Μπορεί να είναι πρωτόγνωρη για τον ΣΥΡΙΖΑ η ιστορία της εκλογής προέδρου από τη βάση, ωστόσο τα όσα συµβαίνουν όλο αυτό το διάστηµα είναι εντελώς ξένα µε την κουλτούρα του χώρου.

Μετά την αποχώρηση από την ηγεσία του ιστορικού ηγέτη της ανανεωτικής Αριστεράς, Λεωνίδα Κύρκου, έχουν εκλεγεί σε συνέδρια τρεις πρόεδροι. Ο Νίκος Κωνσταντόπουλος (το 1994) απέναντι στους Αλέκο Αλαβάνο, Φώτη Κουβέλη και Μιχάλη Παπαγιαννάκη, ο Αλέκος Αλαβάνος (το 2004) απέναντι στον Μιχάλη Παπαγιαννάκη και ο Αλέξης Τσίπρας (το 2008) απέναντι στον Φώτη Κουβέλη.

Τα συνέδρια ήταν πολιτισµένα, ενώ και ο προεκλογικός διάλογος ήταν σε αµιγώς πολιτικό πλαίσιο και πάντα µε συντροφικούς όρους. Οι εξελίξεις µετά την (αξιοπρεπή) παραίτηση του κ. Τσίπρα µαρτυρούν την πλήρη κατάπτωση του ΣΥΡΙΖΑ. Παρά τις µεµονωµένες προσπάθειες από υποψηφίους και στελέχη, η συζήτηση µετατράπηκε σε προσωπική αντιπαράθεση, µε χτυπήµατα κάτω από τη ζώνη, χωρίς ίχνος πολιτικότητας. Το κλίµα που επικρατεί οδηγεί µε µαθητική ακρίβεια στη διάσπαση, η οποία ήδη έχει επέλθει σε συναισθηµατικό επίπεδο.

*Δημοσιεύθηκε στο ένθετο ‘’Secret’’ της εφημερίδας «Παραπολιτικά» στις 16/9