και να λέμε ότι το κράτος είναι οίκος ανοχής! Διότι οι καθόλου κόσμιες αυτές εκφράσεις που χρησιμοποιούνται (πορνεία, οίκοι ανοχής) για να χαρακτηριστεί ό,τι δεν μας αρέσει αποτελούν μία κατ’ εξοχήν συκοφαντική δυσφήμηση των ευαγών αυτών ιδρυμάτων. Διότι, πέραν της εξαιρετικής κοινωνικής προσφοράς τους προς τον απανταχού άρρενα πληθυσμό και μάλιστα διαχρονικά, ήταν ιδιαιτέρως οργανωμένοι όταν οι συγκεκριμένοι οίκοι στέγαζαν σημαντικό αριθμό ιεροδούλων προς επιλογή.

Ειλικρινώς με εκνευρίζει η κατασυκοφάντηση των οίκων ανοχής από τους ανιστόρητους Έλληνες καθότι τους αρμόζει απέραντος σεβασμός. Διότι όντως το ελληνικό κράτος και οι υπηρεσίες του δεν μπορούν να συγκριθούν οργανωτικά με τους πάλαι ποτέ οίκους ανοχής, οι οποίοι ως αποτελούντες εκφραστές της ιδιωτικής πρωτοβουλίας όφειλαν να λειτουργούν άψογα για να αντιμετωπίσουν τον στυγνό ανταγωνισμό. Ποιος ανταγωνισμός, όμως, υπάρχει μεταξύ των υπηρεσιών του Δημοσίου ώστε να βελτιωθούν, όπως θα έλεγε και ο εραστής του νεοφιλευθερισμού, Ανδρέας Ανδριανόπουλος;

Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 18/3