Η επίθεση στο Ισραήλ, με εκτόξευση άνω των 6.000 ρουκετών και εισβολή 2.500 τρομοκρατών της Χαμάς από τη Λωρίζα της Γάζας, οι οποίοι κατέσφαξαν πάνω από 1.400 αθώα γυναικόπαιδα και ηλικιωμένους, βίασαν, σκύλευσαν πτώματα, αποκεφάλισαν μωρά και απήγαγαν πάνω από 200 αμάχους, αναμφίβολα συνιστούν πράξεις ανείπωτης βαρβαρότητας που δεν έχουμε ξαναδεί στη νεότερη ιστορία, και όχι απλές πράξεις πολέμου.

Για όσους ενδεχομένως δεν είναι εξοικειωμένοι με την κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή, πρέπει να καταστεί σαφές ότι η Χαμάς δεν είναι απλώς μια εξτρεμιστική ισλαμιστική τρομοκρατική οργάνωση. Είναι η κυρίαρχη πολιτική δύναμη στα παλαιστινιακά εδάφη, αφού στις τελευταίες εκλογές, οι οποίες σημειωτέον διενεργήθηκαν τελευταία φορά το 2006, κατέλαβε τις 74/132 θέσεις στο Παλαιστινιακό Νομοθετικό Συμβούλιο και σήμερα αποτελεί την de facto κυβέρνηση της Παλαιστίνης στη Λωρίδα της Γάζας, ειδικά αν λάβουμε υπόψιν ότι έχει εξολοθρεύσει πλήρως όλους τους ηγέτες της αντίπαλης δύναμης Φατάχ.

Η Ευρώπη εκταμιεύει 1,2 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως σε επίσημη αναπτυξιακή βοήθεια προς τον παλαιστινιακό λαό, που όπως αποδεικνύεται, από τις συνθήκες διαβίωσης των Παλαιστινίων σε συνδυασμό με το οπλοστάσιο της Χαμάς, διοχετεύονται σε σκοπούς που σχετίζονται με οτιδήποτε άλλο εκτός από την ευημερία και την ανάπτυξη. Για το λόγο αυτό, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με την υπ’ αρ. P9_TA(2023)0283/12-7-2023 σύστασή του, ήδη αρκετούς μήνες πριν από την οργανωμένη επίθεση των τελευταίων ημερών, ζητεί από τα αρμόδια ευρωπαϊκά όργανα «να διασφαλίσουν ότι οι αρμόδιες αρχές της ΕΕ αποτρέπουν την άμεση ή έμμεση διοχέτευση της χρηματοδότησης της ΕΕ σε τρομοκρατικές οργανώσεις, να υπενθυμίσουν ότι, σύμφωνα με τη στρατηγική της ΕΕ για την καταπολέμηση του αντισημιτισμού, τα εξωτερικά κονδύλια της ΕΕ δεν πρέπει να διατίθενται καταχρηστικά σε δραστηριότητες που υποκινούν το μίσος και τη βία».

Ειδικότερα, όπως διαπιστώνεται στην ως άνω σύσταση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου – επικαλούμαι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ως το πλέον πολυσυλλεκτικό διεθνές όργανο στην ευρωπαϊκή ήπειρο και το λιγότερο συνδεδεμένο με την άσκηση πολιτικής εξουσίας από όλα τα όργανα της ΕΕ –, από τις 21 οργανώσεις που περιλαμβάνονται στον ευρωπαϊκό κατάλογο τρομοκρατίας, οι 7 είναι παλαιστινιακές και «χρησιμοποιούν υβριδικές τρομοκρατικές τακτικές, συμπεριλαμβανομένων επιθέσεων με μαχαίρια και βομβιστικών επιθέσεων κατά ισραηλινών αμάχων καθώς και εκτοξεύσεις πυραύλων από τη Γάζα στο Ισραήλ, επιδιώκοντας να πλήξουν σκόπιμα περιοχές αμάχων». Η οργανωμένη επίθεση των τελευταίων ημερών επιβεβαίωσε με το χειρότερο τρόπο την ακρίβεια αυτών των διαπιστώσεων, που σε κάποιους μπορεί μέχρι πρότινος να φάνταζαν μονομερείς ή υπερβολικές.

