Διάβασα ότι επιφανής πολιτικός που αρχηγεύει αποκάλυψε ένα προφητικό γεγονός που προδιέγραφε την εξέλιξή του! Όταν βαπτίστηκε, την ώρα που τον έβγαζε ο παπάς από την κολυμπήθρα, σχηματίστηκε από το λάδι ένας σταυρός. «Θαύμα», ανέκραξαν οι παριστάμενοι και προέβλεψαν ότι το γεγονός αυτό ήταν οιωνός ότι ο περί ου ο λόγος μπέμπης ή θα γινόταν ιερωμένος ή πολύ σπουδαίος… Η φορά των πραγμάτων και οι εξελίξεις επέλεξαν την ανάδειξη του συγκεκριμένου προσώπου σε σπουδαία προσωπικότητα με παχύ πορτοφόλι. Δυστυχώς. Διότι, αν οι εξελίξεις τον προόριζαν να φορέσει ράσα ή, ακόμη καλύτερα, να ασπαστεί το μοναχικό σχήμα, κι εμείς θα ζούσαμε καλά και αυτός καλύτερα, που λένε και στα παραμύθια. Κυρίως δε δεν θα απειλείτο η χώρα.

Η Ειμαρμένη όμως αποφάσισε αλλιώς. Δεν τον εφώτισε κατά τέτοιον τρόπο ώστε να συμπαραστέκεται πνευματικά στους συνανθρώπους του. Αποφάσισε ότι ο ρόλος του θα ήταν να τους αποπροσανατολίζει πνευματικά. Πράγμα λίαν ζημιογόνο, αν ο αποπροσανατολισμός αυτός αφορά την πολιτική. Ζημιογόνο όχι για τον ίδιο, αλλά για την κοινωνία. Η οποία ασφαλώς και θα προτιμούσε έναν ευειδή ιερωμένο, έστω και πλούσιο παρά τις χριστιανικές διδαχές, με όφελος βεβαίως να διαμένει σε πολυτελές διαμέρισμα αλλά με προφανή τον κίνδυνο να απολέσει την βασιλεία των ουρανών.

Δεν παίρνω αψήφιστα τα σημάδια της μοίρας, και κυρίως αυτά τα ανεξήγητα φαινόμενα που οι Ιταλοί τα αποκαλούν, ορθώς, miracolo. Για παράδειγμα, μητέρα επιφανούς πολιτικού μού είχε εξομολογηθεί προ ετών ότι, όταν γέννησε, μία αθιγγανίς -τσιγγάνα δηλαδή από αυτές που σου λένε «να σε πω τη μοίρα σου»- της είχε πει ότι το νεογέννητό της θα γινόταν σπουδαίος πολιτικός. Και επιβεβαιώθηκε. Η τσιγγάνα. Οπότε έχω την υποψία ότι μπορεί, εκτός από αναγνωρίσιμος σήμερα και με επιφύλαξη σπουδαίος, να εξελιχθεί σε σημαίνουσα προσωπικότητα, η οποία αποπροσανατολίζοντας, όπως είναι ο ταγμένος από την Ειμαρμένη ρόλος του, πνευματικά το πόπολο, θα μπορούσε ακόμη και να κυβερνήσει αυτή τη χώρα. Εδώ που τα λέμε, την έχουν κυβερνήσει τόσοι και τόσοι από τότε που έγινε κράτος, ένας παραπάνω θα μας χάλαγε, και μάλιστα «ευλογημένος»;

Βεβαίως, για να συμβούν όλα αυτά τα απρόοπτα, θα πρέπει να μη μείνει στο βρεφικό του βάπτισμα ο προνομιούχος μπέμπης και φέρελπις πολιτικός. Αλλά να μπει τώρα σε μία κολυμπήθρα πιο μεγάλη. Στην κολυμπήθρα της κοινωνίας. Αγνοώ αν εξερχόμενος από αυτήν θα βγει απλώς βρεγμένος, όπως θα έλεγε ο Σεφερλής. Επίσης αγνοώ αν θα δει να σχηματίζεται και κανένας άλλος σταυρός, διότι, ως είθισται, για να κυβερνήσεις πρέπει να σε σταυρώσουν και εσένα και το κόμμα σου. Αλλά στις εκλογές, συνήθως χρησιμοποιούν ψηφοδέλτια και όχι λάδι…

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή