Τις πρώτες εβδομάδες του πολέμου στην Ουκρανία η ειρήνη ήταν ακόμα δυνατή πριν από την αφάνταστη απώλεια ζωών, την καταστροφή των υποδομών και την απώλεια εδαφών της Ουκρανίας. Αυτή η ειρήνη ήταν δυνατή τρεις φορές: στις συνομιλίες της Λευκορωσίας, στις συνομιλίες με τη μεσολάβηση του τότε Ισραηλινού πρωθυπουργού Naftali Bennet και, η πιο πολλά υποσχόμενη, στις συνομιλίες που έγιναν στην Κωνσταντινούπολη. Και στις τρεις περιπτώσεις, ο πόλεμος θα μπορούσε να είχε τελειώσει με όρους που θα ικανοποιούσαν και τη Ρωσία και την Ουκρανία. Και στις τρεις η Ουκρανία ήταν πρόθυμη να αποκηρύξει την ένταξη στο ΝΑΤΟ. Και τις τρεις φορές οι Ηνωμένες Πολιτείες μπλόκαραν τις διαπραγματεύσεις.

Αν και οι όροι της διαπραγμάτευσης ικανοποιούσαν τους στόχους της Ουκρανίας, δεν ικανοποιούσαν τους στόχους των ΗΠΑ. Οι Ηνωμένες Πολιτείες φαίνεται ότι πίεσαν την Ουκρανία να συνεχίσει να πολεμά αντί να διαπραγματεύεται και της υποσχέθηκαν όπλα, εκπαίδευση και πληροφορίες για «όσο χρειαστεί». Ο τριήμερος πόλεμος που μπορεί να είχε τελειώσει στη Λευκορωσία, και ο πόλεμος λίγων εβδομάδων που οδήγησε σε μια υπογεγραμμένη δοκιμαστική συμφωνία στην Κωνσταντινούπολη, μετατράπηκε τώρα σε έναν πόλεμο φθοράς, όπου η Ουκρανία δεν μπορεί να κερδίσει. Η μεγάλη μάζα του ρωσικού στρατού, το μεγάλο στρατηγικό βάθος της Ρωσίας και οι ανεξάντλητες πλουτοπαραγωγικές πηγές της σε συνδυασμό με την τεχνολογία και τα σύγχρονα όπλα την καθιστά πανίσχυρη. Δεν μπορεί να ηττηθεί από έναν αντίπαλο σαν την Ουκρανία ακόμα κι αν τη βοηθά ολόκληρο το ΝΑΤΟ. Οι Ρώσοι έκαναν λάθη, παιδαριώδη στην αρχή, αλλά έχουν την πολυτέλεια στο λάθος.

Για τους Ουκρανούς κάθε λάθος σημαίνει καταστροφή

Για τους Ουκρανούς κάθε λάθος σημαίνει καταστροφή και η τελευταία αντεπίθεση αυτό ήταν. Μια απόλυτη καταστροφή. Ο στρατηγός Ζαλούσνι έμμεσα παραδέχθηκε με δηλώσεις του ότι πλέον δεν μπορεί η Ουκρανία να διεξάγει επιχειρήσεις. Σοβαροί στρατιωτικοί αναλυτές συμφωνούν ότι η Ουκρανία έχασε πάνω από 90.000 άνδρες στη λεγομένη αντεπίθεση, κατασπαταλώντας το τελευταίο μάχιμο ανθρώπινο δυναμικό της αλλά και τα τελευταία στρατηγικά της αποθέματα σε όπλα και πυρομαχικά. Τώρα θα περιμένει, απ' ό,τι φαίνεται, απλά έναν αργό θάνατο. Οι Ρώσοι πλέον δεν έχουν κανέναν λόγο να βιάζονται. Ο πόλεμος στη Γάζα έδωσε το τελειωτικό κτύπημα στις στρατηγικές εφεδρείες των Ουκρανών, καθώς η στρατιωτική βοήθεια από το ΝΑΤΟ και κυρίως από την Αμερική έχει μειωθεί και σε απόλυτους βαθμούς σε λίγο καιρό δεν θα υπάρχει.

Η Ουκρανία οδηγήθηκε σε αυτή την καταστροφική αντεπίθεση, γνωρίζοντας ότι δεν διέθετε ούτε την εκπαίδευση ή το πλεόνασμα σε πυρομαχικά ιδίως του πυροβολικού μέχρι πολεμικά αεροπλάνα, και κυρίως δεν διέθετε τις εφεδρείες για να καταστεί νικηφόρα αυτή η εκστρατεία. Το αποτέλεσμα ήταν ένα ελάχιστο μηδαμινό εδαφικό κέρδος που θα εξαερωθεί με την πρώτη ρωσική επίθεση.

Υπάρχει πλέον στην Αμερική αλλά και συνολικά στη δύση η συνειδητοποίηση ότι ο πόλεμος δεν πρόκειται να τελειώσει με μια στρατιωτική νίκη για την Ουκρανία. Και βέβαια δεν έχουν επιτευχθεί οι στόχοι που ήταν απαραίτητοι για να αναγκαστεί η Ρωσία να αποδεχθεί τις βασικές απαιτήσεις της Ουκρανίας στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Αντίθετα η Ρωσία δυναμώνει στρατιωτικά μέρα με τη μέρα. Όπως είπε και ο στρατιωτικός αναλυτής και πρώην διευθυντής επιχειρήσεων της CIA Larry Johnson: «Έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που η Ουκρανία βρισκόταν σε καλύτερη θέση στο πεδίο της μάχης ώστε να καθίσει στη θέση του ισχυρού στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων».

Η αρχή του πολέμου ήταν λάθος της Ρωσίας, το τέλος του πολέμου όμως θα είναι της Αμερικής

Ύστερα από εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς και χιλιάδες τραυματίες η Ουκρανία πιθανότατα θα αναγκαστεί να υπογράψει μια συμφωνία με τους χειρότερους όρους απ' ό,τι θα μπορούσε να είχε υπογράψει στην Κωνσταντινούπολη. Όπως και εκεί, η Ουκρανία θα πρέπει να εξακολουθήσει να εγγυάται την ουδετερότητά της, αλλά τώρα θα το κάνει χωρίς το Ντονμπάς, τη Χερσώνα και τη Ζαπορίζια, τα οποία θα μπορούσε να είχε κρατήσει. Τώρα κανείς δεν μπορεί να αποτρέψει τους Ρώσους να κινηθούν επιθετικά και να κερδίσουν και την Οδησσό και το Χάρκοβο και να κάνουν σύνορο τον Δνείπερο. Και η Ουκρανία έτσι να γίνει ένα περίκλειστο κράτος χωρίς θαλάσσιες διεξόδους. Από την Κωνσταντινούπολη, η Ουκρανία υπέστη απώλειες ζωών και εδάφους μόνο για να υπογράψει μια συμφωνία που ήταν δεν ήταν διατεθειμένη να υπογράψει στην αρχή του πολέμου. Αυτή είναι η τραγωδία. Ολόκληρος ο πόλεμος διεξήχθη για να τελειώσει με τον ίδιο τρόπο που θα μπορούσε να είχε τελειώσει λίγες εβδομάδες μετά τη ρωσική εισβολή, αλλά με χειρότερους εδαφικούς όρους και με τρομακτικά μεγαλύτερες απώλειες ζωών. Η αρχή του πολέμου ήταν λάθος της Ρωσίας, το τέλος του πολέμου όμως θα είναι της Αμερικής.