Αλλαγή πλεύσης από Ανδρουλάκη: Από τις κλειστές πόρτες µέχρι το προσκλητήριο των προοδευτικών δυνάµεων - Ο στόχος των ευρωεκλογών
Ο Νίκος Ανδρουλάκης "παίζει τα ρέστα του" στις ευρωεκλογές για ένα ισχυρό ποσοστό που θα φέρει το ΠΑΣΟΚ στη δεύτερη θέση - Οι εισηγήσεις για σκληρή αντιπολίτευση και τα ενδεχόμενα ρήγματα
Γιωργος Πιερρος
«Αν είµαστε αξιωµατική αντιπολίτευση και θα έχουµε τη δύναµη στις ευρωεκλογές θα πάρω όλες τις πρωτοβουλίες που χρειάζεται για να υπάρξει η δύναµη η προοδευτική που θα µπορέσει να αντιµετωπίσει τον Μητσοτάκη στις εθνικές εκλογές», τόνισε στη συνέντευξη που παραχώρησε αυτή την εβδοµάδα ο Νίκος Ανδρουλάκης. ∆ιαβάζοντας πίσω από τις λέξεις, κατανοεί κάποιος ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ουσιαστικά αλλάζει γραµµή. Από τις κλειστές πόρτες για διαύλους µε τις άλλες δυνάµεις της Κεντροαριστεράς, απευθύνει ο ίδιος ένα προσκλητήριο στις προοδευτικές δυνάµεις.
Με έναν ξεκάθαρο όρο βέβαια, να είναι το ΠΑΣΟΚ η κυρίαρχη δύναµη στην Κεντροαριστερά, δηλαδή αυτή που θα βάλει τους όρους στο τραπέζι. Κάτι που σηµαίνει ότι προαπαιτούµενο είναι να κατακτήσει τη δεύτερη θέση το ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές µε ένα ποσοστό από 16% και πάνω, ώστε να αποτυπωθεί και επίσηµα η κυριαρχία του επί του ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα, ο Νίκος Ανδρουλάκης -πέρα από τους όρους που περιέγραψε γι’ αυτό το προσκλητήριο που απευθύνει- έδειξε και το µοντέλο που θέλει να ακολουθηθεί για τις συνεργασίες αυτές, µετά τις ευρωεκλογές.
«Θα γίνει κάλεσµα σε όλες τις προοδευτικές δυνάµεις, όπως έγινε στον ∆ήµο της Αθήνας. ∆εν θα γίνουµε µέρος του προβλήµατος του ΣΥΡΙΖΑ. ∆ιαφωνώ µε τις συγκολλήσεις κοµµάτων», υπογράµµισε και συµπλήρωσε ότι το µοντέλο ∆ούκα είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Αναφερόµενος µάλιστα στη στήριξη Ζαχαριάδη στον Χάρη ∆ούκα στον δεύτερο γύρο για τον ∆ήµο της Αθήνας, σηµείωσε ότι το 14% και το 12% δεν κάνουν 55%, για να απαντήσει εµµέσως πλην σαφώς σε όσους µιλούν για συµπόρευση των δύο κοµµάτων.
Με αυτά τα δεδοµένα είναι ξεκάθαρο ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης «παίζει τα ρέστα του» στις ευρωεκλογές για ένα ισχυρό ποσοστό στη δεύτερη θέση, προκειµένου να βάλει τους δικούς του όρους στην πολιτική σκακιέρα και να προσπαθήσει να µεταφέρει τη στρατηγική, που έφερε τη νίκη στην Αθήνα, στην πανελλαδική κάλπη των ευρωεκλογών. Στη µεγάλη εικόνα όλα αυτά εξαρτώνται από το αν το ΠΑΣΟΚ δηµιουργήσει τους όρους για να παρουσιάζεται ως το εν δυνάµει αντίπαλον δέος της Ν.∆. Στρατηγική που σε µεγάλο βαθµό αφορά την Κεντροαριστερά και το πώς θα στέκεται απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ. Για να συµπληρωθεί αυτό το παζλ, απαιτούνται, πέρα από τα «ναι» της συναίνεσης σε προτάσεις της κυβέρνησης που το ΠΑΣΟΚ συµφωνεί, και τα «όχι» που θα βάζουν τις διαχωριστικές γραµµές για ένα κόµµα που επιθυµεί να πλασαριστεί ως η πραγµατική αξιωµατική αντιπολίτευση.
