Θλίψη έφερε στον καλλιτεχνικό -και όχι μόνο- κόσμο η είδηση του χαμού της Μίνας Αδαμάκη.

Η αγαπημένη ηθοποιός έφυγε από τη ζωή στα 78 της χρόνια, έχοντας παλέψει με τον καρκίνο και αφήνοντας πίσω της μία σπουδαία παρακαταθήκη.

Η χαρισματική της προσωπικότητα σε συνδυασμό με το ήθος της, την έκαναν όλα αυτά τα χρόνια αγαπητή στο κοινό. Ποιος άλλωστε μπορεί να ξεχάσει τον ρόλο της (έναν από τους πολλούς που ενσάρκωσε) ως «Ειρήνη Χαρίτου» στις Τρεις Χάριτες;

Η πρώτη επαφή με το θέατρο και η λογοτεχνία

Η Μίνα Αδαμάκη γεννήθηκε στις 17 Ιουλίου του 1944 στο Βόλο και συμμετείχε σε παραγωγές της τηλεόρασης, του θεάτρου και του κινηματογράφου. Έζησε μάλιστα τη «χρυσή» εποχή της μικρής οθόνης.

Ο μπαμπάς της ήταν επιχειρηματίας και στο σπίτι της υπήρχε πιάνο αν και η ίδια είχε κόλλημα με τη λογοτεχνία. Την ενθουσίαζε ο Ντοστογιέσφκι. Αυτή ήταν η διασκέδασή της, τα βιβλία. Όπως έχει πει, «τα λάτρευα, περνούσα υπέροχα μαζί τους».

Στα σχολικά της χρόνια σινεμά δεν έβλεπε, καθώς δεν της το επέτρεπαν οι γονείς της. Παρακολούθησε στα 14 της την πρώτη παράσταση του Θεάτρου Τέχνης, σε καλοκαιρινή του περιοδεία, εντελώς τυχαία και ξετρελάθηκε.

Η ίδια έχει εξομολογηθεί στη lifo: «Ήταν ένα ευχάριστο σοκ, καταρχάς γιατί γέλαγα αλλά και επειδή ήταν πολύ ωραία παράσταση, χωρίς να έχει κάτι φανταχτερό. Πήγα σπίτι, έβαλα τα σεντόνια και άρχισα να παίζω. Έκτοτε, κάθε καλοκαίρι που ερχόταν ο Κουν στον Βόλο, πήγαινα και τον έβλεπα».

Έτσι άρχισε να διαμορφώνεται το γούστο της. Στο Λύκειο έπεσε με τα μούτρα στο διάβασμα και πέρασε Νομική στην Αθήνα. Ωστόσο, βαθιά μέσα της ήξερε ότι θέλει να ασχοληθεί με το θέατρο.

Το Θέατρο Τέχνης και το πρώτο έργο

Στην πρωτεύουσα αφοσιώθηκε στις σπουδές της για μόλις δύο εβδομάδες και στη συνέχεια πήρε τη μεγάλη απόφαση και έδωσε εξετάσεις στο Θέατρο Τέχνης. «Είχα ετοιμάσει ένα δραματικό κομμάτι από τον Σαίξπηρ, αλλά ο Κάρολος Κουν μου ζήτησε κάτι κωμικό. Δεν είχα κάτι έτοιμο και δεν κατάλαβα ότι ήδη με έβλεπε ως κωμική», έχει πει η Μίνα Αδαμάκη.

Τελικά τα κατάφερε. Πέρασε τις εξετάσεις και έμεινε στο Θέατρο Τέχνης τρία χρόνια ως μαθήτρια και πέντε ως ηθοποιός. Εμφανίστηκε στο θεατρικό σανίδι για πρώτη φορά παίζοντας στο έργο «Η δολοφονία του Ζαν – Πωλ Μαρά» ενώ μεγάλη της επιτυχία ήταν το «Μάθημα του Ιονέσκο» με τον Λαζάνη.

Η απόφασή της να ασχοληθεί με το θέατρο απογοήτευσε τους γονείς της, που περίμεναν να την καμαρώσουν δικηγόρο. Κάποια στιγμή η μητέρα της «λύγισε» και αποδέχτηκε ότι έγινε ηθοποιός. Ωστόσο, ο πατέρας της δεν πήγε ποτέ να την δει σε κάποια παράσταση.

Όταν αποφάσισε να εγκαταλείψει το Θέατρο Τέχνης είπε να δοκιμάσει την τύχη της στο Λονδίνο. Εκεί σπούδασε κουκλοθέατρο και παντομίμα. Όμως, μετά από δύο χρόνια παραμονής στην πρωτεύουσα του Ηνωμένου Βασιλείου συνειδητοποίησε ότι το κλίμα δεν την σήκωνε άλλο και επέστρεψα οριστικά στην Ελλάδα το ’74, με το τέλος της Χούντας.

View this post on Instagram

A post shared by Sasa Stamati (@sasastamata)















Η Μίνα Αδαμάκη υπήρξε επίσης ιδρυτικό μέλος της Ελεύθερης Σκηνής.

