Ήμουν μόλις 23 ετών, είχα ήδη γίνει πολιτικός συντάκτης στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» και παρακολούθησα κάτι πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα. Το πρώτο πολιτικό «ντιμπέιτ», το οποίο, μάλιστα, έγινε υπό συνθήκες απόλυτης παρανομίας.

Θυμήθηκα τα περιστατικά που θα περιγράψω με αφορμή το πρόσφατο «ντιμπέιτ» των υποψήφιων δημάρχων για τον Δήμο Αθηναίων, το οποίο έγινε παρουσία πλήθους κόσμου στο πατάρι του βιβλιοπωλείου του «Ιανού». Η συζήτηση μεταδόθηκε ζωντανά από το Ιντερνετ και τα σχόλια των θεατών απέδειξαν το ενδιαφέρον του κόσμου για τέτοιες τηλε-αντιπαραθέσεις. Γυρίζω πίσω στο 1986. Λιγοστοί δημοσιογράφοι παρόντες. Είχαμε ενημερωθεί ότι σε διαμέρισμα του πέμπτου ορόφου πολυκατοικίας δίπλα στη Δεξαμενή, στα ορεινά του Κολωνακίου, θα γίνει συζήτηση μεταξύ των υποψήφιων δημάρχων, η οποία θα μεταδοθεί από τη ραδιοφωνική συχνότητα του πειρατικού «Καναλιού 15». Το «Κανάλι 15», για τους νεότερους, ήταν η πρώτη οργανωμένη προσπάθεια να σπάσει το κρατικό μονοπώλιο της ραδιοφωνίας. Επικεφαλής, ο αείμνηστος Ρούσσος Κούνδουρος, αδελφός του σκηνοθέτη, και, μεταξύ άλλων, συμμετέχοντες ο Γιάννης Τζαννετάκος, πρώτος διευθυντής του «Αθήνα 9,84», ο δικηγόρος Κωστής Φιλιππόπουλος, ο οποίος ανέλαβε τον επιτυχημένο στο τέλος νομικό αγώνα να εγκαθιδρυθεί στη χώρα μας η μη κρατική ραδιοφωνία, ο αείμνηστος Αλέξανδρος Γιώτης, η Μπήλιω Τσουκαλά, ο Λευτέρης Κουσούλης και πολλοί άλλοι, μεταξύ των οποίων αμέριστη στήριξη προσέφερε τότε και ο Μάνος Χατζιδάκις.

Ο εισαγγελέας είχε ήδη εισβάλει και διακόψει την πρώτη εκπομπή του «Καναλιού 15» (το άρθρο 15 του Συντάγματος για το κρατικό μονοπώλιο ήταν που έδωσε την ιδέα για τον τίτλο) και ανεμένετο νέα παρέμβασή του στην εκπομπή των υποψήφιων δημάρχων. Από τους πέντε υποψηφίους εμφανίστηκαν στο διαμέρισμα οι τρεις. Ο Μιλτιάδης Εβερτ από τη Νέα Δημοκρατία, ο Γιάννης Αβέρωφ από τη Δημοκρατική Ανανέωση -κόμμα που ίδρυσε ο Κωστής Στεφανόπουλος αποχωρώντας από τη Ν.Δ.- και ο Κώστας Φιλίνης από το ΚΚΕ Εσωτερικού. Ο Δημήτρης Μπέης από το ΠΑΣΟΚ, που ήταν ήδη δήμαρχος, και ο Θόδωρος Κατριβάνος, υποστηριζόμενος από το ΚΚΕ, δεν προσήλθαν στο διαμέρισμα-«στούντιο». Εάν κάποιος νεότερος διαβάζει το άρθρο, για να καταλάβει τα συναισθήματα όσων συμμετείχαμε, θα πρέπει να τον παραπέμψω στο πώς ένιωσε ο ίδιος την πρώτη φορά που έκανε δημόσιες αναρτήσεις στο Facebook ή στο Instagram και άρχισε να παίρνει likes…

Η συζήτηση -την οποία συντόνιζαν οι δημοσιογράφοι Αλέξανδρος Γιώτης και Μιχάλης Δημητρίου (νομίζω υπήρχε και τρίτος, αλλά, δυστυχώς, δεν θυμάμαι ποιος ήταν)- κράτησε αρκετή ώρα. Τα επιχειρήματα ενδιαφέροντα μεταξύ των υποψηφίων, αλλά το πιο ενδιαφέρον τελικώς ήταν η άφιξη του τότε αρχηγού της Αστυνομίας, Νίκωνα Αρκουδέα, ο οποίος με ραδιογωνιόμετρο εντόπισε το διαμέρισμα. Περίμενε, όμως, στην είσοδο της πολυκατοικίας, να φύγουν οι πολιτικοί και να μπει για να κατάσχει τον εξοπλισμό των ραδιοπειρατών.

Μόλις πληροφορηθήκαμε την άφιξή του, ο Μιλτιάδης Εβερτ ζήτησε από τους συντελεστές του «Καναλιού 15» να βάλουν τον πομπό σε μια βαλίτσα. Πήρε τη βαλίτσα στο χέρι και βουλευτής ων, άρα τότε πρόσωπο με απόλυτη ασυλία, πέρασε υπερηφάνως ανάμεσα από τον Αρκουδέα και τις αστυνομικές δυνάμεις, οι οποίες δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν το ίχνος της... παρανομίας.

Εκείνη η πρώτη εκπομπή άφησε ανεξίτηλο ίχνος στον αγώνα για την ελεύθερη ραδιοφωνία. Λίγους μήνες αργότερα και αφού ο Εβερτ εξελέγη δήμαρχος Αθηναίων, έγινε ο ιδρυτής της «Ανοιξης της Ραδιοφωνίας», με τον «Αθήνα 9,84», στον οποίον υπήρξα και εγώ ένα από τα πρώτα στελέχη του, ως μέλος της επιτροπής προγράμματος.

Σαν σήμερα, πριν από οκτώ χρόνια, πέθανε ο Μιλτιάδης Εβερτ. Ελπίζω ο επόμενος δήμαρχος Αθηναίων, που όλα δείχνουν πως θα είναι ο Κώστας Μπακογιάννης, να δώσει τιμητικά το όνομά του στο κτίριο του «Αθήνα 9,84» στο Γκάζι, κάτι που όφειλε να είχε ήδη πράξει η σημερινή δημοτική Αρχή. Για τον Κώστα Μπακογιάννη θα έχει και ακόμα μία συμβολική αξία. Αρκετά είχε ταλαιπωρήσει ο φίλος Μίλτος τον παππού του Κώστα στην ηγεσία της Ν.Δ. και μετέπειτα στην πρωθυπουργία, με τις πολιτικές του διαφοροποιήσεις.

Η αναγνώριση, όμως, τιμής στον άνθρωπο που ίδρυσε την ελεύθερη ραδιοφωνία στην Ελλάδα θα αποτελεί και δείγμα μετάβασης σε ένα άλλο επίπεδο πολιτικού πολιτισμού.