Ο Θανάσης Κοντογεώργης είναι υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ και ένα πρόσωπο της απόλυτης εμπιστοσύνης του Κυριάκου Μητσοτάκη, καθώς έχει ξεκινήσει να συμπορεύεται μαζί του από το 2016.

Πρόκειται για έναν άνθρωπο με μεγάλη τεχνοκρατική κατάρτιση και σπουδαίες ακαδημαϊκές περγαμηνές, απόφοιτο της Νομικής Σχολής Αθηνών και κάτοχο μεταπτυχιακού τίτλου από το Πανεπιστήμιο Harvard των ΗΠΑ στη Δημόσια Διοίκηση/Πολιτική.

Έχει γενέθλια στις 3 Σεπτεμβρίου, γεννήθηκε την ίδια μέρα με τον πατέρα του και τον παππού του. «Γραμμή παραγωγής. Είμαστε λίγο των συμπτώσεων στην οικογένεια», αναφέρει. Παρθένος στο ζώδιο, «είμαι τελειομανής και ψυχαναγκαστικός στα ραντεβού. Θέλω να είμαι εγώ συνεπής και νωρίτερα πάντα, το έχω από μικρός και με κατηγορεί η γυναίκα μου, γιατί φτάνουμε πάντα πρώτοι».

Ζεν, αθόρυβος, αποτελεσματικός με μια «δυνατή ηρεμία», λατρεύει τη γυναίκα του και τα παιδιά του. Αφήνει την κόρη του να διαλέγει τις γραβάτες του. Έχει κάνει πέντε χρόνια ψυχανάλυση πιστεύοντας στην αυτοβελτίωση, είναι κολυμβητής μαραθώνιων αποστάσεων, παίζει πιάνο, δηλώνει έτοιμος για οποιαδήποτε ανατροπή έρθει στην πολιτική του καριέρα. Σχεδόν κάθε Κυριακή μαζεύονται γύρω από ένα οικογενειακό τραπέζι γεμάτο με τις σπεσιαλιτέ της μαμάς. Λατρεύει τα γεμιστά. «Είμαστε λίγο θορυβώδεις, μας αρέσουν τα οικογενειακά συναπαντήματα. Διατηρούμε την παράδοση!». 

Ο Θ. Κοντογεώργης μεγάλωσε μέσα στην πολιτική, καθώς ο πατέρας του ήταν βουλευτής του ΠΑΣΟΚ. «Τη δεκαετία του 1980 υπήρξε βουλευτής στη Β΄ Αθηνών. Ήμουν μικρότερος, αλλά σε έναν βαθμό έχει προσδιορίσει και τη δική μου πολιτική αντίληψη για την προσφορά. Πώς μπορείς δηλαδή από μια θέση ευθύνης να προσφέρεις το καλύτερο δυνατό». Πιστεύει ότι στην πολιτική υπάρχει μια προσωρινότητα, οπότε «πρέπει ο χρόνος που τρέχει να μην περνά έτσι, πρέπει να έχεις ένα διαρκές δημιουργικό άγχος από το να καταλαμβάνεις μια θέση».

Για την προοπτική να εκτεθεί στην κρίση των πολιτών σημειώνει: «Αναγνωρίζω πως η κάθοδος στην πολιτική είναι κάτι πολύ δύσκολο και το θαυμάζω. Το έχω ζήσει με τον πατέρα μου. Αυτή τη στιγμή ο πρωθυπουργός μού έχει εμπιστευτεί κάτι που θέλει προσήλωση και δεν υπάρχει χρόνος. Είμαι καλά εδώ που είμαι».

Μιλάει με πολλή αγάπη για τον πατέρα του, Πάνο Κοντογεώργη: «Ήταν αρκετά φιλελεύθερος για τα δεδομένα της εποχής. Είχε εργαστεί πολύ, είχε εισηγηθεί τα νομοσχέδια για την αναθεώρηση του οικογενειακού δικαίου, την κατάργηση της μοιχείας». Στην οικογένειά του πάντα υπήρχε μια συζήτηση για τις κοινωνικές εξελίξεις. «Σίγουρα με επηρέασε στην πορεία μου και τις επιλογές μου, πάντα με ενδιέφερε να μπορώ και εφόσον έχω τη δυνατότητα να βοηθώ τους άλλους, αλλά και να εκφράζω τις ιδέες μου».

Η μητέρα του ήταν ο αρωγός όλων. «Πάντα δίπλα μας, κράταγε το χαλινάρι και μας καθοδηγούσε, ήταν πολύ εποικοδομητική στα όσα κάναμε και τώρα απλά μας χαίρεται».

Ως νέος μπαμπάς με μικρά παιδιά νιώθει πως «υπάρχει ένα κόστος, καθώς μέρος της πολιτικής δράσης, εκτός από το βαρύ πρόγραμμα, είναι και οι κοινωνικές υποχρεώσεις. Είναι συνειδητή επιλογή μου όσος χρόνος μένει μέσα στην ημέρα να τον αφιερώνω αποκλειστικά στο σπίτι».

Πατέρας δύο παιδιών επτά και πέντε χρόνων, υπογραμμίζει ότι είναι μια περίοδος της ζωής τους που δεν θέλει να χάνει. «Με εντυπωσίασαν οι διάλογοι που κάνουν μεταξύ τους, αυτό το καλοκαίρι, σκεφτόμουν πόσο προχώρησαν». 

Γελάει όταν εξηγεί τον διάλογο το καλοκαίρι στο χωριό που είχε η κόρη του με τη μαμά της, όταν συναρμολογούσαν μια παιδική τσουλήθρα και ζήτησαν από τη μικρή να βοηθήσει. «Μαμά, μπαμπά, στη ζωή σου επιλέγεις ή τυχαία γίνεσαι αυτό που γίνεσαι;», ρώτησε η Ιλιάνα και της είπε ότι «κάποια στιγμή βρίσκουμε αυτό που μας αρέσει», για να του απαντήσει αφοπλιστικά «εγώ, μπαμπά, επιλέγω να μη γίνω μάστορας!». Ο γιος του, Πάνος, έχει πολύ χιούμορ. «Έχει τις απορίες ενός παιδιού που μεγαλώνει για πολλά πράγματα».

Δεν αντέχει τους αγενείς και εμπιστεύεται πως η ζωή όλα τα λύνει: «Η αγένεια και η αλαζονεία με ενοχλούν, δεν μου αρέσουν. Αλλά δείχνω εμπιστοσύνη, ειδικά σε τέτοιες θέσεις η εμπιστοσύνη δομείται μέσα από τη συνεργασία, με τους όρους που θέτει η αποστολή μας. Όταν έχει δέσει μια ομάδα, φαίνεται από την εμπιστοσύνη».

Ο υφυπουργός έχει φιλοσοφία ενός coach: «Χρειάζεται ενσυναίσθηση όταν έχεις να κάνεις με προσωπικό. Η πολιτική καμιά φορά διαστρεβλώνει συμπεριφορές, σκέψεις. Χρειάζεται να πατάς γερά στα πόδια και να αισθάνονται όλοι μια εμπιστοσύνη. Αν όλα είναι σε αναβρασμό και οι συμπεριφορές δημιουργούν ανασφάλεια, δεν μπορείς να δουλέψεις». Πιστεύει στην προσοχή στη συμπεριφορά όσων μετέχουν στον δημόσιο βίο. «Θεωρώ πως παράγεται ένα υπόδειγμα με τις συμπεριφορές μας. Θέλει μια προσοχή», λέει. Η αδελφή του πολυτάλαντη καλλιτέχνιδα, Νάντια Κοντογεώργη, άνθρωπος του πολιτισμού, του ασκεί κριτική; «Όταν η δημόσια έκθεση αφορά δύο αδέρφια, μπορεί να γίνει βορά πολλών σχολίων. Μεταξύ μας μιλάμε ειλικρινά. Αν κάτι δεν της αρέσει στην πολιτική, το συζητάμε. Μου μεταφέρει στοιχεία από έναν χώρο που δεν είναι εύκολος».

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή