Μια γυναίκα, μόνο, ξέρει να...
Βρε, πώς τα φέρνει η ζωή… Θυμάσαι;
«Καλά τα πήγες, μπορούσες και καλύτερα...».
Αν την παραπάνω ατάκα την πετάξεις στο παιδί σου, που αντί για Α πέρασε το Lower με B, ηχεί σαν παρατήρηση. Αν την εισπράξεις από τη μάνα σου για τον άντρα που επέλεξες, και από το ένα αυτί θα μπει και από το άλλο θα βγει, έχει καταντήσει τόσο κοινότοπη που δεν την ακούς καν. Αν πάλι είσαι η Μαρίνα η Πατούλη και την ανεβάσεις στα social, αποχαιρετιστήριο ραβασάκι στον τέως σύζυγο, τέως περιφερειάρχη και τέως «γίναμε βούκινο στο πανελλήνιο», ισοδυναμεί με… μαχαιριά στην καρδιά.
Ο -σε ελεύθερη μετάφραση- αποχαιρετισμός της Μαρίνας στον ex -τσίφτη και καραμπουζουκλή- husband «προσπάθησες και πέτυχες πολλά, αλλά είμαι βέβαιη ότι ο άλλος θα πετύχει περισσότερα», πλαισιωμένος από χαρωπό φωτογραφικό ενσταντανέ (με τον άλλον, τον διάδοχο @nickhardgr), δεν ήταν ένα απλό statement, αλλά το λεπίδι που γυρνάς λίγο παραπάνω στην πληγή. Όχι για να εκδικηθείς παίρνοντας πίσω το αίμα σου μαζί με τη ρεβάνς -ο ex είναι ήδη τελειωμένος- αλλά για να αποδείξεις ότι σε αυτή τη μάχη ήσουν στην τελική καλύτερη. Κι αυτοί που σε υποτίμησαν, ας πρόσεχαν.
Βρε, πώς τα φέρνει η ζωή… Θυμάσαι; Δεν την ενέκριναν τη Μαρίνα οι συμβουλάτορες του «περιφερειαρχοκράτορα» Πατούλη. Ήταν πολύ ρηχή για το πολιτικό του βάθος, πολύ «αστραφτερή» για τα επιμελώς θολωμένα αποκτήματά του, πολύ τσιφτετελού για τις βαριές του τις ζεϊμπεκιές. Δεν ταίριαζε με τις συζύγους των άλλων πολιτικών, «φορέστε της ταγεράκι, κόψτε της το μαλλί, μαζί και τα πόδια -παραείναι ψηλά- και τον αέρα που αναπνέει και τον καπνό που φουμάρει». Όταν, δε, της καρφώθηκε η ιδέα να ασχοληθεί με την πολιτική; «Άρον άρον, σταύρωσον αυτήν» αποφάνθηκαν οι τιμητές τού κατ’ επίφαση low profile εκλεκτού κ. Γιώργου, πετώντας την έξω από τη νυφική παράγκα. Κι εκείνη; Άστραψε, βρόντηξε, φώναξε, έκλαψε, έκραξε, κάλμαρε, γέλασε, ξέχασε και θυμήθηκε πως τίποτα και κανείς δεν μπορεί να της αλλάξει τα φώτα και το στυλ - πόσω μάλλον τα όνειρα. Δικά της όλα. Γιατί έτσι της αρέσει και σ’ όποιον αρέσει -μας αρέσει, δεν μας αρέσει.
Δεν κατέβηκε εκατοστό από τα δωδεκάποντα, δεν έκοψε χιλιοστό από την ξανθή χαίτη της, παρά σαν καθαρόαιμο άλογο μπήκε στην κούρσα την πολιτική που επέλεξε να τρέξει μέχρι τέλους ως υποψήφια δήμαρχος Λυκόβρυσης - Πεύκης. Θα της βγει; Δεν θα της βγει; Ουδείς γνωρίζει. Το μόνο βέβαιο ότι πως εκείνοι που ήθελαν να την… φύγουν είναι εκτός παιχνιδιού. Σε απλά ελληνικά, αντί να φάνε το Μαρινάκι, την έφαγαν οι ίδιοι…
Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 12/8
Αν την παραπάνω ατάκα την πετάξεις στο παιδί σου, που αντί για Α πέρασε το Lower με B, ηχεί σαν παρατήρηση. Αν την εισπράξεις από τη μάνα σου για τον άντρα που επέλεξες, και από το ένα αυτί θα μπει και από το άλλο θα βγει, έχει καταντήσει τόσο κοινότοπη που δεν την ακούς καν. Αν πάλι είσαι η Μαρίνα η Πατούλη και την ανεβάσεις στα social, αποχαιρετιστήριο ραβασάκι στον τέως σύζυγο, τέως περιφερειάρχη και τέως «γίναμε βούκινο στο πανελλήνιο», ισοδυναμεί με… μαχαιριά στην καρδιά.
Ο -σε ελεύθερη μετάφραση- αποχαιρετισμός της Μαρίνας στον ex -τσίφτη και καραμπουζουκλή- husband «προσπάθησες και πέτυχες πολλά, αλλά είμαι βέβαιη ότι ο άλλος θα πετύχει περισσότερα», πλαισιωμένος από χαρωπό φωτογραφικό ενσταντανέ (με τον άλλον, τον διάδοχο @nickhardgr), δεν ήταν ένα απλό statement, αλλά το λεπίδι που γυρνάς λίγο παραπάνω στην πληγή. Όχι για να εκδικηθείς παίρνοντας πίσω το αίμα σου μαζί με τη ρεβάνς -ο ex είναι ήδη τελειωμένος- αλλά για να αποδείξεις ότι σε αυτή τη μάχη ήσουν στην τελική καλύτερη. Κι αυτοί που σε υποτίμησαν, ας πρόσεχαν.
Βρε, πώς τα φέρνει η ζωή… Θυμάσαι; Δεν την ενέκριναν τη Μαρίνα οι συμβουλάτορες του «περιφερειαρχοκράτορα» Πατούλη. Ήταν πολύ ρηχή για το πολιτικό του βάθος, πολύ «αστραφτερή» για τα επιμελώς θολωμένα αποκτήματά του, πολύ τσιφτετελού για τις βαριές του τις ζεϊμπεκιές. Δεν ταίριαζε με τις συζύγους των άλλων πολιτικών, «φορέστε της ταγεράκι, κόψτε της το μαλλί, μαζί και τα πόδια -παραείναι ψηλά- και τον αέρα που αναπνέει και τον καπνό που φουμάρει». Όταν, δε, της καρφώθηκε η ιδέα να ασχοληθεί με την πολιτική; «Άρον άρον, σταύρωσον αυτήν» αποφάνθηκαν οι τιμητές τού κατ’ επίφαση low profile εκλεκτού κ. Γιώργου, πετώντας την έξω από τη νυφική παράγκα. Κι εκείνη; Άστραψε, βρόντηξε, φώναξε, έκλαψε, έκραξε, κάλμαρε, γέλασε, ξέχασε και θυμήθηκε πως τίποτα και κανείς δεν μπορεί να της αλλάξει τα φώτα και το στυλ - πόσω μάλλον τα όνειρα. Δικά της όλα. Γιατί έτσι της αρέσει και σ’ όποιον αρέσει -μας αρέσει, δεν μας αρέσει.
Δεν κατέβηκε εκατοστό από τα δωδεκάποντα, δεν έκοψε χιλιοστό από την ξανθή χαίτη της, παρά σαν καθαρόαιμο άλογο μπήκε στην κούρσα την πολιτική που επέλεξε να τρέξει μέχρι τέλους ως υποψήφια δήμαρχος Λυκόβρυσης - Πεύκης. Θα της βγει; Δεν θα της βγει; Ουδείς γνωρίζει. Το μόνο βέβαιο ότι πως εκείνοι που ήθελαν να την… φύγουν είναι εκτός παιχνιδιού. Σε απλά ελληνικά, αντί να φάνε το Μαρινάκι, την έφαγαν οι ίδιοι…
Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 12/8