Οσο βέβαιο είναι ότι το ΠΑΣΟΚ θα στηρίξει το νοµοσχέδιο για τον γάµο των οµόφυλων ζευγαριών τόσο αβέβαιο είναι ότι θα ψηφίσει υπέρ της επιστολικής ψήφου, του νοµοσχεδίου για τα µη κρατικά Πανεπιστήµια ή υπέρ των αλλαγών στους ποινικούς κώδικες. Ο Νίκος Ανδρουλάκης δέχεται τελευταία εισηγήσεις να κρατήσει σκληρή στάση απέναντι στην κυβέρνηση καταψηφίζοντας και εµβληµατικά νοµοσχέδιά της, προκειµένου να πάρει το ΠΑΣΟΚ τον κύριο ρόλο στην αντιπολίτευση. Τα στελέχη που προωθούν αυτή τη στρατηγική θεωρούν ότι το κόµµα έχει να αντλήσει δυνάµεις κυρίως από τη δεξαµενή των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ.
Η αίσθηση αυτή, που υπάρχει στην πλειοψηφία των στελεχών του κόµµατος, δείχνει ότι το «ναι» στο νοµοσχέδιο για τον γάµο των οµόφυλων ζευγαριών θα συνδυαστεί µε τουλάχιστον δύο «όχι»: ένα στις αλλαγές στους ποινικούς κώδικες και ένα ακόµη στην καθολική χρήση της επιστολικής ψήφου. Η φράση του Νίκου Ανδρουλάκη «εµείς δεν θα δέσουµε τα κορδόνια της Νέας ∆ηµοκρατίας» δείχνει ότι οι εισηγήσεις για σκληρή αντιπολίτευση, κοιτώντας προς τους απογοητευµένους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, έχουν βρει έδαφος και γίνονται η «γραµµή» του κόµµατος.
Στο επιτελείο του Νίκου Ανδρουλάκη, στον 6ο όροφο της Χαριλάου Τρικούπη, γνωρίζουν ότι οι ευρωεκλογές θα αποτελέσουν την πιο κρίσιµη µάχη του κόµµατος, έχοντας την αγωνία της χαλαρής ψήφου και της αποχής που χαρακτηρίζει διαχρονικά τις κάλπες αυτές. ∆ιαβάζουν διαρκώς τις δηµοσκοπήσεις που δηµοσιεύονται και σηµειώνουν ότι τα ποσοστά του κόµµατος ανεβαίνουν σταθερά, βλέποντας ωστόσο ότι ο ρυθµός αύξησής τους είναι πραγµατικά αργός, την ώρα που οι κλυδωνισµοί στον ΣΥΡΙΖΑ είναι αλλεπάλληλοι. Παράλληλα, προσπαθούν να αυξηθεί η προβολή των δράσεων του κόµµατος στα ΜΜΕ και να βελτιωθεί η εικόνα του.
Το ΠΑΣΟΚ, σε αντίθεση µε τον κραταιό στο παρελθόν ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα, ως κόµµα της Κεντροαριστεράς δεν µπορεί να κάνει το «άλµα» λέγοντας µόνο «όχι», αντιθέτως ποντάρει στο προφίλ της προγραµµατικής αντιπολίτευσης που κάνει υπερβάσεις όταν αυτές απαιτούνται. Εχοντας στους κόλπους του στελέχη µε σοσιαλιστική ταυτότητα και άλλα µε πιο κεντρώο προφίλ, κάθε συναίνεση αλλά και κάθε σύγκρουση µε την κυβέρνηση θα δυσαρεστεί κάποια από αυτά. Ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο όλα θα κριθούν από τις ισορροπίες στη συνταγή του Νίκου Ανδρουλάκη: αν πετύχει, θα παρακολουθεί ρήγµατα στο εσωτερικό της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ, αν όχι, θα παρακολουθεί ρήγµατα στο εσωτερικό του δικού του κόµµατος.
