Μπορεί η κυβέρνηση να επιχειρεί να στρέψει τα φώτα της δημοσιότητας στις διαβουλεύσεις για την «επόμενη ημέρα», ωστόσο για να φτάσουμε εκεί, οι πολίτες θα πρέπει να περάσουν διά πυρός και σιδήρου, με ένα νέο γύρο περικοπών και επιβαρύνσεων, από τον οποίο δεν υπάρχει η παραμικρή δίοδος διαφυγής.

Με φόντο τις αναλύσεις που «βλέπουν» πιο κοντά τις πρόωρες εκλογές, έτσι ώστε η κυβέρνηση να μη βρεθεί αντιμέτωπη με τις αιματηρές μειώσεις συντάξεων και τις νέες φορολογικές επιβαρύνσεις που έχει ήδη συμφωνήσει για τη μεταμνημονιακή περίοδο, το κείμενο του Επικαιροποιημένου Μνημονίου καταρρίπτει και τους τελευταίους μύθους.

Το πρώτο συμπέρασμα είναι ότι οι δανειστές δεν αφήνουν ανοικτό το παραμικρό ενδεχόμενο για δημοσιονομική χαλάρωση μετά το 2018. Αντιθέτως, η κυβέρνηση, εκτός από την ψήφιση του Προϋπολογισμού για το 2018, που προβλέπει πλεόνασμα 3,5%, θα πρέπει έως τον Μάιο του 2018 να έχει υιοθετήσει ως βασικό παραδοτέο το Μεσοπρόθεσμο 2019-2022, με πρόβλεψη για διατήρηση του 3,5%, ήτοι να θεσμοθετήσει λιτότητα διαρκείας για 5 έτη, δηλαδή και για την 3ετία μετά τη λήξη του 3ου Μνημονίου.

Υπάρχει περιθώριο αποφυγής των περικοπών σε κύριες και επικουρικές συντάξεις ή της μείωσης του αφορολογήτου, που ψηφίστηκαν τον Ιούνιο; Απολύτως όχι. Αντιθέτως, οι δανειστές καθιστούν για μια ακόμα φορά σαφές ότι η κρίσιμη τέταρτη αξιολόγηση, που πρέπει να έχει «κλείσει» τον Ιούνιο, θα φέρει έναν χρόνο νωρίτερα το «ψαλίδισμα» του αφορολογήτου κατά 3.000 ευρώ, αν το ΔΝΤ και οι Ευρωπαίοι κρίνουν ότι με αυτόν τον τρόπο θα διασφαλιστεί ο στόχος για πλεόνασμα 3,5% το 2019.

Η ανάλυση της Deutsche Bank πάει, μάλιστα, ένα βήμα παραπέρα, εκτιμώντας ότι η πρόωρη μείωση του αφορολογήτου θα γίνει ούτως ή άλλως, ως αντιστάθμισμα στα μέτρα ελάφρυνσης του Χρέους και της προστατευτικής «ομπρέλας» που θα ανοίξουν οι Ευρωπαίοι, έτσι ώστε η Ελλάδα να μην «πνιγεί» στις αγορές μετά τον Αύγουστο.

Οσον αφορά, δε, στα περιβόητα αντίμετρα, δηλαδή στις φοροελαφρύνσεις που έχει ψηφίσει η κυβέρνηση, οι δανειστές καθιστούν σαφές ότι η δοσολογία τους, μέσω δευτερογενούς νομοθεσίας (Αποφάσεις), θα αποφασιστεί μετά την αξιολόγηση του κατά πόσο θέτουν σε κίνδυνο την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων.

Κι επειδή η ένταση της λιτότητας δεν μπορεί παρά να «γεννήσει» νέες στρατιές οφειλετών και χρεών, κυβέρνηση και δανειστές συμφώνησαν σε ένα ακόμα πιο ασφυκτικό πλαίσιο για το κυνήγι όσων χρωστάνε. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται το νέο σύστημα -υπό διερεύνηση η δυνατότητα εφαρμογής του- ηλεκτρονικής πληρωμής των φορολογικών υποχρεώσεων σε μηνιαία βάση.

Πηγή: Ελευθερία του Τύπου