Γέννημα θρέμμα Εβρίτης, ο Χρήστος Δερμεντζόπουλος έζησε τα παιδικά του χρόνια στην Ορεστιάδα.

Στα 18 του μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη για σπουδές στη Νομική του Αριστοτελείου Πανεπιστήμιου. Παράλληλα με την ενεργό δικηγορία σε διάφορα γραφεία, έκανε μεταπτυχιακό στο Διεθνές Δίκαιο. Αποφασίζει να κάνει ένα ακόμη στη Διοίκηση Επιχειρήσεων, στο Λονδίνο.

«Εντάχθηκα σε πρόγραμμα εναλλαγής πανεπιστημίων, Βοστόνη, Λονδίνο, Σαγκάη, ήταν μέρος της πρακτικής εξάσκησης. Επρόκειτο για τρομερή εμπειρία, ήρθα αντιμέτωπος με διαφορετικές νοοτροπίες άλλη φιλοσοφία ζωής». Επιστρέφοντας στην Ελλάδα ξέφυγε για λίγο από τη Νομική και ασχολήθηκε με τον χώρο της Ναυτιλίας. «Το μικρόβιο της πολιτικής, ωστόσο, κυκλοφορούσε στο αίμα μου», χωρίς, όπως λέει, ποτέ ο ίδιος να το φανταστεί.

«Η πολιτική καλλιεργήθηκε, υπήρχε καθημερινά στη ζωή μου από παιδί… Ο πατέρας μου ήταν 10 χρόνια βουλευτής της ΝΔ, υπουργός Παιδείας επί κυβέρνησης Σαμαρά. Μας διοχέτευσε όλη την αγάπη του για τα κοινά, σε εμένα αλλά και τη μεγαλύτερη -κατά 5 χρόνια- αδελφή μου Μελίνα». Δηλώνει Παναθηναϊκός, αλλά παραπονιέται ότι δεν προλαβαίνει και πολύ να παρακολουθεί τις εξελίξεις. Στο ερώτημα για το ζώδιό του απαντά γελώντας: «Το χειρότερο! Έτσι λένε για τον Δίδυμο, μας έχουν αδικήσει».

Πάντα κοντά του

Ο Χ. Δερμεντζόπουλος δεν κρύβει την ιδιαίτερη αδυναμία στην αδελφή του, τη Μελίνα. Είναι, όπως λέει, πάντα κοντά του στα δύσκολα και όταν χρειάζεται τη βοήθεια του… κοινού πάντα την καλεί: «Είναι πολύ αξιόλογη, τίποτα δεν της έχει χαριστεί. Είμαι πολύ περήφανος για την αδερφή μου, είναι ένας άνθρωπος που μπορώ να βασιστώ. Στεκόμαστε δίπλα ο ένας στον άλλον πάντα. Είναι αντιπεριφερειάρχης στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας».

Εσωστρεφής, υπομονετικός, που σιχαίνεται την αναβλητικότητα, ψυχαναγκαστικός στο να μην αφήνει εκκρεμότητες, τον διακρίνουν η ειλικρίνεια και ένας συγκρατημένος αυθορμητισμός, όταν μιλάει για τον εαυτό του…  κάτι καταφέρνει να αποφεύγει: «Θα είμαι ειλικρινής, δεν περίμενα να ασχοληθώ με τη πολιτική, στον βαθμό που είχε φτάσει ο πατέρας μου. Προφανώς είχα άποψη από μικρός!». Η πολιτική τον έχει βοηθήσει πολύ, να διαβάζει τους ανθρώπους, ενώ δηλώνει ότι του αρέσει «η επαφή με τον κόσμο».

