Μια μεγάλη γιορτή μαζί με πολλούς καλλιτέχνες φίλους του ετοιμάζει στο Θέατρο Λυκαβηττού ο Γιώργος Μαργαρίτης τη Δευτέρα 16 Ιουνίου με τίτλο «Μιλάει η καρδιά». Θέμης Αδαμαντίδης, Χάρης Βαρθακούρης, Ηλίας Βρεττός, Χριστιάνα Γαλιάτσου, Νέλλη Γκίνη, Ρία Ελληνίδου, Κωνσταντίνος Μαργαρίτης, Χρήστος Μενιδιάτης, Μαριάννα Παπαμακαρίου, Δημήτρης Σταρόβας θα τον πλαισιώσουν τραγουδώντας μαζί του με στόχο να ανατρέξουν στις μεγάλες στιγμές της προσωπικής του δισκογραφίας. Ο δημοφιλής καλλιτέχνης μιλώντας στην εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ανοίγει την καρδιά του αποκαλύπτοντας μυστικά από την ζωή του, αλλά και τη μεγάλη του καριέρα.


Πως νιώθετε για αυτήν τη μεγάλη συναυλία που ετοιμάζετε στον Λυκαβηττό στην οποία θα τραγουδήσουν μαζί σας και δέκα ακόμα καλλιτέχνες;


Για μένα είναι μια μεγάλη γιορτή που δείχνει ότι κάτι έχω κάνει και γω στην καριέρα μου. Εκείνο το βράδυ θα μιλήσουν οι καρδιές μας και οι φωνές μας. Όλων αυτών των υπέροχων καλλιτεχνών συναδέλφων που θα έρθουν να με τιμήσουν αλλά και όλων των μουσικών και των συντελεστών που θα λάβουν μέρος σε αυτή τη συναυλία.

Πόσο έχει αλλάξει η νύχτα σήμερα από τις προηγούμενες δεκαετίες;

Έχει αλλάξει αρκετά η αλήθεια. Αλλά και τότε ήταν ωραία και τώρα. Οι γενιές που ήρθαν και που έρχονται κάνουν δικά τους πράγματα, διασκεδάζουν με τον δικό τους τρόπο και καλά κάνουν, τους χαίρομαι. Το σημαντικότερο όμως είναι πως η νεολαία δεν ξεχνάει και αγκαλιάζει ακόμα το λαϊκό μας τραγούδι.

Όταν τραγουδάτε, το «Κελί 33» ή το «Πεθαίνω για εσένα» έχει τη μεγαλύτερη απήχηση στον κόσμο;


Είναι από τα πιο ξεχωριστά τραγούδια της δισκογραφίας μου. Ανήκουν στην κατηγορία των τραγουδιών που έχουν καθιερωθεί στις καρδιές του κόσμου και η απήχηση τους όλο και μεγαλώνει. Ο κόσμος τα αγαπάει τα τραγουδάει και έχει μεγαλώσει με αυτά. Το «Κελί» είναι ένα κομμάτι που έχει επισκιάσει όλη την δισκογραφία μου είναι κλασικό πια, αλλά και το «Πεθαίνω για σένα» έχει κάνει τεράστια πορεία και ταξιδεύει ακόμα.

Πόσο σας επηρέασαν στην καριέρα σας τα παιδικά σας χρόνια στα Τρίκαλα;

Τα παιδικά μου χρόνια ήταν σκληρά χρόνια. Πονάνε πολύ. Τα βιώματα μου είναι δύσκολα και ότι είμαι σήμερα το χρωστάω στην συνολική πορεία μου. Αυτή η διαδρομή αποτυπώνεται στον τρόπο που τραγουδάω και ερμηνεύω και έχει παίξει μεγάλο ρόλο σε αυτό που είμαι σήμερα. Τραγουδάω και δεν τα ξεχνάω. Κάποια τραγούδια πονάνε πιο πολύ. Αλλά αυτός που είμαι ήμουνα και αυτός θέλω να μείνω.

Για τον τζόγο έχετε πει ότι κάθε πρωι, όταν έκλεινε το μαγαζί, όπου τραγουδάγατε, πηγαίνατε να παίξετε για να βγάλετε τον καημό σας. Ποιος ήταν ο καημός σας;

Ο καημός αυτός δεν έχει καμία σχέση με το τραγούδι. Στον τζόγο νόμιζα ότι με μια καλή ζαριά θα ερχόταν και για μένα μια καλή στιγμή, ένα καλό πρωινό. Αλλά με τον τζόγο καμιά φορά ξεχνάς να πας και σπίτι σου και την άλλη μέρα πάλι τα ίδια και όλο αυτό δεν καταλήγει πουθενά αλλά όταν το καταλαβαίνεις είναι αργά.

Τον ξεπεράσατε ποτέ αυτόν το καημό;

Πάντα τον θυμάμαι. Δεν είναι κάτι που ξεπερνιέται. Οι τζογαδόροι με καταλαβαίνουν, όμως βρήκα τη δύναμη να απελευθερωθώ και να κοιτάξω μπροστά.

Τι σας κάνει να νιώθετε ελεύθερος;

Η ελευθερία είναι το ωραιότερο συναίσθημα. Εγώ το έχω μέσα μου, νιώθω παντού ελεύθερος. Όμως πάνω στην πίστα είναι οι ωραιότερες στιγμές μου. Την ώρα που γλεντάω το τραγούδι και γλεντάει και ο κόσμος μαζί μου εκεί ξεχνάω τα πάντα.

Ποιος ήταν πάντα ο μεγαλύτερος φόβος σας;

Ο θάνατος και παραμένει ακόμα. Αυτοί που λένε ότι δεν φοβούνται να μου κάνουν τη χάρη. Στον πρώτο πόνο θα τους δεις να απαντάνε διαφορετικά.


Λόγω της μεγάλης αγάπης που σας έχει ο κόσμος, φτάσατε ποτέ στο σημείο να «καβαλήσετε τα καλάμι»;


Το καλάμι δεν το ξέρω κι ούτε θέλω να το μάθω. Εκτός αν έχω περάσει αυτή τη φάση και δεν το έχω πάρει χαμπάρι, όμως εγώ έγινα 35 χρονών γνωστός, όταν ήμουν πολύ κατασταλαγμένος και ώριμος.

Βγάλατε χρήματα από το τραγούδι;

Δόξα τω θεώ έφυγε από πάνω μου η ανέχεια της παιδικής μου ηλικίας, κατόρθωσα να σταθώ στα πόδια μου και όσο ο θεός με έχει καλά συνεχίζω.



Η συνέντευξη δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ το Σάββατο 3 Μαϊου 2025