Αν και η Αριστερή πλατφόρμα είναι ιδιαίτερα προσεκτική στην κριτική της στην ηγεσία της κυβέρνησης τις τελευταίες ημέρες που διεξάγεται η διαπραγμάτευση στις Βρυξέλλες για ευνόητους λόγους, ωστόσο δεν υποστέλλει τη δική της σημαία της «ρήξης με τους δανειστές».
Είναι ενδεικτικό το σημερινό πρώτο θέμα στo iskra.gr με τίτλο: «ΨΗΦΟΦΟΡΟΙ ΣΥΡΙΖΑ: 53% ΘΕΛΟΥΝ «ΡΗΞΗ», ΜΟΝΟ ΤΟ 34% «ΣΥΜΦΩΝΙΑ»! και υπότιτλο: «Στις κρίσιμες ώρες απαιτούνται ριζοσπαστιικές επιλογές».
 Το άρθρο παραθέτει δημοσκόπηση που έγινε για τον τηλεοπτικό σταθμό Alpha για να συμπεράνει ότι ένα σημαντικό ποσοστό των πολιτών κυρίως προερχόμενων από τον ΣΥΡΙΖΑ είναι υπέρ της ρήξης. Το άρθρο έχει ως εξής:  
 
«Η Iskra παρουσιάζει, ένα σημαντικό εύρημα δημοσκόπησης, χωρίς κρίσεις και σχόλια για την αντικειμενικότητα και την αξιοπιστία της, που έγινε για λογαριασμό του τηλεοπτικού σταθμού Alpha (10/06/15), σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή για τη χώρα.

Σύμφωνα με αυτή τη δημοσκόπηση το 53% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ φέρεται να δηλώνει ότι επιθυμεί τη «ρήξη» με τους πιστωτές και μόνο το 34% επιλέγει τη «συμφωνία». Στο σύνολο των ερωτηθέντων το 50,2% απαντά ότι θέλει τη συμφωνία, ενώ το 37,4% επιθυμεί τη ρήξη, με το 12,4% να δηλώνει ότι δεν απαντά.

Παρότι το ερώτημα της δημοσκόπησης δεν είναι ορθά διατυπωμένο, μιας και δεν προσδιορίζει το είδος της συμφωνίας στην οποία αναφέρεται, το εύρημα είναι εντυπωσιακό και ίσως θα ήταν εντυπωσιακότερο, με δεδομένη την επιφύλαξη για την αξιοπιστία της δημοσκόπησης, αν το ερώτημα έθετε ξεχωριστά το ενδεχόμενο μιας «κακής» συμφωνίας.

Τέλος να σημειώσουμε ότι στο ερώτημα «ευρώ ή δραχμή» το οποίο τίθεται κάπως.... «ξεκούδουνα», χωρίς να τίθεται η δραχμή ως δυνατή εναλλακτική λύση σε μια ενδεχόμενη «κακή συμφωνία», το 77% (!) τάσσεται υπέρ του ευρώ, παρότι το 40% περίπου των πολιτών θέλει σύμφωνα με την ίδια δημοσκόπηση , τη ρήξη απέναντι σε μια συμφωνία, ανεξάρτητα από τα χαρακτηριστικά της τελευταίας.

Μήπως, λοιπόν, η κακή διατύπωση των ερωτημάτων προκαλεί απαντήσεις σε «σύγχυση» ; Σε κάθε περίπτωση , πάντως, οι πολίτες δεν φαίνεται να κινούνται με βάση τις υποδείξεις της μιντιοκρατίας!».

Σε άλλη ανάρτηση το iskra.gr αναπαράγει άρθρο του κ. Αντώνη Νταβανέλου, μέλους της Πολιτικής Γραμματείας και επικεφαλής της αριστερής τάσης της ΔΕΑ, στο rproject που επίσης πρόσκειται στην συγκεκριμένη τάση. Οι δύο ιστότοποι iskra και  rproject διοργάνωσαν το βράδυ της Τετάρτης κοινή εκδήλωση στην Χαλκίδα με θέμα: «Ούτε βήμα πίσω. Ο δρόμος για την απαλλαγή από τα μνημόνια της λιτότητας, της ανεργίας της υποτέλειας». 

Στο άρθρο του ο κ. Νταβανέλος κάνει μία ανάλυση για το πώς τα κόμματα ΝΔ, Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ «προσπαθούν να αξιοποιήσουν την ευκαιρία που δημιουργούν οι δανειστές, με την ακραία επι­θε­τι­κό­τη­τα αλλά και οι υπο­χω­ρή­σεις της ηγε­σί­ας του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ -με τον εγκλω­βι­σμό στη συμ­φω­νία της 20ής Φλε­βά­ρη και την αδιέ­ξο­δη επι­μο­νή σε "λύση" διά των δια­πραγ­μα­τεύ­σεων- για μία γε­νι­κό­τε­ρη στρο­φή προς τα σε­νά­ρια ευ­ρύ­τε­ρης εθνι­κής ενό­τη­τας.

Το άρθρο υποστηρίζει: «Είναι φα­νε­ρό ότι, αν η ηγε­σία του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ υπο­χω­ρή­σει στους εκ­βια­σμούς των δα­νει­στών, ανοί­γει το δια­κό­πτη για ρα­γδαί­ες πο­λι­τι­κές εξε­λί­ξεις. Για εξε­λί­ξεις δε­ξιό­στρο­φες με προ­ο­πτι­κή, αργά ή γρή­γο­ρα, μιαν κυ­βέρ­νη­ση εθνι­κής ενό­τη­τας.

Για να απο­κλει­στεί αυτή η κα­τα­στρο­φή, χρειά­ζε­ται να απα­ντη­θεί απο­τε­λε­σμα­τι­κά η «εξω­τε­ρι­κή» πίεση των δια­πραγ­μα­τεύ­σε­ων. Χρειά­ζε­ται, όμως, επί­σης και επει­γό­ντως να ανοί­ξει το εσω­τε­ρι­κό μέ­τω­πο: Να παρ­θούν μέτρα βελ­τί­ω­σης της κα­τά­στα­σης για τους ερ­γα­ζό­με­νους και τους φτω­χούς, σε βάρος των τρα­πε­ζι­τών, των βιο­μη­χά­νων και των εφο­πλι­στών, έστω με έναν «μί­νι­μουμ» τρόπο που προ­έ­βλε­πε το προ­ε­κλο­γι­κό πρό­γραμ­μα του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ.

Η ενί­σχυ­ση μιας κοι­νω­νι­κής συμ­μα­χί­ας των «από τα κάτω», σε βάρος του μπλοκ των Ελ­λή­νων κα­πι­τα­λι­στών και των διε­θνών συμ­μά­χων τους είναι όρος επι­βί­ω­σης για μια κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς. Αντί­θε­τα, η συ­νέ­χεια της αυ­τα­πά­της ότι μπο­ρεί να βρε­θεί ει­ρη­νι­κή λύση, που θα ικα­νο­ποιεί τάχα όλες τις πλευ­ρές, οδη­γεί γρή­γο­ρα σε ακύ­ρω­ση των ελ­πί­δων της 25ης Ια­νουα­ρί­ου. Σε κυ­βέρ­νη­ση εθνι­κής ενό­τη­τας και τε­λι­κά σε απο­κα­τά­στα­ση της αστι­κής «ομα­λό­τη­τας».