«Από το σχολείο»

«Ήμουν πολύ ενεργός από το σχολείο, πρόεδρος στο δεκαπενταμελές. Ποτέ δεν με καθοδήγησε ο πατέρας μου, δεν μου είπε ποτέ: βάλε για πρόεδρος. Με έλκυε η ενασχόληση με τα κοινά. Από το σχολείο και μετά στη Νομική, ήμουν στη Νεολαία της ΝΔ, αργότερα πρόεδρος των μεταπτυχιακών και υποψήφιων διδακτόρων. Ο πρωθυπουργός το 2016 έκανε ένα τεράστιο άνοιγμα στους νέους, ήμουν 32, μου πρότεινε να κατέβω υποψήφιος στον Έβρο». Αφοπλιστικά παραδέχεται: «Δεν πίστευα ότι θα έρθει εκείνη ή ώρα που θα κατέβω και εγώ στην πολιτική. Δεν ήταν εύκολη απόφαση. Αφήνεις φιλοδοξίες επαγγελματικές που έχεις επενδύσει. Ωστόσο, θεωρώ πως η πολιτική έχει ημερομηνία λήξης».

«Η πιο δυνατή αντιπολίτευση»

Μπορεί ένας νέος πολιτικός να πρέπει να ξεπεράσει το πρότυπο του πατέρα πολιτικού; «Η πιο δύσκολη και δυνατή αντιπολίτευση που αντιμετώπισε ο πατέρας μου ήταν από την αδελφή μου και εμένα. Για πάρα πολλά ζητήματα. Αλλά άκουγε. Είχε το χάρισμα να σε ακούει και να συλλέγει απόψεις. Το ίδιο κάνω και εγώ. Ακούω προσεκτικά τους ανθρώπους που γνωρίζουν βιωματικά ένα θέμα». Ο πατέρας του άσκησε κριτική για την πρώτη κοινοβουλευτική του θητεία; «Προς το παρόν χαίρεται σε υπερθετικό βαθμό τον ρόλο του παππού και είναι κοντά στα εγγονάκια του, αλλά η αλήθεια είναι ότι έχει άποψη για ό,τι συμβαίνει. Κάνει κριτική και μάλιστα σκληρή. Προφανώς επιζητώ την συμβουλή του αλλά κρατά και αποστάσεις, γιατί θεωρεί ότι πρέπει να κάνω την πορεία μου και να μάθω από τα λάθη μου».

Κριτική τού ασκήθηκε για το μοντέλο της οικογενειοκρατίας; «Περίμενα ότι ο κόσμος θα συζητά, ο Δερμεντζόπουλος κατεβάζει τον γιο του, ότι υπάρχει μια διάδοχη κατάσταση! Δεν το άκουσα αυτό. Το θεώρησαν αυτονόητο; Όχι, γιατί ο κόσμος απαιτούσε ειλικρίνεια και νέους ανθρώπους στην πολιτική. Έδειξα με την πορεία μου ότι πραγματικά είμαι αυτόνομος, δημιούργησα νέους κύκλους ανθρώπων, έδειξα ότι είμαι ενημερωμένος για τα προβλήματα και έχω απαντήσεις».

«Θέλει να ακούει απόψεις»

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει επενδύσει στον διάλογο, «έχει αποδείξει ότι θέλει να ακούει απόψεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι την προηγούμενη θητεία, αν κάποιος ήθελε να δει τον πρωθυπουργό, μέσα σε 15 ημέρες είχε κλειστεί συνάντηση. Αυτό σημαίνει ότι είναι προσβάσιμος, προσιτός. Προσωπικά για όσα προβλήματα αντιμετώπιζε ο νομός είχα τη χαρά και την τιμή να συνομιλώ με τον Κ. Μητσοτάκη».

Μιλώντας για τον νομό που εκλέγεται παραδέχεται πως «υπήρχε μια νοοτροπία τα περασμένα χρόνια από τους κατοίκους: πού είναι οι υπουργοί, μας έχουν ξεχάσει. Αυτό άλλαξε όλο το προηγούμενο διάστημα από τη συνεχή και συστηματική δουλειά τόσο των υπουργικών κλιμακίων όσο και του πρωθυπουργού». Μόλις 39 ετών, θέλει με πάθος και πολλή όρεξη να βοηθήσει τους νέους: «Δεν συμμερίζομαι καθόλου την αντίληψη ότι οι νέοι έχουν απαξιώσει την πολιτική. Έχουν άποψη, γνωρίζουν, έχουν προτάσεις και λύσεις. Το θέμα είναι να μιλήσεις στη δικιά τους γλώσσα».

*Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή.