Όταν η Ν.Δ. κέρδισε τις ευρωεκλογές με μεγάλη διαφορά, τα ήδη οργανωμένα ως προς τη διακυβέρνηση επιτελεία της είχαν αρχίσει να σχεδιάζουν τις πρώτες τους κινήσεις. Υπήρχαν, όμως, μερικά κενά. Δύσκολες περιπτώσεις ως προς τη διαχείριση. Η δυσκολότερη ήταν ίσως αυτή της ΔΕΗ. Λίγες εβδομάδες νωρίτερα, οι ορκωτοί ελεγκτές εξέφραζαν «σημαντική αμφιβολία σχετικά με τη δυνατότητα της εταιρείας και του Ομίλου να συνεχίσουν τη δραστηριότητά τους». Τότε εμφανίστηκε εντελώς αθόρυβα ο Γιώργος Στάσσης. Κανείς δεν περίμενε ότι η διοίκησή του θα είχε ως αποτέλεσμα το μεγαλύτερο success story της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Πήρε μια εταιρεία σε κατάσταση χρεοκοπίας και τη μετέτρεψε σε «πολύφερνη νύφη» για τους διεθνείς επενδυτές.

Το έδειξαν οι πρώτες κιόλας εβδομάδες της διοίκησης Στάσση. Η μετοχή, που είχε βρεθεί στα εξευτελιστικά επίπεδα του 1,22 ευρώ (με κεφαλαιοποίηση λίγο κάτω από 300 εκατ. ευρώ), άρχισε να ανεβαίνει. Δεν είχε προλάβει να αλλάξει κάτι ουσιαστικό. Ενέπνευσε, όμως, εμπιστοσύνη στους επενδυτές, καθώς είχε ένα σχέδιο που έμοιαζε υλοποιήσιμο. Οι τρομαγμένοι από τη συνδικαλιστική διοίκηση που είχε χρεοκοπήσει την εταιρεία επενδυτές έστειλαν τα πρώτα μηνύματα.

Ακολούθησαν διάφορες κινήσεις που άρχισαν να δίνουν την αίσθηση ότι κάτι κινείται στη μεγαλύτερη βιομηχανική επιχείρηση της χώρας. Χωρίς τυμπανοκρουσίες και χωρίς αντεγκλήσεις με τους εργαζομένους, τα καταστήματα της επιχείρησης διεύρυναν το ωράριό τους. Έτσι, ακολούθησαν τον ανταγωνισμό και πέρασαν μπροστά, δίνοντας στους πολίτες την ευκαιρία να κάνουν τις συναλλαγές τους χωρίς να χρειάζονται άδεια από την εργασία τους. Σχεδόν άμεσα, υιοθέτησε πρακτικές... Πιερρακάκη και εισήγαγε τις ηλεκτρονικές συναλλαγές αλλά και μια αξιοπρεπή τηλεφωνική και online εξυπηρέτηση (υπενθυμίζεται ότι λίγους μήνες νωρίτερα στη ΔΕΗ δεν σήκωναν καν το τηλέφωνο). Λίγο αργότερα αναμόρφωσε και τα ίδια τα καταστήματα, που δεν θυμίζουν σε τίποτε τα απαξιωμένα κτίρια του Δημοσίου. Προχώρησε σε γενναία εθελούσια έξοδο, ανανεώνοντας εν μέρει το προσωπικό και ελαφρύνοντας κατά πολύ τη μισθοδοσία της εταιρείας. Προχώρησε σε σύναψη δανεισμού με επιτόκια πέρ
ιξ του 3,5%, το μισό δηλαδή απ’ ό,τι εκείνα με τα οποία δανείζονταν οι συνδικαλιστές προκάτοχοί του. Τιτλοποίησε τις ανείσπρακτες οφειλές με εξαιρετικά ευνοϊκούς όρους και τελικά πούλησε το ήμισυ μιας θυγατρικής (ΔΕΔΔΗΕ) σε τιμή 8 φορές υψηλότερη απ’ όση ήταν η κεφαλαιοποίηση ολόκληρης της ΔΕΗ επί ΣΥΡΙΖΑ. Σημειωτέον, χωρίς να εκχωρήσει το management.

