Εντάξει, για να λέμε και την πάσα αλήθεια, η «αποκάλυψη» του Αναπληρωτή Υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου Γιώργου Κουμουτσάκου, για «μαύρα κυκλώματα» ΜΚΟ, δικηγόρων και γιατρών, που έχουν στήσει τρελές μπίζνες με «αντικείμενο» ή «πελάτες» τους μετανάστες, δεν έριξε κανέναν από το συννεφάκι της άγνοιας.

Εκείνοι που επέλεγαν να «αγνοούν» το πρόβλημα θα εξακολουθήσουν να το «αγνοούν».

Την κατάσταση την περιγράφαμε και επί ΣΥΡΙΖΑ, ουκ ολίγοι δημοσιογράφοι, πολιτικοί, αυτοδιοικητικοί παράγοντες, εκπρόσωποι φορέων, κ.α.

Τα ερωτήματα λοιπόν που χρειάζεται να απαντηθούν, είναι άλλα, με πρώτο και κυριότερο: με ποιες πλάτες οργανώθηκαν έδρασαν και συνεχίζουν να δρουν αυτά τα κυκλώματα;

«Αγγίζουν» αυτές οι διαπιστώσεις μόνο τις ΜΚΟ του «σωρού»; Ή μήπως κι εκείνες… του Σόρος;

Και σε πιο πολιτικώς «πονηρά» ερωτήματα:
  • Τα «κυκλώματα» δρουν νομίμως λόγω «παραθύρων» στη νομοθεσία;
  • Δρουν νομίμως, λόγω νόμων που φτιάχτηκαν εξ αρχής για να τα εξυπηρετήσουν;
  • Δρουν παρανόμως, αλλά ανενόχλητα επειδή οι θεματοφύλακες των νόμων δεν επέβαλλαν ποτέ την εφαρμογή τους;
Όποια κι αν είναι η απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα, προκύπτει αβίαστα η ύπαρξη πολιτικών και προφανώς ποινικών ευθυνών, φυσικών και ηθικών αυτουργών.

Διότι, όταν μιλάμε για ένα πρόβλημα που απειλεί την κοινωνική συνοχή και αφορά την λεηλασία πακτωλού εκατομμυρίων ευρώ, δεν υπάρχει ανικανότητα νομοθέτησης ή λήψης αποφάσεων, αρκετά μεγάλη για να απαλλαχθεί ο φέρων την ευθύνη λόγω βλακείας, χωρίς να λογοδοτήσει, έστω κι αν μιλάμε για την πρώτη περίπτωση των «παραθύρων» στη νομοθεσία.

Στις άλλες δύο περιπτώσεις, δεν το συζητάμε, η ύπαρξη ποινικής ευθύνης πρέπει να θεωρείται αυταπόδεικτη, με μόνο θέμα προς διευκρίνηση, την ύπαρξη δόλου, ή αμέλειας.

Και καταλήγουμε στο ερώτημα του ενός εκατομμυρίου που λένε και οι Αμερικάνοι: ποιοι θα κάτσουν στο σκαμνί;

Και πόσο ψηλά θα αναζητηθούν;

Ή μήπως θα την πληρώσουν καμιά ντουζίνα γιατροί και δικηγόροι και θα τελειώσει το έργο;

Είναι οι δηλώσεις Κουμουτσάκου μια αφετηρία εκκαθάρισης των ΜΚΟ υπέρ του κοινωνικού συνόλου; Ή υπάρχει «σύνορο» στην εκκαθάριση μικρών ΜΚΟ υπέρ μεγάλων;

Και τελικά: Θα πάψει αυτός ο αδηφάγος «στρατός» των ΜΚΟ να βιοπορίζεται επενδύοντας στην διαιώνιση του του μεταναστευτικού «απομυζώντας» τις ζωές των ιδίων ανθρώπων που κάποτε βραβεύονταν επειδή πρωτοστατούσαν στη σωτηρία θαλασσοδαρμένων;

Οψόμεθα…-