Εξωπραγματικές διαστάσεις αρχίζει πλέον να λαμβάνει το σύνολο του rebate (σ.σ.: εκπτώσεις από τη φαρμακοβιομηχανία προς το Δημόσιο) και του clawback (σ.σ.: επιστροφή του χρηματικού ποσού το οποίο υπερβαίνει το πλαφόν της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης από τη φαρμακοβιομηχανία προς το Δημόσιο), με την προηγούμενη πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας να εμφανίζεται λαλίστατη μόνον περί… άλλων τινών!

Συγκεκριμένα, ενώ το πλαφόν της δημόσιας εξωνοσοκομειακής φαρμακευτικής δαπάνης (σ.σ.: δηλαδή της φαρμακευτικής δαπάνης του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας – ΕΟΠΥΥ) έχει ορισθεί για το 2019 στο 1,945 δισ. ευρώ, όσο ήταν επίσης για τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια, το συνολικό rebate – clawback από τη φαρμακοβιομηχανία προς το Δημόσιο εκτιμάται ότι θα ξεπεράσει στο τέλος του 2019 ακόμη και το… 1,8 δισ. ευρώ, με την δημόσια νοσοκομειακή φαρμακευτική δαπάνη να έχει αποτελέσει πεδίο για ένα νέο… πάρτι, και μάλιστα ανεξέλγκτο, εξαιτίας ακριβώς του θεσμού του clawback!

Ένα πάρτι στο οποίο συμμετείχαν οι διοικήσεις των νοσοκομείων του ΕΣΥ της χώρας μας, κατά την τελευταία τετραετία, καθώς δεν υπάρχει μηχανισμός κινήτρων για τον περιορισμό ή/και τη συγκράτηση της φαρμακευτικής δαπάνης των ιδρυμάτων…

Αντιθέτως, υφίστανται άυλα, να το πούμε έτσι, κίνητρα για τις διοικήσεις των ιδρυμάτων, καθώς η προηγούμενη πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας είχε δώσει εντολή στους διοικητές των νοσοκομείων του ΕΣΥ της χώρας μας να αποφύγουν σε κάθε περίπτωση την εξάντληση των αποθεμάτων των ιδρυμάτων σε φάρμακα, με την φαρμακευτική περίθαλψη των ανασφάλιστων να περιλαμβάνεται εντός του ετησίου πλαφόν για τη δημόσια φαρμακευτική δαπάνη, αφού χωριστό κονδύλι για αυτή την κατηγορία ασθενών δεν προέβλεψε ποτέ η προηγούμενη κυβέρνηση στους κρατικούς προϋπολογισμούς για τα έτη 2016, 2017, 2018 και 2019…