Ο Παύλος Πολάκης δεν είναι ένας βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ που απλώς φωνασκεί και τσακώνεται µε τους πολιτικούς του αντιπάλους. Ο Παύλος Πολάκης είναι ρόλος ή, για να χρησιµοποιήσουµε τα λόγια του Ευάγγελου Βενιζέλου, «είναι ένα ακραίο φαινόµενο πολιτικής αισθητικής, το οποίο λειτουργεί και ως µήνυµα προς τους πολίτες».

Ας πάρουµε, όµως, τα πράγµατα από την αρχή. Ο Παύλος Πολάκης δεν υπήρχε ποτέ στον ΣΥΡΙΖΑ όσο το κόµµα ήταν µικρό και πάλευε για την πολιτική του επιβίωση. Υποτίθεται ότι ο κ. Πολάκης ανήκε στην εξωκοινοβουλευτική Αριστερά και το ΝΑΡ (σ.σ.: διάσπαση του ΚΚΕ µετά το 1989), ωστόσο το 2012 ανέπτυξε σχέσεις µε το σχήµα ΕΠΑΜ (Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο) του ∆ηµήτρη Καζάκη, το οποίο χαρακτηριζόταν από τις εθνικιστικές θέσεις του και την ακραία ρητορική του περί κατοχής κ.λπ.

Η ετερόκλητη ώσµωση που επικράτησε στις πλατείες των «αγανακτισµένων», καρπός των οποίων ήταν και η κυβερνητική συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛ., οδήγησε τον Π. Πολάκη στην Κουµουνδούρου. Προηγήθηκαν οι συναναστροφές του µε τον ίδιο τον Αλ. Τσίπρα, όταν ο τελευταίος απολάµβανε τις διακοπές του στη Νότια Κρήτη και ο κ. Πολάκης µε την ιδιότητα του δηµάρχου Σφακίων έπαιζε τον ρόλο του… ξεναγού. Σταδιακά εντάχθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ και στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 εκλέχτηκε βουλευτής Χανίων.

Κυβερνητικά πόστα

Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ τού ανέθεσε κυβερνητικά πόστα, αυτά του υφυπουργού Εσωτερικών και του αναπληρωτή υπουργού Υγείας. Από όπου και αν πέρασε, η θητεία του χαρακτηρίστηκε από τις ρητορικές του εξάρσεις, τις συγκρούσεις, την απρεπή συµπεριφορά, τον σεξιστικό λόγο. Σε σταθερά οργισµένο ύφος, στη βάση της λογικής «σας έχω» και «µόνος µου και όλοι σας», παρίστανε τον «Ροµπέν των φτωχών», εµφανιζόµενος ότι συγκρίνεται µε το σύστηµα. Ακόµα και αν αυτό είχε να κάνει µε την απαγόρευση του καπνίσµατος σε κλειστούς χώρους, κάτι που αποτέλεσε εστία καυγά µε τον Ευρωπαίο επίτροπο για την Υγεία, ο οποίος είχε αντιδράσει σφόδρα µε αφορµή µια φωτογραφία του κ. Πολάκη να καπνίζει µέσα στο υπουργείο!

Κατά καιρούς έχει συγκρουστεί µε στελέχη της Ν.∆. και του ΠΑΣΟΚ, απειλώντας µάλιστα ότι θα τους βάλει φυλακή, έστω και αν κανένας από όσους κατηγόρησε ή συκοφάντησε δεν βρέθηκε εντέλει ενώπιον της ∆ικαιοσύνης. Παράλληλα, έκανε ανοίκειες επιθέσεις σε δικαστικές ενώσεις, δηµοσιογράφους και… «βοθροκάναλα», σε ιατρικούς συλλόγους, διοικητές νοσοκοµείων, συνδικαλιστές, δηµάρχους κ.λπ.

Ζητούν αποπομπή

Όλα τα προαναφερθέντα οδήγησαν ακόµα και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να ζητούν από τον κ. Τσίπρα να τον αποπέµψει. Ματαίως, φυσικά, έστω και αν κάποια στιγµή η Γραµµατέας της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Ολγα Γεροβασίλη, του έκανε αυστηρές συστάσεις. ∆ιότι η ιστορία του Π. Πολάκη και πολύ περισσότερο τα γεγονότα δείχνουν ότι δεν πρόκειται για «τον τρελό του χωριού», αλλά για µια κεντρική φιγούρα, που διαµορφώνει συνειδήσεις και απευθύνεται σε συγκεκριµένα ακροατήρια. Μετά, δε, από ένα διάστηµα που -λόγω και των εσωκοµµατικών αντιδράσεων- είχε συµµαζευτεί, τώρα πλέον έχει αποθρασυνθεί.

