Την περίοδο του Εμφυλίου στο κέντρο των Αθηνών υπήρξαν ορισμένες «νεκρές ζώνες» (δρόμοι μικροί και κάθετοι προς τους μεγάλους παράλληλους) που ορίζονταν από τους αντάρτες και τις συμμαχικές δυνάμεις.

Τα συγκεκριμένα στενά χρησιμοποιούνταν διμερώς για την ανάπαυλα και τον ανεφοδιασμό των μαχητών αλλά και ως σύνορα μεταξύ της «κόκκινης» και της ελεύθερης πρωτεύουσας. Ένα εξ΄ αυτών, η οδός Γενναδίου όπισθεν του Ιερού Ναού της Ζωοδόχου Πηγής, θεωρούνταν εκ των πιο «ηλεκτρισμένων σημείων» καθώς στη διασταύρωση με τη Φειδίου υπήρξε το «όρυγμα» των Άγγλων και στην άλλη πλευρά, στην Ακαδημίας είχαν στήσει τα πολυβόλα τους οι κομμουνιστές. Στο μέσον της οδού βρισκόταν το γραφείο (σς και ενίοτε οικία) της οικογένειας Βαρβιτσιώτη , χρονολογηθέν από την περίοδο του Μεσοπολέμου κι ακόμη πιο πίσω.


Ουδείς εκ των δύο πλευρών προέβη ποτέ σε εχθροπραξίες στη «νεκρή ζώνη» ενώ μεταγενέστερα και μέχρι πρότινος οι εν λόγω δρόμοι αντιμετωπίζονταν με τον δέοντα σεβασμό από τους εκάστοτε διαδηλωτές ή αντιδρώντες. Κι ήταν εκατομμύρια όπως χιλιάδες υπήρξαν και οι συγκεντρώσεις. Επίσης, σε εκείνο το ύψος της Ακαδημίας , μεταξύ Κάνιγγος και Πνευματικού Κέντρου, λειτουργούσαν δεκάδες κομμουνιστικά και αναρχικά βιβλιοπωλεία στα οποία «ζυμώθηκε» η γενιά της Μεταπολίτευσης.


Όμως, τα τελευταία χρόνια της ΣΥΡΙΖΑίικης έκρηξης, το σκηνικό άλλαξε. Η επαγγελματική πλέον στέγη των Βαρβιτσιώτηδων έχει τεθεί 3 φορές στο στόχαστρο διαφόρων οργισμένων οι οποίοι εναντιώνονται στο σύστημα … κλέβοντας εκκλησία. Γιατί περί «εκκλησίας» πρόκειται αφού ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, όπως ο πατέρας του (σς που είχε χτίσει και την πολυκατοικία το 1973) και ο παππούς του, δεν έφυγαν ποτέ από την οδό Γενναδίου κι ως εκ τούτου ο καθείς γνωρίζει την έδρα τους αφού είναι από τις παλαιότερες στην Αθήνα. Ο βουλευτής σε πρόσφατη συνομιλία του με τα parapolitika.gr εξέφραζε παράπονο και αποστροφή αφού θα ήταν απίθανο η οικογένεια να φύγει από το σύμβολο της ιστορικής της αναφοράς.