Οφείλουμε να το διατυπώσουμε από την αρχή. Όλες οι «αναταράξεις» του τελευταίου χρονικού διαστήματος, όλα τα «τζαρτζαρίσματα» και όλες οι «ανακολουθίες» στο πεδίο της διαχείρισης της εξάπλωσης της επιδημίας του νέου κοροναϊού SARS – COV 2 στη χώρα μας οφείλονται αποκλειστικά και μόνο στο εξής:

Στην προσπάθεια της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων του υπουργείου Υγείας, της γενικής γραμματείας Πολιτικής Προστασίας και της ιδίας της κυβέρνησης να αποφύγουν το ολικό και γενικευμένο lockdown, να αποφύγουν το πισωγύρισμα στην επανεκκίνηση της λειτουργίας του λιανεμπορίου και των σχολείων της χώρας μας.

Η ψυχολογία των κουρασμένων, πράγματι, κατοίκων της χώρας μας εναντίον της αδήριτης αναγκαιότητας να αποφύγουμε τους μεγάλους αριθμούς στις εισαγωγές ασθενών με νόσο COVID – 19 στα νοσοκομεία του ΕΣΥ και τις επώδυνες διασωληνώσεις.

Η ψυχολογία των κουρασμένων, πράγματι, κατοίκων της χώρας μας, όλων μας, εναντίον όλων των σχετικών δεικτών της εξάπλωσης της επιδημίας του SARS – COV 2.

Η ψυχολογία των κουρασμένων, πράγματι, κατοίκων της χώρας μας, όλων μας, εναντίον της ανάγκης να αναλάβουν εκ νέου η κοινωνία και η πολιτική το πάνω χέρι και να ελέγξουν αποφασιστικά την εξάπλωση της επιδημίας.

Το ερώτημα προκύπτει αβίαστα: Δεν θα ανακάμψει ακόμη και εκείνη η δόλια η ψυχολογία των κατοίκων της χώρας μας εάν η κυβέρνηση προχωρήσει σε μία επιλογή, για την οποία όλα τα μέλη της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων του υπουργείου Υγείας γνωρίζουν ότι αποτελεί την αναγκαία και ικανή συνθήκη, προκειμένου να φτάσουμε πολύ γρήγορα σε πολύ χαμηλό αριθμό ημερησίων κρουσμάτων και να αποφύγουμε επίσης την «έκρηξη» των διασωληνώσεων και των συνεπαγόμενων θανάτων;

Εκείνο το οποίο κουράζει περισσότερο, φοβάμαι, είναι η παράταση ενός ήπιου lockdown, που, επειδή ακριβώς είναι ήπιο, δεν είναι lockdown και δεν επιφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα στους κρίσιμους δείκτες της επιδημίας.

Κι όσο θα σέρνεται το ήπιο lockdown, τόσο θα καθίσταται ολοένα πιο δύσκολο να αναληφθεί η αποφασιστική πρωτοβουλία: Το ολικό και γενικευμένο lockdown.