Τι φοβάται

Οι πιο παρατηρητικοί διαπιστώνουν ότι ο Π. Πολάκης έχει βγει στο «σκληρό µεϊντάνι» τις τελευταίες εβδοµάδες µετά την εκλογή Ανδρουλάκη και τη δυναµική που διαµορφώνει το Κίνηµα Αλλαγής. Αρχής γενοµένης από την Κρήτη, όπου το προπύργιο του ΣΥΡΙΖΑ, όπως κατέδειξε και µια πρόσφατη δηµοσκόπηση της GPO για τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ», αρχίζει να γέρνει και πάλι προς το ΚΙΝ.ΑΛ. Και γίνεται ειδική αναφορά για την Κρήτη διότι αποτελεί την εκλογική περιφέρεια από όπου έλκει την καταγωγή του ο πρωθυπουργός. Όσοι ξέρουν καλά την Κρήτη γνωρίζουν ότι εδώ και δεκαετίες διχάζεται σε µητσοτακικούς και αντιµητσοτακικούς, για αυτό και ο Πολάκης προσπαθούσε -και έως έναν βαθµό το πετύχαινε- όλα αυτά τα χρόνια να απευθύνεται στους ψηφοφόρους που διακατέχονται από έντονα αρνητικά αισθήµατα για την πολιτική οικογένεια Μητσοτάκη.

Βλέποντας, ωστόσο, ότι η εκλογή του Ανδρουλάκη, επίσης Κρητικού στην καταγωγή, απειλεί σφόδρα την κυριαρχία του στο νησί, ύψωσε ακόµα περισσότερο τους τόνους, φτάνοντας στο σηµείο να κάνει τις χυδαιότητες µε το «τσίγκινο σωβρακάκι» απέναντι στον υπουργό Ανάπτυξης, Α. Γεωργιάδη, και την «ακτιβιστική» ενέργεια της κατάληψης του βήµατος της Βουλής για µιάµιση ώρα.

Έτοιμος για όλα

Ο Π. Πολάκης δείχνει, δηλαδή, διατεθειµένος να πράξει οτιδήποτε χρειάζεται προκειµένου να κρατάει σε εγρήγορση ή και να ενεργοποιεί τα ένστικτα των πλέον ακραίων τµηµάτων της κοινωνίας. Ποιοτικά στοιχεία των ερευνών δείχνουν ότι η τακτική Πολάκη µπορεί να απωθεί και να αποµακρύνει τους κεντρώους και µετριοπαθείς κεντροαριστερούς ψηφοφόρους, ταυτόχρονα, όµως, µπετονάρει τα «λούµπεν» ακροατήρια που παραδοσιακά έχουν εκλογική σχέση µε τον ΣΥΡΙΖΑ. Προς επιβεβαίωση, µάλιστα, της επιρροής του έρχεται το γεγονός ότι, µε αφορµή τη Νovartis και τις υποθέσεις Γεωργιάδη και Αβραµόπουλου, που αρχειοθετήθηκαν, 48 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ «στοιχήθηκαν» πίσω από τον Πολάκη και υπέγραψαν σχετική ερώτηση.

Ποιοι τον στήριξαν

Οι παροικούντες τη ΣΥΡΙΖΑϊκή Ιερουσαλήµ κατέγραψαν, βεβαίως, ότι δεν συνυπέγραψαν την ερώτηση οι Τσακαλώτος, Φίλης, Σκουρλέτης, Βούτσης, Βίτσας κ.ά. Τον στήριξε, ωστόσο, σύσσωµη η «προεδρική φρουρά», η οποία, παράλληλα, είναι αυτή που στηρίζει φανατικά (και) τον Κ. Βαξεβάνη. Κάπως έτσι, λοιπόν, διαµορφώνεται η «τρόικα» Πολάκη - Βαξεβάνη - Καρτερού, η οποία αποτελεί «πολιορκητικό κριό» του ΣΥΡΙΖΑ και ωθεί τον Αλέξη να κάνει «Κούγκι» το πολιτικό σύστηµα.

*Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά στις 5 Φεβρουαρίου 2022.