Αλλά και την κατάσταση στο εσωτερικό των παλαιστινιακών εδαφών, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την περιγράφει ως εξής: μη διεξαγωγή εκλογών, ισοπέδωση της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης, καταστολή ειρηνικών διαδηλώσεων, χρήση παράνομης βίας, στοχοποίηση δημοσιογράφων, ακτιβιστών και δικηγόρων, αυθαίρετες συλλήψεις, βασανιστήρια, κακοποίηση και συστηματικός βασανισμός των ίδιων των Παλαιστινίων από τις παλαιστινιακές αρχές…

Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημανθεί και το εξής παράδοξο: αραβικοί πληθυσμοί (όχι μόνο Παλαιστίνιοι), οι οποίοι μεταναστεύουν από τα ισλαμικά κράτη επειδή αδυνατούν να επιβιώσουν υπό τις εκεί συνθήκες για να απολαύσουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις συνθήκες ζωής που εξασφαλίζει ο δυτικός κόσμος, να διαδηλώνουν στη συνέχεια όχι για την ανατροπή, αλλά προς υπεράσπιση των αυταρχικών καθεστώτων που τους ανάγκασαν να φύγουν! Επιβεβαιώνεται έτσι η δυσοίωνη εκτίμηση ότι δεν εκτιμούν το δυτικό τρόπο ζωής και σκέψης, δεν επιθυμούν να ενσωματωθούν στις δυτικές κοινωνίες, αλλά αντιθέτως επιζητούν τον τρόπο ζωής και άσκησης εξουσίας των καθεστώτων από τα οποία προέρχονται, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται στο εγγύς μέλλον, ιδίως με την ανοχή των δυτικών δημοκρατιών στην ολοένα αυξανόμενη εξάπλωση των συγκεκριμένων πληθυσμών εντός των συνόρων τους.

Εν προκειμένω, από τη μία πλευρά έχουμε ένα σύγχρονο κράτος, που ως προκεχωρημένο φυλάκιο του δυτικού πολιτισμού, μέσα σε ένα απειλητικό για την ίδια την υπόστασή του περιβάλλον φυλάσσει «Θερμοπύλες» στη Μέση Ανατολή και από την άλλη πλευρά έχουμε την οργανωμένη τρομοκρατία που με σφαγές αμάχων διεκδικεί κρατική υπόσταση και διεθνή αναγνώριση.

Στην πραγματικότητα η εξτρεμιστική Χαμάς δεν επιθυμεί τη λύση του παλαιστινιακού ζητήματος, αλλά την «τελική λύση» του κράτους του Ισραήλ.

Το Ισραήλ έχει δικαίωμα να αμυνθεί. Με τον αυτονόητο σεβασμό στο διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο για την προστασία των αμάχων, έχει δικαίωμα να προβεί σε κάθε αναγκαία πολιτική και στρατιωτική ενέργεια στη Γάζα για την εκρίζωση της τρομοκρατίας που -αποδεδειγμένα- απειλεί τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ίδια την ανθρώπινη ζωή. Έχει δικαίωμα, αλλά και καθήκον να το πράξει, για το μέλλον του λαού του, αλλά στην πραγματικότητα και για το μέλλον όλου του πολιτισμένου δυτικού κόσμου. Τα παραδείγματα της Αλ Κάιντα και του ISIS δείχνουν πόσο γρήγορα ορθώνεται και παλινορθώνεται μέσα στον ισλαμικό κόσμο η τζιχαντιστική απειλή. Αν πέσει το Ισραήλ, η Ελλάδα και η Κύπρος δεν κείνται και τόσο μακράν…

*Ο Βενιαμίν Μπατής είναι δικηγόρος Αθηνών– LLM Ευρωπαϊκού Δικαίου και μέλος ΔΣ της Ισραηλιτικής Κοινότητας Αθηνών