Στη δηµιουργία κρατικού πρακτορείου διανοµής Τύπου φαίνεται πως προσανατολίζεται η κυβέρνηση. Σηµειώνεται πως το σενάριο για τη δηµιουργία ενός δεύτερου πρακτορείου διανοµής Τύπου, το οποίο θα αµφισβητήσει την απόλυτη κυριαρχία του «Αργους» στο συγκεκριµένο µέτωπο (µετά τη διάλυση του πρακτορείου «Ευρώπη») επαναφέρει στο προσκήνιο και µερίδα εκδοτών που πρόσκεινται στον κυβερνητικό παράγοντα.

Οπως είχε γράψει το Secret στο παρελθόν, εµπνευστές των σχετικών ζυµώσεων είναι κατά βάση ο Κώστας Βαξεβάνης του «Documento», που ως γνωστόν συνιστά τον φορέα των µεγαλύτερων επιθέσεων σε βάρος της αξιωµατικής αντιπολίτευσης και του Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλά και παντός είδους εχθρού του Μεγάρου Μαξίµου και σε δεύτερο επίπεδο ο εκδότης των εφηµερίδων «∆ηµοκρατία», «Espresso» και «Ορθόδοξη Αλήθεια», Γιάννης Φιλιππάκης, µε τα ουκ ολίγα προβλήµατα που αντιµετωπίζει αυτό το διάστηµα.

Αµφότεροι είναι κοινό µυστικό ότι επιχειρούν εδώ και καιρό να αναστρέψουν τις εντυπώσεις που δηµιουργούν για τις εφηµερίδες τους τα δελτία κυκλοφορίας, έχοντας ως κεντρική στόχευση να ελέγξουν προς όφελός τους το εν λόγω πεδίο. Είναι χαρακτηριστικό, άλλωστε, ότι ο Κώστας Βαξεβάνης δηµοσιοποιεί εδώ και µερικούς µήνες τη δική του εκτίµηση για την κυκλοφορία του εντύπου που εκδίδει, η οποία αρκετές φορές ήταν µεγαλύτερη από το ίδιο το τιράζ της εφηµερίδας...

Οι κινήσεις των δύο εκδοτών ενθαρρύνονται και από το Μέγαρο Μαξίµου, το οποίο είναι κοινό µυστικό ότι έχει σε πρώτη προτεραιότητα τον έλεγχο κάθε πτυχής του εγχώριου µιντιακού συστήµατος. Μάλιστα, πρόσωπα που δρουν για λογαριασµό του περιβάλλοντος Τσίπρα προσπαθούν να βάλουν στο παιχνίδι και άλλα φιλοκυβερνητικά έντυπα, όπως την «Εφηµερίδα των συντακτών» και τη «Νέα Σελίδα» του Ηλία Λιβάνη.

Ανασταλτικό παράγοντα, ωστόσο, για τις όποιες εξελίξεις συνιστούν τα ουκ ολίγα παράπονα που εκφράζονται από τις διοικήσεις των δύο εντύπων για την προνοµιακή -όπως επισηµαίνουν- αντιµετώπιση της οποίας τυγχάνει ο Κώστας Βαξεβάνης σε επίπεδο πληροφόρησης από το κυβερνητικό στρατόπεδο. Κατά τα άλλα, αξίζει να σηµειωθεί ότι η εµπλοκή Φιλιππάκη στις σχετικές συζητήσεις θα µπορούσε να είναι άλλο ένα άνοιγµα στον κυβερνητικό παράγοντα (πέραν της φιλοκυβερνητικής γραµµής της «∆ηµοκρατίας»), ενόψει των ενεργειών του για τον εξωδικαστικό συµβιβασµό και, γενικότερα, για την επίλυση του γόρδιου δεσµού της ρευστότητας του οµίλου του.