Με έναν ξεκάθαρο όρο βέβαια, να είναι το ΠΑΣΟΚ η κυρίαρχη δύναµη στην Κεντροαριστερά, δηλαδή αυτή που θα βάλει τους όρους στο τραπέζι. Κάτι που σηµαίνει ότι προαπαιτούµενο είναι να κατακτήσει τη δεύτερη θέση το ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές µε ένα ποσοστό από 16% και πάνω, ώστε να αποτυπωθεί και επίσηµα η κυριαρχία του επί του ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα, ο Νίκος Ανδρουλάκης -πέρα από τους όρους που περιέγραψε γι’ αυτό το προσκλητήριο που απευθύνει- έδειξε και το µοντέλο που θέλει να ακολουθηθεί για τις συνεργασίες αυτές, µετά τις ευρωεκλογές.
Ανδρουλάκης: Δεν θα γίνουμε μέρος του προβλήματος του ΣΥΡΙΖΑ, προς τη σωστή κατεύθυνση το μοντέλο Δούκα
«Θα γίνει κάλεσµα σε όλες τις προοδευτικές δυνάµεις, όπως έγινε στον ∆ήµο της Αθήνας. ∆εν θα γίνουµε µέρος του προβλήµατος του ΣΥΡΙΖΑ. ∆ιαφωνώ µε τις συγκολλήσεις κοµµάτων», υπογράµµισε και συµπλήρωσε ότι το µοντέλο ∆ούκα είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Αναφερόµενος µάλιστα στη στήριξη Ζαχαριάδη στον Χάρη ∆ούκα στον δεύτερο γύρο για τον ∆ήµο της Αθήνας, σηµείωσε ότι το 14% και το 12% δεν κάνουν 55%, για να απαντήσει εµµέσως πλην σαφώς σε όσους µιλούν για συµπόρευση των δύο κοµµάτων.
"Παίζει τα ρέστα" του ο Ανδρουλάκης
Με αυτά τα δεδοµένα είναι ξεκάθαρο ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης «παίζει τα ρέστα του» στις ευρωεκλογές για ένα ισχυρό ποσοστό στη δεύτερη θέση, προκειµένου να βάλει τους δικούς του όρους στην πολιτική σκακιέρα και να προσπαθήσει να µεταφέρει τη στρατηγική, που έφερε τη νίκη στην Αθήνα, στην πανελλαδική κάλπη των ευρωεκλογών. Στη µεγάλη εικόνα όλα αυτά εξαρτώνται από το αν το ΠΑΣΟΚ δηµιουργήσει τους όρους για να παρουσιάζεται ως το εν δυνάµει αντίπαλον δέος της Ν.∆. Στρατηγική που σε µεγάλο βαθµό αφορά την Κεντροαριστερά και το πώς θα στέκεται απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ. Για να συµπληρωθεί αυτό το παζλ, απαιτούνται, πέρα από τα «ναι» της συναίνεσης σε προτάσεις της κυβέρνησης που το ΠΑΣΟΚ συµφωνεί, και τα «όχι» που θα βάζουν τις διαχωριστικές γραµµές για ένα κόµµα που επιθυµεί να πλασαριστεί ως η πραγµατική αξιωµατική αντιπολίτευση.
