Διαβάζοντας ιστοσελίδες τουρκικών τηλεοπτικών σταθμών και εφημερίδων, τις τελευταίες ημέρες, με έκπληξη διαπιστώνει κάποιος, ότι μεγαλύτερη έκταση έχει πάρει η παραίτηση από το υπουργικό αξίωμα του Κώστα Καραμανλή του Αχιλλέα από αυτήν καθεαυτήν την τραγωδία στα Τέμπη με τους 57 νεκρούς και τους δεκάδες τραυματίες.

Και το βασανιστικό ερώτημα, που κυριαρχεί, είναι γιατί στην Τουρκία με τις 48.000 καταμετρημένους νεκρούς και τις δεκάδες χιλιάδες χωμένους κάτω από τα ερείπια, και εκείνους που απομακρύνθηκαν με τα «μπάζα», δεν έγινε καμία ανάληψη πολιτικής ευθύνης. Και η εξήγηση είναι και σύμφωνη με την άποψή μας, ότι ο Κώστας Καραμανλής απέδειξε πως η πολιτική ευθιξία είναι απαράβατος κανόνας οικογενειακής συμπεριφοράς και πολιτικής νοοτροπίας που κληροδοτήθηκε από τον Εθνάρχη. Και η αναγγελία της παραίτησής του από το υπουργικό αξίωμα, στον τόπο της τραγωδίας, είναι η επιβεβαίωση των ευαισθησιών του χαρακτήρα του και της ανθρωπιάς του. Είναι όμως και πολιτική πράξη, με ασυνήθιστες στην εποχή μας ηθικές διαστάσεις.

Διότι είναι μία πολιτική απόφαση που δεν επιβεβαιώνει μόνο την ύπαρξη των πολιτικών αντανακλαστικών και της κοινωνικής ευαισθησίας του, αλλά και τη βαριά οικογενειακή παράδοση, η οποία συνεχίζεται με σοβαρότητα και ευσυνειδησία. Την πολιτική παράδοση, που έχει αποδειχτεί τα τελευταία και πλέον 50 χρόνια πόσο διαφέρει από τις πολιτικές συμπεριφορές όλων εκείνων που επικαλούνται χιλιάδες προσχηματικούς λόγους, για να διατηρήσουν τα υψηλά πολιτικά αξιώματά τους.

Έτσι εξηγείται γιατί πέφτει στο κενό η επιχείρηση έξαρσης του αντικαραμανλισμού από την ηγετική παρέα του ΣΥΡΙΖΑ, και όχι μόνο, με κύριο στόχο βέβαια τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και τη Νέα Δημοκρατία. Και όπως επιβεβαιώνεται από τις δημοσκοπήσεις τις τελευταίες εβδομάδες, αλλά και τη σοβαρή πολιτική ανάλυση, η απαξίωση της ηγετικής παρέας του ΣΥΡΙΖΑ είναι καταγεγραμμένη και δεδομένη.

Γι’ αυτό, όσο και αν επιδιώκει αυτή η «παρεούλα» να παραπλανήσει την ελληνική κοινωνία με ψευδολογίες και φήμες πεζοδρομιακής προέλευσης, δεν βρίσκει ανταπόκριση στον ελληνικό λαό. Διότι είναι τέτοια η απαξίωση της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά του Αλέξη Τσίπρα στη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας, που θεωρείται μειωτική για τη νοημοσύνη και περισσότερο την κοινωνική αξιοπρέπεια του Έλληνα πολίτη η πολιτική στήριξη αυτής της «παρεούλας», η οποία πέρασε στην ιστορία για τις αμέτρητες εγκληματικές πολιτικές «γκάφες» της. Όπως εκείνο το δημοψήφισμα για το μέλλον μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το οποίο ντρεπόμαστε ακόμη και να θυμόμαστε!!!

Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 18/3