Το «σύνδροµο Αντώνη Σαµαρά» φαίνεται πως έχει κυριεύσει τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος από τις αρχές του 2018 ακολουθεί σε πολλά σηµεία την πορεία που ξεκίνησε ο τότε πρωθυπουργός στις αρχές του 2014, µε το ίδιο σκεπτικό, ότι θα αποφύγει τελικά την ήττα στις κάλπες. Μέσα στα στενά δηµοσιονοµικά πλαίσια που υπαγορεύει το µνηµόνιο και η επιτήρηση των δανειστών τόσο προ τετραετίας όσο και σήµερα, οι δύο πρωθυπουργοί, παίρνοντας τα µηνύµατα της λαϊκής δυσαρέσκειας, προχωρούν σε κινήσεις που υπολογίζουν ότι θα τους αποδώσουν εκλογικά οφέλη. Ούτε στον κ. Σαµαρά, ωστόσο, αλλά ούτε και τώρα στον κ. Τσίπρα, η τακτική αυτή αποδίδει καρπούς.

Στα µέσα Μαρτίου του 2014 και αφού είχε «πιστοποιηθεί» το πρωτογενές πλεόνασµα του 2013, ο Αντώνης Σαµαράς ανακοίνωσε διανοµή κοινωνικού µερίσµατος 500 εκατ. ευρώ σε ένα εκατοµµύριο χαµηλόµισθους και χαµηλοσυνταξιούχους, καθώς και σε ένστολους µε µισθό κάτω από 1.500 ευρώ, καθώς και άλλα 20 εκατ. ευρώ για την ανακούφιση των αστέγων.

Στην κάλπη των ευρωεκλογών, ως γνωστόν, επικράτησε ο ΣΥΡΙΖΑ µε τέσσερις µονάδες διαφορά. Ακολούθησε ο ανασχηµατισµός και οι υποσχέσεις Σαµαρά για µείωση των εργοδοτικών εισφορών και των φορολογικών βαρών. Λίγους µήνες αργότερα, υπό το βάρος του ΕΝΦΙΑ και της συνεχιζόµενης λιτότητας (και φυσικά της ακατάσχετης υποσχεσιολογίας του ΣΥΡΙΖΑ), η Ν.∆. έχανε τις εκλογές µε διαφορά 8,5 µονάδων. Στόχος του Αλέξη Τσίπρα είναι µε στοχευµένες παροχές και υποσχέσεις σε συγκεκριµένες οµάδες να καταφέρει να έχει µια «ελεγχόµενη» ήττα στις ευρωεκλογές του Μαΐου του 2019, η οποία έτσι θα είναι διαχειρίσιµη και θα µπορέσει στη συνέχεια ο ίδιος να καλλιεργήσει καλύτερα το πολιτικό έδαφος για τις εθνικές εκλογές, που επιθυµεί να πραγµατοποιήσει µαζί µε τις αυτοδιοικητικές, στις 13 Οκτωβρίου 2019.  

«ΔΩΡΑ» ΠΡΟΣ ΑΓΡΑΝ ΨΗΦΩΝ

Ο δρόµος για να το πετύχει αυτό είναι στρωµένος µε «δώρα». Κρίσιµο ρόλο σε αυτό θα παίξει η διανοµή του λεγόµενου «υπερπλεονάσµατος» του 2018. Το πρωτογενές πλεόνασµα του 2017 διαµορφώθηκε, χάρη κυρίως στην υπερφορολόγηση, στο 4% του ΑΕΠ, όταν ο στόχος του προγράµµατος ήταν 1,75%. Αυτή ακριβώς τη διαφορά αξιοποίησε η κυβέρνηση για να µοιράσει το λεγόµενο «κοινωνικό µέρισµα». Φέτος, ο στόχος είναι στο 3,5% και στον προϋπολογισµό υπάρχει η πρόβλεψη για πρωτογενές πλεόνασµα ύψους 3,82%. Πέραν αυτού, εφόσον γίνει πραγµατικότητα η έξοδος από το µνηµόνιο στις 20 Αυγούστου, χωρίς προσφυγή σε προληπτική γραµµή πίστωσης, υπάρχει και η σκέψη για αξιοποίηση ακόµα και του «ταµειακού αποθέµατος ασφαλείας», το οποίο δηµιουργείται για την εδραίωση της εµπιστοσύνης των διεθνών επενδυτών στη χώρα µας. Ετσι, µε τα αδιάθετα κεφάλαια του τρίτου µνηµονίου και την έκδοση οµολόγων του Ελληνικού ∆ηµοσίου, η κυβέρνηση ελπίζει να έχει δηµιουργήσει µέχρι τον Σεπτέµβριο ένα απόθεµα ασφαλείας τουλάχιστον 20 δισ. ευρώ. Τµήµα των παροχών που σχεδιάζει θα µπορούσε, υπό προϋποθέσεις, να χρηµατοδοτηθεί και από αυτό το «µαξιλάρι ασφαλείας». Οι παροχές αυτές θα αφορούν κυρίως τους συνταξιούχους. Ενδεικτική ήταν η ανακοίνωση του υπουργείου Εργασίας την προηγούµενη εβδοµάδα, σύµφωνα µε την οποία «από 3 Μαΐου 2018, περισσότεροι από 198 χιλιάδες συνταξιούχοι λαµβάνουν αυξηµένη επικουρική σύνταξη, µε όφελος που φτάνει έως και τα 83 ευρώ τον µήνα».    

ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ

Η αρχή των επιπλέον παροχών είναι φυσικά το ∆ηµόσιο. Οπως έχουν αποκαλύψει τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ», επί συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. δηµιουργήθηκαν περισσότερες από 6.000 νέες οργανικές θέσεις στα υπουργεία και 11.000 στον υπόλοιπο δηµόσιο τοµέα. Το «βόλεµα» στο ∆ηµόσιο έχει κι άλλα παράθυρα, όπως αυτό των µετακλητών, που µέσα σε µία τριετία αυξήθηκαν κατά 600. Οι προσλήψεις στο ∆ηµόσιο, παράλληλα, είναι στοχευµένες σε ένα κοινό που η κυβέρνηση θεωρεί πιο προνοµιακό της εκλογικά, τα χαµηλότερα µορφωτικά στρώµατα. Ετσι, ενώ την περίοδο 2012-2014 οι νεοπροσλαµβανόµενοι στο ∆ηµόσιο µε πτυχίο ΑΕΙ αποτελούσαν το 74%, έναντι 26% των νεοπροσλαµβανόµενων υποχρεωτικής εκπαίδευσης, την περίοδο 2015-2017 η σχέση αντιστράφηκε: 67% των νέων προσλήψεων ήταν απόφοιτοι Γυµνασίου ή Λυκείου, έναντι 33% µε πτυχίο ΑΕΙ ή ΤΕΙ.

Σύντοµα, µάλιστα, όπως έχει αφήσει να διαρρεύσει το υπουργείο Εργασίας, θα δηµοσιευθούν από τον ΟΑΕ∆ δύο µεγάλες προκηρύξεις που θα αφορούν σε προσλήψεις 25.000 ανέργων σε δήµους, 5.000 ανέργων σε περιφέρειες και 5.066 ανέργων σε δασαρχεία. Μια δεύτερη οµάδα, στην οποία στοχεύει πολιτικά η κυβέρνηση, είναι τα χαµηλά εισοδηµατικά στρώµατα. Το «κοινωνικό µέρισµα» του ∆εκεµβρίου θα είναι µια «ανάσα» για τους ίδιους (και πολιτική για το Μαξίµου), αλλά δεν αρκεί. Ετσι, στους κυβερνητικούς σχεδιασµούς περιλαµβάνεται ακόµα και η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ για όσους έχουν µικρή ακίνητη περιουσία. Αυτό θα οδηγήσει σε ακόµα µεγαλύτερη επιβάρυνση όσων έχουν περιουσία πάνω από 200.000 ευρώ, αλλά θα βοηθήσει τον ΣΥΡΙΖΑ να προσεταιριστεί τη µεγάλη οµάδα των µικροϊδιοκτητών.  

«Γλυκοκοιτάει» νέους και γκέι κοινότητα

Η ΤΡΙΤΗ οµάδα που έχει µπει στο εκλογικό στόχαστρο του Μεγάρου Μαξίµου είναι οι νέοι. Πρώτα ψηφίστηκε ο εκλογικός νόµος, που δίνει στους 16χρονους και 17χρονους το δικαίωµα ψήφου από τις µεθεπόµενες εκλογές. Επειτα ήρθε ο υπουργός Παιδείας, Κώστας Γαβρόγλου, να «κλείσει το µάτι» στη γενιά αυτή, υποσχόµενος κατάργηση των Πανελλαδικών Εξετάσεων. Οπως δεσµεύθηκε, οι µαθητές που βρίσκονται φέτος στην πρώτη Λυκείου θα µπουν στα ΑΕΙ και ΤΕΙ µε βάση τον βαθµό του απολυτηρίου, εποµένως θα τους απαλλάξει από το άγχος και την πίεση των πανελλαδικών... Ακόµα και δίπλωµα οδήγησης είναι έτοιµος να προσφέρει στους εφήβους ο κ. Τσίπρας για να τους κερδίσει, καθώς εντός του Μαΐου αναµένεται να κατατεθεί στη Βουλή το νοµοσχέδιο το οποίο, µεταξύ άλλων, θα δίνει το δικαίωµα να κάθονται νόµιµα -υπό προϋποθέσειςστο τιµόνι του οδηγού από την ηλικία των 17 ετών!

Οι σκέψεις και συζητήσεις για αποποινικοποίηση της κάνναβης γίνονται κι αυτές στο πλαίσιο του «πολιτικού» φλερτ µε τη νέα γενιά, στην οποία η ιδέα αυτή έχει µεγαλύτερη απήχηση. Αλλη µια οµάδα πολιτών, την οποία προσπαθεί πεισµατικά να προσεγγίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι η γκέι κοινότητα και ευρύτερα οι λεγόµενοι ΛΟΑΤΚΙ (αρκτικόλεξο που προέρχεται από τις λέξεις Λεσβία, Οµοφυλόφιλος, Αµφιφυλόφιλος και Τρανς).

Τον Οκτώβριο πέτυχε την ψήφιση της νοµικής αναγνώρισης της ταυτότητας φύλου (της διαδικασίας για την τυπική αλλαγή φύλου, δηλαδή), από την ηλικία των 15 ετών, µάλιστα. Είχε προηγηθεί, από το 2015, το νοµοσχέδιο που θεσµοθέτησε το σύµφωνο συµβίωσης οµόφυλων ζευγαριών. Τρίτο βήµα στην κατεύθυνση αυτή, η δυνατότητα αναδοχής παιδιών από οµόφυλα ζευγάρια, που έγινε προχθές νόµος.

∆εν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι προ ηµερών το πρακτορείο Bloomberg, σε ανάλυση για τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα, σηµείωνε ότι «οι ηγέτες µπαίνουν ενίοτε στον πειρασµό ενόψει εκλογών να υπόσχονται πράγµατα που δεν µπορούν να υλοποιήσουν, και µε ορισµένους αναλυτές να αναµένουν εκλογές ακόµη και το φθινόπωρο, ο κίνδυνος δαπανηρών πολιτικών υποσχέσεων είναι µεγάλος».

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, Σάββατο 12 Μαΐου 2018