Οι εισηγήσεις για σκληρή αντιπολίτευση στον Ανδρουλάκη - Το "ναι" και τα "όχι"
Οσο βέβαιο είναι ότι το ΠΑΣΟΚ θα στηρίξει το νοµοσχέδιο για τον γάµο των οµόφυλων ζευγαριών τόσο αβέβαιο είναι ότι θα ψηφίσει υπέρ της επιστολικής ψήφου, του νοµοσχεδίου για τα µη κρατικά Πανεπιστήµια ή υπέρ των αλλαγών στους ποινικούς κώδικες. Ο Νίκος Ανδρουλάκης δέχεται τελευταία εισηγήσεις να κρατήσει σκληρή στάση απέναντι στην κυβέρνηση καταψηφίζοντας και εµβληµατικά νοµοσχέδιά της, προκειµένου να πάρει το ΠΑΣΟΚ τον κύριο ρόλο στην αντιπολίτευση. Τα στελέχη που προωθούν αυτή τη στρατηγική θεωρούν ότι το κόµµα έχει να αντλήσει δυνάµεις κυρίως από τη δεξαµενή των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ.
Η αίσθηση αυτή, που υπάρχει στην πλειοψηφία των στελεχών του κόµµατος, δείχνει ότι το «ναι» στο νοµοσχέδιο για τον γάµο των οµόφυλων ζευγαριών θα συνδυαστεί µε τουλάχιστον δύο «όχι»: ένα στις αλλαγές στους ποινικούς κώδικες και ένα ακόµη στην καθολική χρήση της επιστολικής ψήφου. Η φράση του Νίκου Ανδρουλάκη «εµείς δεν θα δέσουµε τα κορδόνια της Νέας ∆ηµοκρατίας» δείχνει ότι οι εισηγήσεις για σκληρή αντιπολίτευση, κοιτώντας προς τους απογοητευµένους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, έχουν βρει έδαφος και γίνονται η «γραµµή» του κόµµατος.
Ενδεχόµενα ρήγµατα
Στο επιτελείο του Νίκου Ανδρουλάκη, στον 6ο όροφο της Χαριλάου Τρικούπη, γνωρίζουν ότι οι ευρωεκλογές θα αποτελέσουν την πιο κρίσιµη µάχη του κόµµατος, έχοντας την αγωνία της χαλαρής ψήφου και της αποχής που χαρακτηρίζει διαχρονικά τις κάλπες αυτές. ∆ιαβάζουν διαρκώς τις δηµοσκοπήσεις που δηµοσιεύονται και σηµειώνουν ότι τα ποσοστά του κόµµατος ανεβαίνουν σταθερά, βλέποντας ωστόσο ότι ο ρυθµός αύξησής τους είναι πραγµατικά αργός, την ώρα που οι κλυδωνισµοί στον ΣΥΡΙΖΑ είναι αλλεπάλληλοι. Παράλληλα, προσπαθούν να αυξηθεί η προβολή των δράσεων του κόµµατος στα ΜΜΕ και να βελτιωθεί η εικόνα του.
Το ΠΑΣΟΚ, σε αντίθεση µε τον κραταιό στο παρελθόν ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα, ως κόµµα της Κεντροαριστεράς δεν µπορεί να κάνει το «άλµα» λέγοντας µόνο «όχι», αντιθέτως ποντάρει στο προφίλ της προγραµµατικής αντιπολίτευσης που κάνει υπερβάσεις όταν αυτές απαιτούνται. Εχοντας στους κόλπους του στελέχη µε σοσιαλιστική ταυτότητα και άλλα µε πιο κεντρώο προφίλ, κάθε συναίνεση αλλά και κάθε σύγκρουση µε την κυβέρνηση θα δυσαρεστεί κάποια από αυτά. Ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο όλα θα κριθούν από τις ισορροπίες στη συνταγή του Νίκου Ανδρουλάκη: αν πετύχει, θα παρακολουθεί ρήγµατα στο εσωτερικό της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ, αν όχι, θα παρακολουθεί ρήγµατα στο εσωτερικό του δικού του κόµµατος.
