Μπροστά σε όσα παρακολουθούμε μετά το εκλογικό αποτέλεσμα της περασμένης Κυριακής, μια αναφορά στο θέμα που θα αναπτύξω μπορεί να θεωρηθεί παρωνυχίδα.

Την προηγούμενη Τετάρτη, μετά τη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, στη διάρκεια της οποίας ελήφθη ομοφώνως η απόφαση ενταφιασμού της απλής αναλογικής και νέας προσφυγής στις κάλπες, ο κ. Τσίπρας αισθάνθηκε την ανάγκη να αναφερθεί στο ζήτημα της επιλογής του υπηρεσιακού πρωθυπουργού και της σύνθεσης της υπηρεσιακής κυβέρνησης. Η επισήμανση δεν ήταν μόνο αχρείαστη -ήταν γνωστό ότι τα πράγματα θα εξελίσσονταν θεσμικά αλλά και εξοργιστική. Σύμφωνα με τη δήλωση του κ. Τσίπρα, «για τον υπηρεσιακό πρωθυπουργό πρέπει να ακολουθηθούν όσα προβλέπει το Σύνταγμα». Και ότι «η σύνθεση της υπηρεσιακής κυβέρνησης να αντανακλά πολιτικό πλουραλισμό και όχι μονομέρεια.

Στα κρίσιμα υπουργεία να τοποθετηθούν άνθρωποι με εμπειρία ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν σε τυχόν έκτακτα γεγονότα». Ως προς το πρώτο σκέλος: Ο κ. Τσίπρας, που κάνει τώρα υποδείξεις, είναι ο ίδιος που το 2015 δημιούργησε τις αναγκαίες συνθήκες ώστε στον υπηρεσιακό πρωθυπουργικό θώκο να καθίσει η κ. Θάνου. Πολύ μεθοδικά και εγκαίρως: Διόρισαν στη θέση του προέδρου του Αρείου Πάγου την κ. Θάνου στις 2 τα ξημερώματα της 29ης Ιουνίου 2015 - και ενώ ετοιμάζονταν για το γελοίο δημοψήφισμα. Ταυτόχρονα, παρέλειψαν να διορίσουν επικεφαλής στα άλλα δύο ανώτατα δικαστήρια -Συμβούλιο της Επικρατείας και Ελεγκτικό Συνέδριο- αφήνοντάς τα σκόπιμα ακέφαλα, αν και η θητεία των προέδρων τους επίσης έληγε στις 30 Ιουνίου. Για να είναι βέβαιοι ότι η κ. Θάνου υποχρεωτικά θα βρισκόταν στον πρωθυπουργικό θώκο.

ΤΗΝ ΙΔΙΑ ώρα, επέλεξαν την κ. Θάνου ενώ ήταν τέταρτη στη σειρά αρχαιότητας, με αποτέλεσμα να προκληθεί η αντίδραση της Νέας Δημοκρατίας και η κ. Θάνου να στείλει επιστολή διαμαρτυρίας στον Αντώνη Σαμαρά, ενώ προηγουμένως, ως πρόεδρος του Αρείου Πάγου, είχε στείλει άλλη επιστολή στον κ. Γιούνκερ λίαν υποστηρικτική προς την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Σε όλα αυτά προσθέστε και τα ακόλουθα: Κατά τη συνεδρίαση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας για τον διορισμό της κ. Θάνου, η τότε πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου παρέστη με δύο ιδιότητες - και αυτή της προέδρου της Βουλής και αυτή της προέδρου της Επιτροπής!

Στις 20 Αυγούστου 2015, μετά τα γνωστά ηρωικά που κατέληξαν στο γνωστό τρίτο μνημόνιο, Τσίπρας και Καμμένος επικοινώνησαν και συμφώνησαν να προχωρήσουν κατευθείαν σε εκλογές, χωρίς να συμμετάσχουν σε διάλογο για σχηματισμό άλλου τύπου συμμαχικής, διακομματικής ή οικουμενικής κυβέρνησης. Ήθελαν τη δική τους αυτοδύναμη κυβέρνηση και τίποτε άλλο από αυτά που λέει σήμερα ο κ. Τσίπρας. Άλλωστε, δύο φορές επωφελήθηκαν από το σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής που δήθεν δεν θεωρούν αρκούντως αναλογικό. Όσο για τη «συμβουλή» Τσίπρα περί ανάγκης τοποθέτησης έμπειρων προσώπων για την αντιμετώπιση τυχόν έκτακτων γεγονότων, αρκεί να θυμηθούμε ότι η υπηρεσιακή κυβέρνηση που οδήγησε τη χώρα στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 είχε να αντιμετωπίσει μια πρωτοφανή μεταναστευτική κρίση. Αλλά δεν υπήρξε -πλην αυτού της Μετανάστευσης- αυτόνομο υπουργείο Ναυτιλίας, που έχει και την ευθύνη του Λιμενικού.

Αυτό που υπήρξε ήταν ένα ενιαίο υπουργείο Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού, ο επικεφαλής του οποίου -δεν έχει σημασία ποιος δεν θα μπορούσε ασφαλώς να επικεντρωθεί στο κρίσιμο ζήτημα της φύλαξης των συνόρων. Υπήρχε δηλαδή σε εξέλιξη έκτακτο γεγονός, αλλά δεν κρίθηκε ότι χρειάζεται ένας έμπειρος άνθρωπος για να αντιμετωπιστεί. Δάσκαλε που δίδασκες, δηλαδή! Με τα γνωστά αποτελέσματα, βέβαια. Διότι, απλώς δεν ήθελαν να φυλάσσονται τα σύνορα! Αυτά το 2015. Το 2023 ο κ. Τσίπρας κάνει υποδείξεις. Δεν χρειάζεται, διότι το Λιμενικό προστατεύει τα θαλάσσια σύνορά μας ανεξαρτήτως υπηρεσιακής ή μη κυβέρνησης. Πηγαίνοντας από επιτομή σε επιτομή της υποκρισίας, έχουμε πια χάσει τον λογαριασμό. Λεπτομέρεια, θα πείτε. Ναι, αλλά χαρακτηριστική!

Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 28/5