Το θέατρο η τηλεόραση και η μεγάλη επιτυχία ως «Ειρήνη Χαρίτου»

Ήταν σπουδάστρια της δραματικής σχολής ακόμη όταν κλήθηκε να αναμετρηθεί με τον πρώτο ρόλο της καριέρας της, στο έργο « Η δολοφονία του «Ζαν - Πωλ Μαρά». Και κάπως έτσι ξεκίνησε η διαδρομή της στον χώρο της υποκριτικής η οποία επικεντρώθηκε, κατά την πρώτη δεκαετία τουλάχιστον, στο θέατρο. Το διάστημα αυτό είχε την ευκαιρία να συνεργαστεί με σπουδαίους σκηνοθέτες μεταξύ των οποίων ο Κάρολος Κουν, ο Ανδρέας Βουστινάς με τον οποίο συνυπήρξε σε πολλές παραστάσεις, ο Μίνως Βολανάκης, ο Παντελής Βούλγαρης, ο Σπύρος Ευαγγελάτος και αργότερα ο Γιώργος Κιμούλης, ο Αντώνης Καφετζόπουλος, ο Γιάννης Κάκλέας, ο Έκτορας Λυγίζος κ.α. Έπαιξε κυρίως κωμωδία δοκιμάστηκε, όμως, και σε κλασικά έργα, ακόμα και στο αρχαίο δράμα. Η τελευταία της θεατρική εμφάνιση έγινε στην «Μήδεια» «Μποστ», που ανέβηκε στο Θέατρο Θησείον, την περίοδο 2019 – 2020, σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη, όπου υποδυόταν τον σουρεαλιστικό ρόλο της καλόγριας Πόλυ.

Έχοντας αποδεχτεί πλέον την κωμική της πλευρά έπαιξε σε πολλές παραστάσεις.

Το Σώσε, η Αυλή των Θαυμάτων, το Πάρτυ Γενεθλίων, ο Ερωτευμένος Σαίξπηρ, η Γλωσσοκοπάνα, οι Ευτυχισμένες Μέρες, οι Ψύλλοι στ’ αυτιά και το Κέικ, είναι μόνο κάποια από τα θεατρικά έργα που έπαιξε κατά τη διάρκεια της καριέρας της.

Η μεγάλη επιτυχία που σημείωσαν οι «Τρεις Χάριτες» καθόρισε την διαδρομή της Μίνας Αδαμάκη η οποία θα ασχοληθεί εντατικά, τα επόμενα χρόνια, περισσότερο με την τηλεόραση και λιγότερο με τον κινηματογράφο. Συμμετείχε, μεταξύ άλλων στις σειρές «Το δις εξαμαρτείν», «Άλλη μια φασαρία», «Τζιν και Τσέρρυ», «Άρωμα Σαπουνιού», «Piatsa Κολωνάκι», «Το Κόκκινο Δωμάτιο», «Safe Sex» αλλά και στην «Εθνική Ελλάδος» του Γιώργου Καπουτζίδη ενώ την είδαμε επίσης στις ταινίες «Safe Sex», «Το κλάμα βγήκε απ’ τον παράδεισο», «Οξυγόνο» και «Σούλα έλα ξανά».

636e6f112100006400ca379d_2
427745_2
a56_2
come-back-katsikonouris-c-Stefanos-080040-300x300_2
mideia-toy-mpost-sto-theatro-thiseion-300x300_2
mina_adamaki__1_2
mina_adamaki_afieroma_2
mina_adamaki_zei_2
mina-2560_2
treisxarites
d25cf0fb4f814f20ae9bad6213ae7148
adamaki_bibilas
adamaki13-682x384
mina-adamaki-treis-xarites
images
_____2




Οι μεγάλοι έρωτες και η μοναχική προσωπική ζωή

Όσοι γνώριζαν την Μίνα Αδαμάκη ήξεραν καλά πως πρόκειται για μια γυναίκα που παραδίνεται με πάθος σε οτιδήποτε κι αν κάνει. Η σχέση της με τον έρωτα λοιπόν δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση: «Οι έρωτες καθόρισαν τη ζωή μου. Αναζητούσα πάντα κάτι έντονο. Το κλίμα ήταν πιο ανοιχτό τότε. Ήταν όμορφα. Συνέβαιναν πολλά γύρω μας, δεν τα προλαβαίναμε. Όταν είχα μια σχέση ήμουν μέσα στη σχέση» είχε εξομολογηθεί η ίδια σε παλαιότερη συνέντευξή της ενώ αναφερόμενη στους λόγους που δεν έκανε οικογένεια είχε πει: «Ήταν επιλογή μου, αν και μου έτυχαν περιπτώσεις που με ενδιέφεραν. Κάποια στιγμή με απασχόλησε, για λίγο, το θέμα παιδί, αλλά γρήγορα το άφησα. Δεν ήμουν γι΄αυτά. Πίστευα ότι δεν θα είμαι ποτέ ευτυχής μέσα σε ένα γάμο. Είμαι ευτυχής που δεν το σκέφτηκα. Με πιέζουν αυτά τα πράγμα. Άλλωστε η οικογένεια πιστεύω ότι είναι ικανή για τα καλύτερα και για τα χειρότερα»