Λέτε o Μαρκ Τουέιν (µε τη φράση που αναφέρουµε παραπάνω) να είχε υπ’ όψιν του τον βουλευτή των ΑΝ.ΕΛ. που πρότεινε ανταλλαγή των 2 Ελλήνων στρατιωτικών µε τους 8 Τούρκους φυγάδες του ερντογανικού καθεστώτος; Ο βουλευτής µετάνιωσε γρήγορα και υποχώρησε, αλλά έτσι κι αλλιώς δεν θα είχε αξία να ασχοληθεί περαιτέρω κανείς µε την περίπτωσή του. Είναι όµως µια καλή αφορµή να µιλήσουµε λίγο για πολιτική και πολιτικούς.

Αφήστε όλα τα λουλούδια να ανθίσουν, έλεγε ο Μάο. Οχι ότι το έκανε πράξη, απλώς το έλεγε. Ηξερε, λέτε, πως µετά τα άνθη έρχονται και τα φρούτα; Αφήστε όλα τα φρούτα να µπουν στην πολιτική, είπαν οι «αγανακτισµένοι» που µούντζωναν το Κοινοβούλιο και εν συνεχεία χωρισµένοι σε ακροδεξιά ή ακροαριστερά σχήµατα εισήλθαν σ’ αυτό, άλλοι µε τη βία και προσωρινώς για λίγες ώρες στο προαύλιο κι άλλοι κανονικά µέσω εκλογών στην ολοµέλεια.

Μια Βουλή αγνώριστη πλέον σε σχέση µε το πρόσφατο παρελθόν, ακόµη και ενδυµατολογικά. Οι περισσότεροι ακροδεξιοί µοιάζουν µε πορτιέρηδες, µπρατσαράδες µε κολλητά µπλουζάκια, έτοιµους να δείρουν όποιον διαφωνεί µαζί τους. Αλλοι, άλλων κοµµάτων µε απερισκεψία και χαλαρή διάθεση, ωσάν να βρίσκονται σε µπαρ, µας πυροβολούν από του βήµατος της Βουλής µε διαρκείς ανοησίες, συνήθως σε πολύ κακά ελληνικά. Μα δεν είναι όλοι οι πολιτικοί µας έτσι, θα παρατηρήσει ο εναποµείνας σώφρων πολίτης. Σωστό, πλην όµως κυριαρχεί η οικτρή εκείνη µετριότητα, που ολοένα και αυξάνεται σε αριθµό. Μαζί της αυξάνεται και η ανάγκη των ηλεκτρονικών µέσων να προβάλλουν ακραίους οι οποίοι είναι πρόθυµοι να µετατραπούν σε τηλε-µαϊντανούς, προς άγραν ψήφων.

«Να µην πηγαίνετε σε δεξιώσεις. Θα ακούσετε πολλές ανοησίες και µπορεί να σας ξεφύγει κι εσάς καµία», προέτρεπε τους συνεργάτες του ο Κωνσταντίνος Καραµανλής. Τώρα δεν χρειάζεται να πάει κανείς σε δεξίωση για να εκτεθεί. Μπορεί άνετα να το πράξει, ή να το πάθει, αναλόγως, από τον καναπέ του σπιτιού του. Η σύνδεση µε τηλεοπτικό σταθµό µέσω Skype, ή ακόµη και µέσω της κάµερας που διαθέτει το έξυπνο κινητό τού ολιγότερου έξυπνου πολιτικού, τα δίκτυα κοινωνικής επαφής και «έκθεσης», όπως το Twitter και το Facebook, οι τηλεφωνικές ραδιο-συνεντεύξεις εκτινάσσουν σε δευτερόλεπτα την ανοησία και την πολλαπλασιάζουν µε γεωµετρική πρόοδο.

Λοιπόν, τι πρέπει να γίνει; ∆ιότι το να διαπιστώνει κανείς το πρόβληµα είναι καλό, αλλά να βρίσκει λύση ακόµη καλύτερο. Θέλω να ελπίζω ότι η προσπάθεια του Κυριάκου Μητσοτάκη να αποκτήσει η Νέα ∆ηµοκρατία στελέχη από τον χώρο της αγοράς, ανθρώπους έµπειρους, µε εργασιακό παρελθόν, παιδεία και κοινωνική κουλτούρα, θα οδηγήσει σε µια νέα γενιά πολιτικών, όχι κατ’ ανάγκην νέα ηλικιακά, αφού το προνόµιο της σοβαρότητας δεν έχει ηλικία, αλλά νέα σε αντίληψη. Μια γενιά που θα σκέφτεται πριν µιλήσει και, κυρίως, θα εργάζεται περισσότερο και θα µιλά λιγότερο. Μακάρι το παράδειγµά του να ακολουθήσουν και τα άλλα κόµµατα του συνταγµατικού τόξου, για να αποφεύγουµε ανοησίες σαν αυτές που ακούστηκαν την εβδοµάδα που πέρασε και δοκιµάζουν τα νεύρα όχι µόνο των δύο αιχµαλώτων αξιωµατικών, αλλά και των νουνεχών πολιτών.