Ακατάσχετη παροχολογία, μπαράζ οικογενειακών βολεμάτων μέσω τροπολογιών που κατατέθηκαν την τελευταία εβδομάδα στη Βουλή, και διορισμοί «ημετέρων» χωρίς κανένα μέτρο συνθέτουν το κλίμα μέσα στο οποίο ο Αλέξης Τσίπρας θα παρουσιάσει το απόγευμα της Δευτέρας το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ για τις εκλογές της 7ης  Ιουλίου.

Η σημειολογία του μέρους που επιλέχθηκε είναι χαρακτηριστική του τέλους μιας εποχής που θα μείνει στην πολιτική ιστορία ως «πρώτη (ίσως και τελευταία) φορά αριστερά».

Το Μέγαρο Μουσικής όπου θα λάβει χώρα η παρουσίαση του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ συμβολίζει το «αστικό» και έρχεται σε απόλυτη αντίθεση με τον Ιανουάριο του 2015 που ο λίγων ωρών τότε πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας είχε σπεύσει να καταθέσει λουλούδια στο σκοπευτήριο της Καισαριανής θέλοντας έτσι να σηματοδοτήσει την αλλαγή του παλιού που ευαγγελιζόταν πριν εκλεγεί. Μια αλλαγή που όχι μόνο δεν ήρθε αλλά αντίθετα έξι μόλις μήνες μετά την πρώτη του εκλογή, η χώρα υπέγραψε το τρίτο μνημόνιο, αντίθετα απ’ όλες τις προεκλογικές εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ.

Στον ίδιο με τότε ρυθμό, ο ΣΥΡΙΖΑ αναμένεται να κάνει λόγο για 500.000 νέες θέσεις εργασίας, πλήρους απασχόλησης με έμφαση στους νέους εργαζόμενους και τις γυναίκες καθώς και κίνητρα για προσλήψεις νέων εργαζομένων.

Επιπλέον αναμένεται να υποσχεθεί νέα αύξηση κατώτατου μισθού, ένα οικονομικό πρόγραμμα για την ενίσχυση της μεσαίας τάξης, ενώ φυσικά θα επαναλάβει τα διλήµατα που προσπαθεί να θέσει στο εκλογικό σώµα, με πολύ χαμηλό ποσοστό επιτυχίας αν κρίνουμε από τα αποτελέσματα των εκλογών της 26ης Μαΐου. Το υποτιθέμενο δίλλημα Τσίπρα θα είναι το γνωστό πλέον «Ή με τους πολλούς ή με την ελίτ».

Με λίγα λόγια, από το Μέγαρο Μουσικής, ο Αλέξης Τσίπρας πρόκειται να ανακοινώσει ένα νέο πακέτο παροχών μολονότι όλες οι παροχές που ανήγγειλε και υλοποίησε πριν από τις ευρωεκλογές δεν φάνηκαν να αλλάζουν τις διαθέσεις της κοινής γνώμης, ο Αλέξης Τσίπρας, όντας στριμωγμένος από κάθε άποψη δείχνει αποφασισμένος να εξαντλήσει κάθε περιθώριο, και ενδεχομένως προηγούμενο προεκλογικών παροχών.

Αυτό που πάντως προξενεί τη μεγαλύτερη εντύπωση είναι η προσπάθεια αντιγραφής του οικονομικού προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας με το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα να αφορά την έμφαση στην δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, την μείωση των φόρων και την προσέλκυση επενδύσεων, παρά το βεβαρυμένο παρελθόν του ΣΥΡΙΖΑ στην διακυβέρνηση.