Η Γαλλία έχει αναπτύξει ένα από τα πιο εξελιγμένα συστήματα φορολόγησης στην Ευρώπη, το οποίο αντιπροσωπεύει την κορυφή του σύγχρονου κοινωνικού κράτους. Το γαλλικό μοντέλο φορολόγησης, που διαμορφώθηκε κυρίως κατά τη μεταπολεμική περίοδο, στηρίζεται σε μια ολοκληρωμένη προσέγγιση που συνδυάζει φορολογικά έσοδα με εκτεταμένες κοινωνικές παροχές. Αυτό το σύστημα αποτελεί πρότυπο για πολλές ευρωπαϊκές χώρες και συνεχίζει να εξελίσσεται προκειμένου να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες οικονομικές και κοινωνικές προκλήσεις.

Διαβάστε: Crypto: Νέοι κανόνες αδειοδότησης και ευρωπαϊκή εποπτεία για την αγορά κρυπτονομισμάτων - Έρχεται και το πλαίσιο φορολόγησης


Τι είναι το Γαλλικό μοντέλο φορολόγησης;

Το γαλλικό μοντέλο φορολόγησης οικοδομείται πάνω σε τρεις κεντρικούς πυλώνες που καθορίζουν τη φιλοσοφία και τη λειτουργία του. Η αλληλεγγύη αποτελεί την πρώτη και βασικότερη αρχή, εκφραζόμενη μέσω της συλλογικής ευθύνης όλων των πολιτών για τη στήριξη των πιο ευάλωτων μελών της κοινωνίας. Η ανακατανομή του πλούτου λειτουργεί ως δεύτερος πυλώνας, διασφαλίζοντας ότι οι οικονομικοί πόροι μεταφέρονται από τις πιο εύπορες στις λιγότερο προνομιούχες κοινωνικές ομάδες.

Η κοινωνική συνοχή, ως τρίτη θεμελιώδης αρχή, στοχεύει στη διατήρηση της κοινωνικής σταθερότητας και της εθνικής ενότητας μέσω ενός δικαίου και αποτελεσματικού συστήματος κοινωνικής προστασίας. Αυτές οι αρχές υλοποιούνται μέσω ενός περίπλοκου δικτύου φόρων, εισφορών και παροχών που καλύπτει κάθε πτυχή της κοινωνικής ζωής.


Ιστορική διαδρομή και εξέλιξη

Η γένεση του σύγχρονου γαλλικού φορολογικού συστήματος εντοπίζεται στα χρόνια της Αντίστασης και της μεταπολεμικής ανασυγκρότησης. Το 1945, υπό την καθοδήγηση του Pierre Laroque και με την υποστήριξη του Εθνικού Συμβουλίου της Αντίστασης, θεμελιώθηκε η Κοινωνική Ασφάλιση με στόχο τη δημιουργία ενός συνολικού συστήματος προστασίας που θα συνόδευε τους πολίτες από τη γέννηση έως τον θάνατο.

Κατά τις δεκαετίες του 1960 και 1970, το σύστημα γνώρισε σημαντική επέκταση, ενσωματώνοντας νέες κατηγορίες δικαιούχων και εισάγοντας πρωτοποριακές παροχές. Η δεκαετία του 1980 χαρακτηρίστηκε από τον εκσυγχρονισμό του συστήματος με την καθιέρωση του Ελάχιστου Εισοδήματος Ένταξης, που αργότερα μετεξελίχθηκε στο σημερινό Εισόδημα Κοινωνικής Αλληλεγγύης.


Τι προβλέπει για την φορολογία ;

Το γαλλικό φορολογικό σύστημα διαρθρώνεται σε άμεσους και έμμεσους φόρους, με κάθε κατηγορία να εξυπηρετεί συγκεκριμένους στόχους ανακατανομής και χρηματοδότησης δημόσιων πολιτικών. Ο φόρος εισοδήματος λειτουργεί με προοδευτική κλίμακα και υπολογίζεται σε επίπεδο οικογένειας, με συντελεστές που κυμαίνονται από 0% έως 45%. Για το 2024, οι φορολογικές κλίμακες ξεκινούν από την απαλλαγή για εισοδήματα έως 10.777 ευρώ και φτάνουν στο μέγιστο συντελεστή για εισοδήματα άνω των 168.994 ευρώ.

Ο φόρος ακίνητης περιουσίας, που αντικατέστησε τον παλαιότερο φόρο περιουσίας το 2018, εφαρμόζεται σε ακίνητα συνολικής αξίας άνω των 1.300.000 ευρώ. Παράλληλα, ο φόρος προστιθέμενης αξίας αποτελεί τη βασικότερη πηγή εσόδων με κανονικό συντελεστή 20% και μειωμένους συντελεστές για συγκεκριμένες κατηγορίες προϊόντων και υπηρεσιών.