Χωρίς καμία σχέση με τον κομματικό μηχανισμό, προτίμησε να έρθει στην Ελλάδα για να αναλάβει ένα «χαμένο στοίχημα», που τελικώς κερδίζει πανηγυρικά

 

«Φρέσκο» χρήμα

Τελικά έλυσε και τον γόρδιο δεσμό των επενδύσεων. Οσοι έχουν γνώση της εταιρείας ανέφεραν ότι στο τέλος της θητείας των συνδικαλιστών η επιχείρηση δεν είχε ούτε τα στοιχειώδη. «Ούτε κολόνες για να βάλει ο ΔΕΔΔΗΕ δεν υπήρχαν», λένε χαρακτηριστικά. Εξίσου αθόρυβα και χωρίς διαρροές, ο Στάσσης και το επιτελείο του οργάνωσαν μια Αύξηση Μετοχικού κεφαλαίου που θα φέρει στην επιχείρηση φρέσκο χρήμα. Όχι από τις τσέπες των καταναλωτών, αλλά από διεθνή κεφάλαια, που κάνουν πλέον ουρές για να συμμετάσχουν στην επιτυχία της ΔΕΗ. Όσοι νομίζουν ότι αυτή είναι η κορωνίδα του σχεδίου Στάσση πλανώνται πλάνην οικτράν. Όπως λέει ο ίδιος σε συνομιλητές του, αυτή είναι μόνο η αρχή. Έχοντας συγκεντρώσει ίδια κεφάλαια ύψους άνω των 2 δισ. προς επένδυση και έχοντας μειώσει τον δανεισμό από τα 3 δισ. ευρώ σε 900 εκατ. ευρώ (ιστορικό χαμηλό για τη ΔΕΗ της χρηματιστηριακής εποχής), θα μπορέσει να υλοποιήσει ένα επενδυτικό σχέδιο ύψους 8,4 δισ. ευρώ. Μέσω αυτών των επενδύσεων, η ΔΕΗ θα καταστεί αναμφίβολα ο ισχυρότερος περιφερειακός παίκτης στα Βαλκάνια και ταυτόχρονα θα διασφαλίσει την προμήθεια φθηνού ρεύματος για δεκαετίες.

Θα επανορθώσει, δηλαδή, τη σχεδόν ανεπανόρθωτη βλάβη που είχε επιφέρει η ιδεοληπτική συνδικαλιστική διαχείριση στην εταιρεία. Η ΔΕΗ, δυστυχώς, σήμερα είναι ακόμη ουραγός στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και αυτό επηρεάζει τόσο τον ενεργειακό σχεδιασμό και τη σταθερότητα της χώρας όσο, φυσικά, και τα τιμολόγια των νοικοκυριών. Όσο αθόρυβα ήρθε, τόσο αθόρυβα προχωρά προς την επιτυχία. Ο άνθρωπος που άφησε τη θέση του σε έναν από τους παγκόσμιους ενεργειακούς κολοσσούς για να έρθει στην Ελλάδα δεν είχε ανάγκη επιβεβαίωσης. Η εναλλακτική πρόταση για δουλειά ήταν να αναλάβει «αφεντικό» στη Νότια Αμερική για λογαριασμό της ENEL. Προτίμησε να έρθει στην Ελλάδα για να αναλάβει ένα «χαμένο στοίχημα», όπως χαρακτήριζαν σχεδόν οι πάντες τη ΔΕΗ της μετα-ΣΥΡΙΖΑ εποχής.

Χωρίς καμία σχέση με τον κομματικό μηχανισμό, ήρθε για να κάνει αυτό που γνώριζε καλύτερα απ’ οποιονδήποτε άλλον. Να καταστήσει βιώσιμη και αναπτυσσόμενη τη ΔΕΗ. Ο τότε υπουργός, Κωστής Χατζηδάκης, τον έπεισε να αφήσει τη θέση παγκοσμίου κύρους στην πολυεθνική ENEL και να βοηθήσει στην εθνική προσπάθεια ανάκαμψης. Δικαιώθηκε, φυσικά, καθώς ο Γιώργος Στάσσης ανέστησε τη ΔΕΗ και την οδηγεί με ασφάλεια στην επόμενη «πράσινη» ημέρα. Οχι ως ασθμαίνοντα κομπάρσο, αλλά ως πρωταγωνιστή.