Τι προβλέπει το Γαλλικό μοντέλο φορολόγησης για τα επιδόματα;

Οι κοινωνικές εισφορές αποτελούν το διακριτικό χαρακτηριστικό του γαλλικού μοντέλου φορολόγησης, καθώς χρηματοδοτούν το σύνολο των κοινωνικών παροχών. Οι εργαζόμενοι συνεισφέρουν περίπου 20% του μισθού τους μέσω διαφόρων εισφορών που καλύπτουν υγεία, ανεργία, συντάξεις και άλλες παροχές. Η Γενική Κοινωνική Εισφορά με συντελεστή 9,20% αποτελεί τη μεγαλύτερη μεμονωμένη κράτηση από τους μισθούς.

Οι εργοδότες φέρουν σημαντικά μεγαλύτερο βάρος, καταβάλλοντας εισφορές που μπορεί να φτάσουν το 45% του μισθολογικού κόστους. Αυτές οι εισφορές καλύπτουν όχι μόνο την υγειονομική περίθαλψη και τις συντάξεις, αλλά και τα οικογενειακά επιδόματα, την ασφάλιση εργατικών ατυχημάτων και την επαγγελματική κατάρτιση.


Σύστημα κοινωνικών παροχών και ασφάλισης

Η γαλλική Κοινωνική Ασφάλιση παρέχει ολοκληρωμένη κάλυψη σε όλους τους κατοίκους της χώρας, με την υγειονομική περίθαλψη να καλύπτει το 70% των ιατρικών εξόδων και το 100% για σοβαρές παθήσεις. Το συνταξιοδοτικό σύστημα λειτουργεί σε δύο επίπεδα, με βασική και συμπληρωματική σύνταξη, ενώ διασφαλίζεται ελάχιστη εγγυημένη σύνταξη για όλους τους πολίτες.

Τα οικογενειακά επιδόματα αποτελούν σημαντικό στοιχείο της κοινωνικής πολιτικής, με τις οικογένειες να λαμβάνουν 141,99 ευρώ μηνιαίως για δύο παιδιά και 323,71 ευρώ για τρία παιδιά. Επιπλέον, προβλέπονται επιδόματα γέννας, στεγαστικά επιδόματα και εισοδήματα κοινωνικής αλληλεγγύης για όσους αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες.


Οικονομικές επιπτώσεις και αποτελεσματικότητα

Το γαλλικό μοντέλο φορολόγησης επιτυγχάνει εντυπωσιακά αποτελέσματα στην ανακατανομή του εισοδήματος, μειώνοντας την κοινωνική ανισότητα κατά περισσότερο από 40% σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ. Η συνολική φορολογική επιβάρυνση, που ανέρχεται στο 45% του ΑΕΠ, κατατάσσει τη Γαλλία μεταξύ των χωρών με τις υψηλότερες φορολογικές επιβαρύνσεις παγκοσμίως.

Παρά τις υψηλές εισφορές εργοδοτών που δημιουργούν ανησυχίες για την ανταγωνιστικότητα, το σύστημα διατηρεί τη λειτουργικότητά του μέσω μηχανισμών μείωσης εισφορών για χαμηλόμισθες θέσεις εργασίας. Αυτή η προσέγγιση στοχεύει στην εξισορρόπηση μεταξύ κοινωνικής προστασίας και οικονομικής ανάπτυξης.


Σύγχρονες προκλήσεις και μελλοντικές προοπτικές

Το γαλλικό μοντέλο φορολόγησης αντιμετωπίζει σημαντικές προκλήσεις που απαιτούν προσαρμογές και μεταρρυθμίσεις. Η δημογραφική γήρανση ασκεί αυξανόμενες πιέσεις στο συνταξιοδοτικό σύστημα και την υγειονομική περίθαλψη, ενώ η παγκοσμιοποίηση δημιουργεί πιέσεις για φορολογικό ανταγωνισμό.

Η ανάπτυξη της ψηφιακής οικονομίας και των νέων μορφών εργασίας θέτει επιπλέον ερωτήματα για την προσαρμογή του συστήματος στις σύγχρονες εργασιακές συνθήκες. Οι μεταρρυθμίσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη στοχεύουν στη διατήρηση της βιωσιμότητας του συστήματος χωρίς να θυσιάζουν τις βασικές αρχές κοινωνικής αλληλεγγύης και προστασίας που το χαρακτηρίζουν.